کتاب «ارتباطات آیینی» از گفت‌وگوهای روزمره تا جشن‌های رسانه‌یی‌شده، نوشته اریک دبلیو. رودنبولر با ترجمه عبدالله گیویان شامگاه گذشته (شنبه، 20 تیر) در فرهنگسرای رسانه رونمایی شد
به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مسعود کوثری پس از طرح مقدماتی در این نشست گفت: ارتباطات آیینی که خود عنوان کتاب است، یک دسته‌بندی است؛ بنابراین کتاب مدعی شده بخشی از ارتباطات، آیینی است و در ادامه کتاب از زاویه‌ای دیگر به این موضوع می‌پردازد که هر ارتباطی آیینی است و هر آیینی ارتباط است که به تبیین یک تعامل دوسویه می‌پردازد و درواقع، بخش اعظم کتاب می‌گوید که ارتباط‌های ما آیینی است. همچنین کتاب درباره‌ی فرم ارتباطات بحث می‌کند.
این عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران متذکر شد: مؤلف در این کتاب معتقد است که ارتباطات به لحاظ فرم و شکل، آیینی است، که این نوع نگاه کردن به ارتباطات، از این جهت اهمیت دارد که خیلی از گره‌های ارتباطی را باز می‌کند.
او با اشاره به گفت‌وگوهای روزمره و احوال‌پرسی‌ها، یادآور شد: اگر هیچ پیامی رد و بدل نمی‌شود، که نمی‌شود، و درواقع در تعامل روزمره محتوای جدیدی رد و بدل نمی‌شود، چرا ما به این ارتباط‌ها تن می‌دهیم؟ پاسخ این سؤال در کتاب نهفته است که درواقع می‌گوید ارتباط به خاطر خود ارتباط است و در نگاهی، عمیق‌تر، چرا نماز می‌خوانیم؛ در حالی‌که از نماز خود رضایت نداریم؟ بر اساس این بحث ارتباط آیینی، خود این نماز مهم است و درواقع، این شکل ارتباطی است که مهم است؛ بنابراین در ارتباط‌های روزمره مهم نیست که چه می‌گوییم.
کوثری در ادامه به بحث درباره‌ی آرای دورکیم پرداخت و از سویی کتاب را متأثر از نگاه ویکتور ترنر دانست و در پایان به طرح تقسیم‌بندی‌هایی که در نسبت رسانه و دین انجام گرفته است، پرداخت.
همچنین دکتر حسام‌الدین آشنا از این کتاب به عنوان کتابی اصیل یاد کرد و افزود: در عین حال که کتاب از جنس تألیفات کتابخانه‌یی نیست؛ اما مؤلف آرای دیگر صاحب‌نظران این حوزه را خوانده و آن‌ها را با تأمل بررسی کرده است.
این مدرس دانشگاه در ادامه با ارائه توضیحاتی درباره‌ی کتاب تأکید کرد: به نظر می‌آید در ایران که دین از مقومات جامعه و حکومت است، توجه به ارتباطات آیینی برای فهم آن‌چه در رسانه‌ها و حکومت دینی می‌گذرد، لازم است.
همچنین دکتر یونس شکرخواه در سخنانی گفت، کتاب «ارتباطات آیینی» کار خوبی است؛ به این دلیل که مؤلف بر موضوعی دست گذاشته که ما گنجینه‌ای از آن را داریم و احساس آشنایی و نزدیکی می‌کنیم.
این استاد ارتباطات افزود: در یک تقسیم‌بندی کلی، می‌شود کتاب‌ها و به تعبیری، ادبیات حوزه ارتباطات را به سه حوزه تقسیم کرد؛ یکی کتاب‌هایی که ظاهرا جواب قاطع دارند که عمدتا رویکرد اقتصاد سیاسی است و این رویکرد انتقادی معتقد است رسانه‌ها عامل تغییرات نیستند؛ بلکه ناقل تغییرات‌اند. رویکرد دوم عمدتا تکنولوژی را عامل تغییرات می‌داند و حوزه‌ی سوم حوزه‌ای است که رویکردهای فرهنگی دارد و بیش‌تر کسانی که در این حوزه‌اند، یا منتقدان ادبی‌اندو یا مارکسیست‌ها؛ در حالی که ما خیلی ظرفیت فرهنگی داریم و باید به آن‌ها فکر کنیم و این راتباطات آیینی دستمایه‌ای برای همین امر است.
به گزارش ایسنا، دکتر سعیدرضا عاملی با انتقاد از مترجمان حرفه‌یی که به صرف مهارت به سراغ تمام حوزه‌های علم برای ترجمه می‌روند، از گیویان به عنوان مترجمی یاد کرد که با علم و تخصص لازم به سراغ ترجمه‌ی اثر رفته است.
او از این کار عبدالله گیویان به عنوان کاری در ادامه‌ی پایان‌نامه‌اش یاد کرد و این اثر را یکی از کتاب‌های ارزشمند رودنبولر دانست که ارزش این را داشته است تا یک استاد برجسته‌ی ایرانی به سراغ ترجمه‌ی آن برود.
این مدرس دانشگاه در ادامه به ارائه‌ی توضیحاتی در تبیین نسبت دین و رسانه پرداخت.
همچنین مهدی منتظرقائم با بیان این مطلب که کتاب را نخوانده است، به طرح سخنانی در منزلت کتاب پرداخت.
عبدالله گیویان هم در بیان خاطره‌ای درباره‌ی ترجمه‌ی کتاب، گفت: این کتاب در سال 1998 منتشر شد و من آن را در سال 1999 دیدم و به ترجمه‌اش مشغول شدم. کتاب تا سال 2000 ترجمه شد، تا این‌که سرانجام، چاپ آن به امسال رسید.
او در ادامه به بحث درباره مطالعات ارتباطات در ایران پرداخت و آن را متأثر از جامعه‌شناسی دانست