وزیر نفت از راه حلی 48 ساعته برای حل این معضل سخن گفت. با اکبر ترکان معاون وزیرنفت گفتوگو کردهایم.
- آیا پیشنهاد شما برای تامین بنزین درصورت تحریم راهحلی است که وزیر نفت اعلام کرده است؟
خیر این پیشنهاد من است. مسئله مورد اشاره وزیر نفت ممکن است شامل این نظر باشد، ولی توضیح در مورد اظهارات وزیرنفت را باید از خود ایشان سؤال کنید.
- پیشنهاد مشخص شما برای تامین بنزین داخلی چیست؟
تامین بنزین درصورت تحریم با صرفهجویی از طریق کارت هوشمند و افزایش تولید از برخی محصولات پالایشگاهی عملی است. درحال حاضر بخشی از محصولات پالایشگاهی برای تولید انواع کالاهای پتروشیمی اختصاص مییابد.
اگر تحریمی در مورد واردات بنزین برای ایران اعمال شود با اختصاص این محصولات برای تولید بنزین تا حد زیادی کمبود بنزین وارداتی برطرف میشود.
- در حال حاضر آیا واردات بنزین با مشکل مواجه است؟
خیر. واردات در حال حاضر بهصورت عادی ادامه دارد و مشکلی نیست.
- آیا تحریمها مشکلی برای تامین طرحهای صنعت نفت ایجاد میکند؟
مشکل مالی طرحها با اختصاص 3 درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت حل شده و سطح سرمایهگذاری در صنعت نفت امسال به 16 میلیارد دلار میرسد و تحریمها تاثیری در تامین مالی طرحها نخواهد گذاشت.
- گفته میشود که خصوصیسازی در صنعت نفت کند پیش میرود؟
صنعت نفت در این زمینه با سرعت عمل کردهاست. اگر ارزش شرکتهایی که تاکنون واگذار کردهایم بررسی شود، بهلحاظ ارزش بزرگترین خصوصیسازیها، از سوی وزارت نفت انجام شده است.
مشکل بزرگ بودن شرکتها از نظر حجم مالی است. بیشک روند خصوصیسازی از سرعت کافی برخوردار است.
- در مورد تاسیس بانک صنعت نفت برای کمک به سرمایهگذاری بخشخصوصی و کمک بهخصوصیسازی چه روندی طی شده است؟
بانک صنعت نفت برای خرید شرکتهای عرضهشده برای خصوصیسازی نیست، برای سرمایهگذاری است. اگر کسی پیشپرداخت خرید شرکتهای صنعت نفت را نیز ندارد و این بخش از سهم خودرا میخواهد از محل وام تامین کند نباید انتظار این کمک را داشته باشد.
- برخی، یکی از دلایل کند بودن خصوصیسازی در صنعت نفت را سازمان خصوصیسازی میدانند؟
در این زمینه باید با دقت عمل کرد و سازمان خصوصیسازی نیز در این زمینه همکاری خوبی دارد. تلاش ما این است که سازمان خصوصیسازی را به واگذاری یکجای شرکتهای مادر تخصصی وزارت نفت متقاعد کنیم.
- نگرانی از بروز انحصار در این زمینه وجود ندارد؟
این نگرانی بیمورد است. شرکت پتروشیمی باید با رقیبهای خارجی مقابله کند و در بازار داخلی نباید محدود دیده شود.
شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران یک شرکت بزرگ منطقه است و اگر خرد و کوچک شود در مقابل شرکتهای بزرگ خارجی نمیتواند رقابت کند.
این شرکت باید بتواند با رقبای همسطح خود در خاورمیانه و جهان رقابت کند. رقبای این شرکت شرکت سوبیک عربستان، شل و بازل هستند.