لیلا سعادتی: لبنان، طعم خاصی دارد. متفاوت است، با هر کشور دیگری که دیده‌اید. لبنان کشور شادخواری‌های فراوان توأم با غمگنانه‌های بسیار است.

صبح زود است و در صبح به این زودی، تنها کسانی که لذت نسیم بهاری مدیترانه را به خوشخواب‌های هتل‌های پنج ستاره بیروت ترجیح می‌دهند، صبحانه نخورده از اتاقشان بیرون می‌آیند تا در خیابان کورنیش رو به دریا بایستند و شاهد خروش موج‌هایی باشند که بی‌تابانه خود را به صخره‌های ساحل می‌کوبند.

در این لحظات است که روح لبنان خودش را می‌نمایاند. روح کشور کوچکی که به وسعت جهان و به قدمت تاریخ عظمت دارد.

اینجا بیروت است. عروس شهرهای خاور میانه. شهری که تنها یک شهر نیست، خودش چندین کشور است. شهری که دو چهره دارد؛ یک طرفش صورت زیبای رؤیاهای شیرین و طرف دیگرش چهره خشن واقعیت.رو به دریا همه وسعت بی‌کرانه است و پشت به دریا، همه آثار گلوله روی دیوارهای شهر.

این‌جا مدیترانه شعور شاعران را می‌پروراند. این‌جا کشور درختان بلند سرو است، این قدیمی‌ترین موجود زنده جهان نیز بیش از هر جایی خوش دارد که در این کشور بزید. این‌جا مهد پرتقال، زیتون و زیبایی است.

تا ساعتی دیگر که رستوران‌ها در می‌گشایند، نسیم مدیترانه بوی غذاهای لبنانی را در تمام کوچه‌های شهر می‌پراکند  و این‌طوری است که نام لبنان در خاطر هر مسافری مصادف است با طعم خوشمزه‌ترین غذاهای عربی.

از همان دوران که کنعانیان و فنیقیان بر این کشور قدم نهادند تا به امروز، هنوز طوایف و ادیان مختلف با هم به گذران عمر و زندگی مشغولند. اگر در بسیاری از کشورهای اطراف مدیترانه، اختلاف نژاد عرب و اروپائی باعث به‌وجود آمدن نسلی زیبا و سالم شده، لبنان سرآمد حضور این نسل است. مردانی رشید و خوش چشم و ابرو و زنانی بسیار زیبا که از امتزاج نژاد‌ها به وجود آمده‌اند را می‌توان در همه شهرهای لبنان سراغ گرفت.تا تو به اینها می‌اندیشی، شهر آرام آرام از خواب بر می‌خیزد  و نه تو و نه هیچ کس‌دیگر نمی‌داند امروز در این کشور روز صلح است یا روز جنگ.

لبنان کشور اقوام مختلف، ادیان متنوع و مهم‌تر از همه، احزاب سیاسی فراوان است. کشوری که در سال‌های اخیر همواره نامش مترادف با بروز جنگ‌های داخلی و اشغال توسط بیگانگان بوده است. با این همه تاریخ و طبیعت بی‌نظیری دارد. آنچنان که به‌عنوان سوییس خاورمیانه یا عروس خاورمیانه شناخته می‌شد. این کشور هنوز هم جاذبه‌های دیدنی بسیاری دارد.بیروت افسونگر‌ترین شهر، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر لبنان است.

جمعیتی بیش از یک میلیون نفر دارد و با تاریخ 7 هزار  ساله‌اش، امروز هم با ساختمان‌های عظیم و بلندش هنوز بر فراز دماغه‌ای مشرف به مدیترانه خودنمایی می‌کند. ما نه تنها می‌توانیم مسجدهای بزرگ با مناره‌های بلند و باریک، سکوها و منبرها را ببینیم بلکه مدرسه، مکتب‌های قرآن، بازارهای سنتی و کاروانسراهایی که پذیرای تجار بودند را نیز مشاهده می‌کنیم.

مورد دیگری که وجود دارد حمام‌ها هستند؛ حمام‌های ترکی با تزئینات زیبا و بالاخره قصرهای باشکوه و حرمسراهای اسرارآمیز آنها که وصفشان در هزار و یک شب رفته، سال‌هاست که غربی‌ها را مجذوب خود کرده است.

در لبنان در پس هر قدمی که بر می‌دارید، شرح افسانه‌ای نهفته است. از این‌رو به قصه نهر‌الکلب گوش فرا دهید، روزگار پیشین قصر موسی را در ذهنتان و در هاله‌ای از ابهام تصور کنید، بیت‌الدین و دره بکا و کوه‌های لبنان و آنتی لبنان را خوب خوب خوب تماشا کنید. به دیدار تایره و بندر باترون و معبد اشمون و درختان سرو و نکروپولیس بروید. در ضمن مراقب باشید تا از دیدار سیدون این بندرگاه مملو از باغ و بیشه‌زار، بیبلوس این کهن شهر جهان که نامش یادآور تجارت پاپیروس است و طرابلس با آن فضای عربی‌‌اش، بی‌نصیب نشوید.اگر همه اینها که تنها ذکری از آنها شد را ببینید، تنها می‌توانید ادعا کنید: کمی از لبنان را شناخته‌ام، اما اطمینان ندارم که چگونه جایی است، اطمینان ندارم، به هیچ وجه.