به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایبنا، فست‌کمپنی نوشت؛ ارائه واژه‌پردازها در اواخر دهه ۶۰ میلادی برای اولین بار با واکنش‌های مختلفی روبه‌رو شد. این تکنولوژی با اینکه مطمئنا کار نوشتن را سریع‌تر می‌کرد، اما بنیادگراها به همان اندازه که از آن بیزار بودند، مجذوب آن هم شدند. به عنوان مثال، جان آپدایک گفت واژه‌پردازها کار تولید متن را بسیار آسان کرده‌اند. او در نامه‌ای به سردبیر خود در نیویورکر نوشت: «من یک واژه‌پرداز خریده‌ام و کم‌کم داریم با هم به تفاهم می‌رسیم. مثل شیطان سریع است اما تخیل بسیار کمی دارد.»
آپدایک شاید یکی از اولین کسانی باشد که درباره تایپ کردن افکارش احساسات پیچیده‌ای داشته، اما مطمئنا آخرین نفر نبود. نویسندگانی نظیر دانیل استیل تا نیل گیمن از کامپیوتر گریزانند و ترجیح می‌دهند کارهایشان را با دست بنویسند. گیمن سال ۲۰۱۵ در گفت‌وگویی با روزنامه «تلسا وُرلد» توضیح داد: «برای من تایپ کردن مثل کار و نوشتن با قلم مثل بازی است. می‌توانید حتا در هواپیما موقع بلند شدن و نشستن روی زمین هم بنویسید.»
مزایای نوشتن با قلم روی کاغذ فقط مخصوص نویسندگان مشهور نیست. برای ما که بیشتر روزهای خود را پای کامپیوتر می‌گذرانیم، نوشتن با دست فواید روانشناختی دارد، به‌علاوه اینکه چشمان‌مان هم کمی استراحت می‌کند.
حافظه را بهبود می‌بخشد
مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ در مجله «فرانتیرز این سایکولوژی» منتشر شد نشان داد مناطقی از مغز که با یادگیری مرتبط هستند زمانی که فرد به جای صفحه کلید از دست خود استفاده می‌کند فعالیت بیشتری دارند. تنها این نیست؛ نویسندگان این مطالعه همچنین دریافتند که نوشتن با دست می‌تواند رمزگذاری‌های عمیق را به گونه‌ای تقویت کند که تایپ کردن نمی‌تواند.
در حقیقت مطالعات زیادی از این دست انجام شده که به چنین نتیجه‌ای می‌رسد. یک نمونه قابل توجه مربوط به سال ۲۰۱۴ دانش‌آموزانی را که با دست یادداشت‌برداری می‌کردند و آنهایی که نکات را در لپ‌تاپ می‌نوشتند با هم مقایسه کرد. محققان دریافتند دانش‌آموزانی که از لپ‌تاپ استفاده می‌کردند تمایل داشتند حرف‌های استاد را کلمه به کلمه بنویسند، در حالی که آنهایی که با دست نکته‌ها را می‌نوشتند، بیشتر به آنچه گفته می‌شد گوش می‌کردند، آن را برای یافتن محتوای مهم بررسی کرده و اطلاعات را پردازش می‌کردند و بعد با کلمات خود می‌نوشتند. وقتی درباره سخنرانی سوالات مفهومی پرسیده می‌شد، دانش‌آموزانی که نکات را با دست نوشته بودند نسبت به کسانی که یادداشت‌هایشان را تایپ کرده بودند عملکرد بهتری در پاسخگویی داشتند.
دنیل اوپنهِیمر، یکی از نویسندگان این تحقیق گفت: «مردم برای تجزیه و تحلیل سخنرانی باید عمیقا در مورد مطلب فکر کنند و استدلال‌ها را درک کنند. این به آنها کمک کرد تا مطالب را بهتر یاد بگیرند.»
مجبورمان می‌کند سرعت را کم کنیم
به گفته اوپنهِیمر، آزاردهنده‌ترین نکته درباره نوشتن با دست همان چیزی است که آن را برای یادگیری بسیار موثر می‌کند. او می‌گوید: «مزیت اصلی نوشتن با دست این است که سرعت آدم را کاهش می‌دهد.»
کلاودیا اگیرِی، عصب‌پژوه می‌گوید: «وقتی با دست می‌نویسید دقیق‌تر و فکورانه‌تر می‌نویسید. چنین نوشتار آگاهانه‌ای به مغز استراحت می‌دهد و قفل خلاقیت بالقوه را باز می‌کند.» او می‌نویسد: «تحقیقات اخیر در زمینه علوم اعصاب پرده از یک مسیر عصبی مجزا برداشته‌اند که تنها زمانی فعال می‌شود که به‌طور فیزیکی از حروف استفاده کنیم. و این مسیر که با تمرین عمیقا ماندگار می‌شود با موفقیت کلی ما در یادگیری و حافظه مرتبط است.»
ویرجینیا برنینگر، استاد بازنشسته آموزش در دانشگاه واشنگتن همین را می‌گوید: «وقتی یکی از حروف الفبا را می‌نویسیم، آن را با مولفه حرکت شکل می‌دهیم و این فرآیند تولید شامل مسیرهایی در مغز است که به بخش‌های کنترل احساسات نزدیک می‌شود.
فشاردادن یک کلید آن مسیرها را به آن شکل تحریک نمی‌کند. او می‌گوید: «شاید هنگام تایپ کردن ، برخلاف نوشتن با دست آن رابطه مشابه با بخش احساسی مغز وجود نداشته باشد.»
اوپنهِیمر می‌گوید: «به همین شکل، نوشتن با دست همچنین به مردم این امکان را می‌دهد تا واقعا بفهمند چه می‌خواهند بگویند که می‌تواند به بیان حال فرد کمک کند. در برخی موارد گذاشتن قلم روی کاغذ حتی می‌تواند به ساخته شدن روابط کمک کند. پزشکی که علایم بیمار را با دست می‌نویسد نسبت به کسی که آنها را با کامپیوتر می‌نویسد ممکن است ارتباط بهتری با بیمار پیدا کند.»
سرعتی که با آن تایپ می‌کنیم مهم است. اگرچه همیشه مواردی وجود دارد که می‌خواهید سریع‌تر بنویسید، موارد دیگری هم هستند که می‌توانند از زمانی که نوشتن با دست می‌برد بهره برد. برای من صفحات صبحگاهی بخش غیر قابل حذف برنامه روزمره است و روزم را با آن آغاز می‌کنم. نوشتن افکار به خالی شدن ذهن کمک می‌کند و باعث می‌شود شروع تازه‌ای داشته باشید. با در نظر گرفتن اینکه امریکایی‌ها به‌طور متوسط بیش از ۱۰ ساعت در روز به صفحه مانیتورهای خود نگاه می‌کنند، نوشتن یادداشت می‌تواند وقفه‌ای مورد نیاز برای دستگاه‌هایمان باشد.
فرصت عالی دیگری که برای نوشتن با دست وجود دارد برنامه‌ریزی هفتگی است. مطمئنا برنامه‌های زیادی برای کمک به شما در سازماندهی وجود دارد اما با وجود ده‌ها برنامه در گوشی تلفن می‌تواند نتیجه معکوس به بار آورد. در نهایت یک قلم و کاغذ می‌تواند بهترین عملکرد را به دنبال داشته باشد.
صفحه کلیدها برای بسیاری از کارها عالی‌اند اما گاهی هیچ جایگزینی برای بیرون آوردن یک صفحه خالی و تمیز، باز کردن قلم موردعلاقه و اجازه دادن به حرکت جوهر روی کاغذ وجود ندارد.