یک سال از زمانی که شیوع کووید ۱۹ به عنوان یک پاندمی اعلام شد و کسب و کارها رو به تعطیلی رفتند می گذرد. در این گزارش، CNN Business تاثیر پاندمی را بر نیروی کار در سراسر جهان مورد بررسی قرار می دهد و این که چطور شرایط ممکن است برای همیشه تغییر یافته باشد.

همشهری آنلاین- حمیدرضا خطیبی:  در ماه مارس سال ۲۰۲۰، شرکت های سراسر آمریکا یکباره کرکره های دفاتر خود را پایین کشیدند و به کارکنان خود گفتند به خاطر پاندمی، تا اطلاع ثانوی از خانه های شان وظایف حرفه ای خود را انجام دهند.

در ابتدای کار، بسیاری فکر می کردند این تعطیلی در نهایت چند ماه بیشتر طول نمی کشد. اما با گذشت یک سال، میلیون ها نیرو همچنان از راه دور کار می کنند.

همه گیری کرونا بخش بزرگی از نیروی کار را در سراسر جهان واداشته است کار از راه دور را تجربه کنند، آن هم در مقیاسی که تاکنون دیده نشده بود – و در دوازده ماه گذشته خیلی چیزها تغییر کرده است.

مرز بین زندگی های کاری و شخصی مان محو و مخدوش شده است. کار پشت میز آشپزخانه اینک رویه ای متداول است، و برای والدین، رسیدگی به تکالیف و کلاس های مجازی فرزندان شان امری عادی است، در حالی که انجام وظایف کاری در موعد مقرر چالشی روزمره محسوب می شود.

کارفرمایان همچنین هوشیارتر از گذشته شده اند. آنان مجبور شدند محدودیت های موجود در مورد محل کار نیروهای شان را کاهش دهند، آنان را به ابزار لازم مجهز کنند و به لحاظ حرفه ای و شخصی مورد حمایت شان قرار دهند.

در نتیجه، ما درس‌های بسیاری آموخته ایم: جلسات همیشه الزامی نیستند، معیار شیفت کاری هشت ساعتی در روز ممکن است برنامه زمانی مناسبی برای همه نباشد، نشستن پشت میز همیشه به معنای کار موثر نیست و شاید، شما بیش از آن چه زمانی می اندیشیدید دل تان برای همکاران تان تنگ می شود.

حال که افراد بیشتری واکسینه می شوند و کودکان به مدرسه باز می گردند، ممکن است تصور کنیم داریم به شرایط «عادی» باز می گردیم، اما محیط های کاری آن گونه که می شناختیم، شاید برای همیشه تغییر کرده باشند.

برخی شرکت ها در نظر دارند در دوره پساکرونا تمامی نیروهای شأن را دورکار نگه دارند، در حالی که دیگران – شامل شرکت هایی مانند Reddit و مایکروسافت – رویکردی دوگانه در پیش خواهند گرفت، و به نیروهای خود انعطاف پذیری بیشتری در زمینه محل کارشان خواهند داد.

و البته، بعضی شرکت ها می خواهند تمام نیروهای شان به محل کار خود باز گردند.

فارغ از رویکرد شرکت ها، کارگران و کارفرمایان انتظار دارند با نزدیک شدن به مرحله بعدی این تجربه کاری بزرگ، با دست اندازهای بسیاری مواجه شوند.

«موفقیت بسیاری از شرکت ها در اجرای دورکاری در سال ۲۰۲۰ تا حد زیادی به این نکته باز می گشت که تمام نیروی کار آنها چنین عمل می کردند – تمایلی برای جمع کردن افراد زیر سقف اداره یا دفتر وجود نداشت یا دیدگاهی منفی نسبت به دورکاری در کار نبود». اندرو هیویت، تحلیلگر ارشد شرکت تحقیقات بازار فارستر با بیان این موضوع می افزاید: «رویکرد دوگانه مدیریت این دو نوع سبک کاری را دشوارتر خواهد کرد».

شوک اولیه

روز ۱۱ مارس سال ۲۰۲۰ بود که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد شیوع ویروس کرونای جدید تبدیل به پاندمی شده است. طی چند روز، شرکت ها در سراسر جهان دفاتر خود را بستند و بسیاری از آنها وقت کمی داشتند – یا اصلا وقتی نداشتند – تا کارکنان خود را برای انجام کامل وظایف حرفه ای شان در خارج از محل کار آماده کنند.

در ماه مارس ۲۰۲۰ وقتی مدیریت شرکت Yelp، وب سایتی که به بررسی کسب و کارها می پردازد، تصمیم گرفت کارکنانش را به دورکاری وادارد، واحد IT تلاش کرد حدود سه هزار دستگاه لپ تاپ برای کارکنان خود، و در وهله نخست کارکنان بخش فروش، بیابد.

کارولین پترسون، مدیر نیروی انسانی Yelp در این باره می گوید: «ما همیشه لپ تاپ اضافه داشتیم ولی نه در حد سه هزار دستگاه».

شرکت نرم افزارهای هوش مصنوعی Coveo، دفاتر خود را در اوایل مارس ۲۰۲۰ تخلیه کرد. کارکنان این شرکت که شمارشان در سراسر جهان به بیش از ۶۰۰ نفر می رسد، عادت کردند در موقعیت های جغرافیایی و زمانی متفاوتی کار کنند. با این همه، همکاری حضوری و گرد هم آمدن بخش مهمی از فرهنگ شرکت به حساب می آید.

لوئیس تیتو، مدیر اجرایی شرکت در این زمینه می گوید: «ما شرکتی بودیم با رویه گرد هم آوردن همه نیروهای مان؛ به معنای واقعی کلمه، نیروهای ما از سراسر جهان با هواپیما خود را به نقطه مقرری می رساندند تا همه یکدیگر را ببینند. افراد نیاز دارند به صورت حضوری با هم تعامل داشته باشند».

شرکت Coveo از همان ابتدا[ی پاندمی]، بنای خود را بر آن گذاشت که کارکنانش در خانه های خود که حال از آنجا کار می کردند، به تمام امکانات و ادوات لازم مجهز باشند، از تامین تجهیزات تکنولوژیک و هدفون های از بین برنده صدای مزاحم گرفته تا پرداخت یارانه خرید اینترنت با سرعت بالا. و این اقدام البته به بهای اندکی تمام نشد.

تیتو می گوید، «چنین کاری به این معنا بود که ما بهترین صندلی، بهترین صفحه و...را برای شما فراهم آوریم که هزینه اش به ناگاه هفت رقمی (میلیون دلار) شد».

به زعم وی البته این هزینه کرد ارزش خود را داشت: «بدون نیروهایی خوب، شما نمی توانید شرکت بزرگی را بسازید».

اما چالش فرا روی کارفرمایان و نیروهای شان در ابتدای پاندمی تنها به نحوه کار کردن از خانه محدود نمی شد. پاندمی برای آنها پیامدهایی روانی و احساسی نیز در پی داشت.

فران کاتسوداس، جانشین ریاست اجرایی و مدیر منابع انسانی، سیاست گذاری و هدف گذاری شرکت سیسکو در این باره می گوید، «ما می دیدیم کارکنان مان برای گرفتن مشورت درباره هر چیزی مراجعه می کنند و سوال دارند: درباره پاندمی، این که چطور باید زندگی خود را بگذرانند، و چه چیزی امن است و چه چیزی ناامن. برگزاری نشست های کاری که در آنها متخصصان پزشکی و سلامت روانی نیز حضور داشتند و بحث های خود را در کنار استراتژی های کاری مطرح می کردند، رویکردی عادی شد».

بعضی شرکت ها با هدف کمک به کارکنان خود در مواجهه با تغییرات و ابهامات جدید، مزایای آنها را افزایش دادند، و مواردی مانند مشاوره رایگان، کمک هزینه مراقبت از کودکان و تغییر فضای دفاتر خود و افزایش روزهای مرخصی مطرح شد.

اما در دوره پساکرونا، کار از راه دور دیگر گزینه ای با مزایای ویژه محسوب نخواهد شد.

هیویت در این زمینه می گوید، «دیگر شرایط به این شکل ادامه نخواهد یافت؛ آیا گزینه کار از راه دور را همچنان در دستور کار داریم؟ [بله] اما آیا حمایت سازمانی در این مورد به حدی خواهد بود که کارکنان از راه دور به اندازه نیروهای حاضر در محل شرکت موفق باشند؟».

وی انتظار دارد در دوره پس از پاندمی، ۶۰ درصد شرکت ها الگوی کاری دوگانه ای را در پیش بگیرند، در حالی که ۳۰ درصد شرکت ها نیروهای شان را به محل کار فرا خواهند خواند و تنها ۱۰ درصدشان همچنان رویکرد دورکاری را ادامه می دهند.

قسمت سخت داستان فرا می رسد

به گفته هیویت، با وجود تمام چالش ها، یک سال گذشته در مقایسه با سالی که در پیش داریم، آسان گذشته است: «ما به شیوه ای ساده کار از راه دور را اجرا کردیم. همه ما ناگزیر از کار به همین شیوه بودیم و همه به یک نسبت برخوردار از اطلاعات و ارتقای شغلی. در سال ۲۰۲۱ رویکرد دوگانه (کار حضور-کار از راه دور) سخت تر خواهد بود».

نابرابری بین کارکنان حضوری و کارکنان از راه دور می تواند تبدیل به مسئله پیچیده ای در محیط های با رویکرد دوگانه کاری شود. کارکنان حاضر در محل کار مواجهه بیشتری با رئیس خواهند داشت که می تواند موجب بهبود مناسبات حرفه ای شان شود و امکان دسترسی به اطلاعات بیشتر و کارهای بهتر را برای شان فراهم کند.

هیویت بر این باور است، «پیش از پاندمی، این نگاه منفی نسبت به کارکنان از راه دور وجود داشت که بهره وری و تمرکز کاری کمتری دارند».

و شرکت ها در گذشته برای فراهم آوردن امکان کار از راه دور دچار تردید بودند. در سال ۲۰۱۳، ماریسا مٓیِر، مدیر اجرایی وقت یاهو، گزینه کار از خانه را با این دلیل که کارکنان به ارتباط و همکاری نزدیک تری نیاز دارند لغو کرد، اقدامی که در آن زمان جنجال برانگیز شد. در سال ۲۰۱۷ نیز شرکت IBM برخی از کارکنان از راه دور خود را به حضور در محل کار فرا خواند.

در راه ایجاد برابری بین نیروهای مستقر و از راه دور، آموزش مدیران درباره نحوه به کارگیری برابر نیروهای از راه دور و نیروهای حاضر در محل در جلسات و تصمیم گیری ها و نیز نحوه ارتباط با آنها گام مهمی خواهد بود.

در شرکت Yelp اکثر کارکنان تا پیش از پاندمی در دفاتر شرکت فعالیت داشتند. شرکت اینک بیشتر کارکنان خود را مخیر کرده است یا از راه دور کار کنند یا تنها چند روز در هفته در محل شرکت حاضر شوند.

پترسون در این باره خاطر نشان می کند، «ما نهایت احتیاط را به کار خواهیم بست تا مدیران مان این رویه را در پیش نگیرند که نیروهای خود را برای جلسه مهمی به محل شرکت فرا بخوانند، چرا که وقتی فردی از محل دور شده است، دیگر نمی تواند خود را به چنین جلسه ای برساند».

حقوق کارکنانی که به محدوده های شغلی با هزینه کاری بالاتر یا پایین تر انتقال می یابند، دستخوش تغییر و اصلاح خواهد شد.

شرکت او با هدف رسیدگی به تغییر حقوق کارکنانی که منتقل می شوند، مبادرت به ایجاد ساختاری در سه سطح کرده است: «اگر شما از سطح یک به سطح سه بروید، حقوق تان کاهش می یابد، اما همچنان انگیزه دارید کارآمد و موثر باشید».

شرکت Coveo نیز در نظر دارد به کارکنان خود اختیار دهد محل کارشان را خود انتخاب کنند، اما نمی خواهد نیروهایش را مجبور کند ۱۰۰ درصد از راه دور کار کنند.

تیتو در باره شرکت هایی که قصد دارند فقط از نیروهای از راه دور بهره بگیرند و خود را از شر هزینه دفاترشان خلاص کنند می گوید، «چنین اقدامی غیر انسانی است. با باور من هم کار از راه دور گزینه بسیار خوبی است، اما جای کار کردن افراد در کنار یکدیگر و ایجاد فرهنگی مشترک را نمی گیرد».

او در انتظار روزی است که بتواند اعضای گروه خود را در امنیت دوباره گرد هم آورد: «ما آماده ایم‌ صدها هزار دلار برای بلیت هواپیما بپردازیم تا تمام همکاران مان را دور هم جمع کنیم. تردیدی در این باره نداریم. انسجام و همبستگی بین کارکنان سود و مزایای بزرگی دارد».

به زعم هیویت، با بازگشت شرایط به حالت عادی و از سر گیری خدماتی مانند نگهداری کودکان خردسال در محل کار، کارفرمایان با جدیت و سخت گیری بیشتری درباره نیاز به کار از راه دور تصمیم خواهند گرفت. شرایط جدید به این معناست که کارفرما باید تصمیم بگیرد به نیرویی نیاز است که کودک خردسالش طی ساعات کاری والد خود باید در محل نگهداری شود یا آن که معیار زمانی واحدی را تعریف کند تا کارکنانش در مناطق مختلف هماهنگ با هم فعالیت کنند.

هیویت می افزاید، «نکته دیگر در مورد کار در هر محلی، بحث قوانین مالیاتی است. این می تواند مسئله گمراه کننده و پیچیده ای باشد».

در صورت انتقال نیرو به محلی که شرکت پیشتر در آنجا نیروی فعال یا دفتری نداشته است، می تواند هزینه های اجرایی و مالیاتی را بر کارفرما تحمیل کند. تغییر محل همچنین می تواند در صورت کار نیرو در یک ایالت ولی زندگی و حضورش در ایالتی دیگر، بر اظهارنامه مالیاتی سالانه او اثر بگذارد.

فضای کار کوچک تر می شود

با کار نیروها از راه دور، شرکت ها همچنین به فضای کار کوچک تری نیاز خواهند داشت.

تیتو پیش بینی می کند شرکتش به تنها ۷۰ درصد فضای خود در دوره پیش از پاندمی نیاز داشته باشد.

همچنین طراحی دفاتر کار، برای تامین نیاز نیروهای دوگانه، تفاوت خواهد کرد.

دیگر همه کارکنان میزی مختص خود نخواهند داشت. ایجاد فضاهای مشترک اولویت بیشتری دارد تا کار گروهی به شکل بهتری در محل شرکت انجام شود، در حالی که کار فردی از همان خانه صورت می گیرد.

به گفته هیویت، برخی شرکت ها می خواهند از راهکار «میز دم دست» بهره بگیرند، به این معنی که نیروی کار می تواند برای مواقعی که باید در محل شرکت حضور یابد، میزی را برای خود رزرو کند. هیویت در مصاحبه با CNN در برنامه ای با عنوان «ویروس کرونا: واقعیت در برابر تخیل» که به صورت پادکست تهیه شد، از شرکت های طرف مشاوره فارستر گفت که می خواهند بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از فضای کلی دفاتر خود را کاهش دهند.

به گفته پترسون، شرکت Yelp نیز در پی کاهش فضای اداری خود است: «با سررسیدن موعد اجاره نامه های مان، ما فضای دفاتر خود را کوچک تر خواهیم کرد». وی می افزاید که فضای دفاتر می توانند به گونه ای از نو طراحی شوند که از تعداد میزها کاسته شود و امکان همکاری بیشتری بین نیروها فراهم آید.

با واکسینه شدن شمار بیشتری از مردم، کارشناسان هشدار می دهند بازگشت به شرایط عادی در مکان های کاری زمان می برد.

تیتو بر این باور است، «این شرایط پیامدهای دنباله داری خواهد داشت، تردیدی در این باره نیست. تاثیر روانی پاندمی طولانی مدت خواهد بود. زندگی تکان شدیدی خورده است و این اتفاق، عواقب متعددی در پی خواهد آورد».

در ماه مارس سال ۲۰۲۰، شرکت های سراسر آمریکا یکباره کرکره های دفاتر خود را پایین کشیدند و به کارکنان خود گفتند به خاطر پاندمی، تا اطلاع ثانوی از خانه های شان وظایف حرفه ای خود را انجام دهند.

در ابتدای کار، بسیاری فکر می کردند این تعطیلی در نهایت چند ماه بیشتر طول نمی کشد. اما با گذشت یک سال، میلیون ها نیرو همچنان از راه دور کار می کنند.

همه گیری کرونا بخش بزرگی از نیروی کار را در سراسر جهان واداشته است کار از راه دور را تجربه کنند، آن هم در مقیاسی که تاکنون دیده نشده بود – و در دوازده ماه گذشته خیلی چیزها تغییر کرده است.

مرز بین زندگی های کاری و شخصی مان محو و مخدوش شده است. کار پشت میز آشپزخانه اینک رویه ای متداول است، و برای والدین، رسیدگی به تکالیف و کلاس های مجازی فرزندان شان امری عادی است، در حالی که انجام وظایف کاری در موعد مقرر چالشی روزمره محسوب می شود.

کارفرمایان همچنین هوشیارتر از گذشته شده اند. آنان مجبور شدند محدودیت های موجود در مورد محل کار نیروهای شان را کاهش دهند، آنان را به ابزار لازم مجهز کنند و به لحاظ حرفه ای و شخصی مورد حمایت شان قرار دهند.

در نتیجه، ما درس‌های بسیاری آموخته ایم: جلسات همیشه الزامی نیستند، معیار شیفت کاری هشت ساعتی در روز ممکن است برنامه زمانی مناسبی برای همه نباشد، نشستن پشت میز همیشه به معنای کار موثر نیست و شاید، شما بیش از آن چه زمانی می اندیشیدید دل تان برای همکاران تان تنگ می شود.

حال که افراد بیشتری واکسینه می شوند و کودکان به مدرسه باز می گردند، ممکن است تصور کنیم داریم به شرایط «عادی» باز می گردیم، اما محیط های کاری آن گونه که می شناختیم، شاید برای همیشه تغییر کرده باشند.

برخی شرکت ها در نظر دارند در دوره پساکرونا تمامی نیروهای شأن را دورکار نگه دارند، در حالی که دیگران – شامل شرکت هایی مانند Reddit و مایکروسافت – رویکردی دوگانه در پیش خواهند گرفت، و به نیروهای خود انعطاف پذیری بیشتری در زمینه محل کارشان خواهند داد.

و البته، بعضی شرکت ها می خواهند تمام نیروهای شان به محل کار خود باز گردند.

فارغ از رویکرد شرکت ها، کارگران و کارفرمایان انتظار دارند با نزدیک شدن به مرحله بعدی این تجربه کاری بزرگ، با دست اندازهای بسیاری مواجه شوند.

«موفقیت بسیاری از شرکت ها در اجرای دورکاری در سال ۲۰۲۰ تا حد زیادی به این نکته باز می گشت که تمام نیروی کار آنها چنین عمل می کردند – تمایلی برای جمع کردن افراد زیر سقف اداره یا دفتر وجود نداشت یا دیدگاهی منفی نسبت به دورکاری در کار نبود». اندرو هیویت، تحلیلگر ارشد شرکت تحقیقات بازار فارستر با بیان این موضوع می افزاید: «رویکرد دوگانه مدیریت این دو نوع سبک کاری را دشوارتر خواهد کرد».

شوک اولیه

روز ۱۱ مارس سال ۲۰۲۰ بود که سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد شیوع ویروس کرونای جدید تبدیل به پاندمی شده است. طی چند روز، شرکت ها در سراسر جهان دفاتر خود را بستند و بسیاری از آنها وقت کمی داشتند – یا اصلا وقتی نداشتند – تا کارکنان خود را برای انجام کامل وظایف حرفه ای شان در خارج از محل کار آماده کنند.

در ماه مارس ۲۰۲۰ وقتی مدیریت شرکت Yelp، وب سایتی که به بررسی کسب و کارها می پردازد، تصمیم گرفت کارکنانش را به دورکاری وادارد، واحد IT تلاش کرد حدود سه هزار دستگاه لپ تاپ برای کارکنان خود، و در وهله نخست کارکنان بخش فروش، بیابد.

کارولین پترسون، مدیر نیروی انسانی Yelp در این باره می گوید: «ما همیشه لپ تاپ اضافه داشتیم ولی نه در حد سه هزار دستگاه».

شرکت نرم افزارهای هوش مصنوعی Coveo، دفاتر خود را در اوایل مارس ۲۰۲۰ تخلیه کرد. کارکنان این شرکت که شمارشان در سراسر جهان به بیش از ۶۰۰ نفر می رسد، عادت کردند در موقعیت های جغرافیایی و زمانی متفاوتی کار کنند. با این همه، همکاری حضوری و گرد هم آمدن بخش مهمی از فرهنگ شرکت به حساب می آید.

لوئیس تیتو، مدیر اجرایی شرکت در این زمینه می گوید: «ما شرکتی بودیم با رویه گرد هم آوردن همه نیروهای مان؛ به معنای واقعی کلمه، نیروهای ما از سراسر جهان با هواپیما خود را به نقطه مقرری می رساندند تا همه یکدیگر را ببینند. افراد نیاز دارند به صورت حضوری با هم تعامل داشته باشند».

شرکت Coveo از همان ابتدا[ی پاندمی]، بنای خود را بر آن گذاشت که کارکنانش در خانه های خود که حال از آنجا کار می کردند، به تمام امکانات و ادوات لازم مجهز باشند، از تامین تجهیزات تکنولوژیک و هدفون های از بین برنده صدای مزاحم گرفته تا پرداخت یارانه خرید اینترنت با سرعت بالا. و این اقدام البته به بهای اندکی تمام نشد.

تیتو می گوید، «چنین کاری به این معنا بود که ما بهترین صندلی، بهترین صفحه و...را برای شما فراهم آوریم که هزینه اش به ناگاه هفت رقمی (میلیون دلار) شد».

به زعم وی البته این هزینه کرد ارزش خود را داشت: «بدون نیروهایی خوب، شما نمی توانید شرکت بزرگی را بسازید».

اما چالش فرا روی کارفرمایان و نیروهای شان در ابتدای پاندمی تنها به نحوه کار کردن از خانه محدود نمی شد. پاندمی برای آنها پیامدهایی روانی و احساسی نیز در پی داشت.

فران کاتسوداس، جانشین ریاست اجرایی و مدیر منابع انسانی، سیاست گذاری و هدف گذاری شرکت سیسکو در این باره می گوید، «ما می دیدیم کارکنان مان برای گرفتن مشورت درباره هر چیزی مراجعه می کنند و سوال دارند: درباره پاندمی، این که چطور باید زندگی خود را بگذرانند، و چه چیزی امن است و چه چیزی ناامن. برگزاری نشست های کاری که در آنها متخصصان پزشکی و سلامت روانی نیز حضور داشتند و بحث های خود را در کنار استراتژی های کاری مطرح می کردند، رویکردی عادی شد».

بعضی شرکت ها با هدف کمک به کارکنان خود در مواجهه با تغییرات و ابهامات جدید، مزایای آنها را افزایش دادند، و مواردی مانند مشاوره رایگان، کمک هزینه مراقبت از کودکان و تغییر فضای دفاتر خود و افزایش روزهای مرخصی مطرح شد.

اما در دوره پساکرونا، کار از راه دور دیگر گزینه ای با مزایای ویژه محسوب نخواهد شد.

هیویت در این زمینه می گوید، «دیگر شرایط به این شکل ادامه نخواهد یافت؛ آیا گزینه کار از راه دور را همچنان در دستور کار داریم؟ [بله] اما آیا حمایت سازمانی در این مورد به حدی خواهد بود که کارکنان از راه دور به اندازه نیروهای حاضر در محل شرکت موفق باشند؟».

وی انتظار دارد در دوره پس از پاندمی، ۶۰ درصد شرکت ها الگوی کاری دوگانه ای را در پیش بگیرند، در حالی که ۳۰ درصد شرکت ها نیروهای شان را به محل کار فرا خواهند خواند و تنها ۱۰ درصدشان همچنان رویکرد دورکاری را ادامه می دهند.

قسمت سخت داستان فرا می رسد

به گفته هیویت، با وجود تمام چالش ها، یک سال گذشته در مقایسه با سالی که در پیش داریم، آسان گذشته است: «ما به شیوه ای ساده کار از راه دور را اجرا کردیم. همه ما ناگزیر از کار به همین شیوه بودیم و همه به یک نسبت برخوردار از اطلاعات و ارتقای شغلی. در سال ۲۰۲۱ رویکرد دوگانه (کار حضور-کار از راه دور) سخت تر خواهد بود».

نابرابری بین کارکنان حضوری و کارکنان از راه دور می تواند تبدیل به مسئله پیچیده ای در محیط های با رویکرد دوگانه کاری شود. کارکنان حاضر در محل کار مواجهه بیشتری با رئیس خواهند داشت که می تواند موجب بهبود مناسبات حرفه ای شان شود و امکان دسترسی به اطلاعات بیشتر و کارهای بهتر را برای شان فراهم کند.

هیویت بر این باور است، «پیش از پاندمی، این نگاه منفی نسبت به کارکنان از راه دور وجود داشت که بهره وری و تمرکز کاری کمتری دارند».

و شرکت ها در گذشته برای فراهم آوردن امکان کار از راه دور دچار تردید بودند. در سال ۲۰۱۳، ماریسا مٓیِر، مدیر اجرایی وقت یاهو، گزینه کار از خانه را با این دلیل که کارکنان به ارتباط و همکاری نزدیک تری نیاز دارند لغو کرد، اقدامی که در آن زمان جنجال برانگیز شد. در سال ۲۰۱۷ نیز شرکت IBM برخی از کارکنان از راه دور خود را به حضور در محل کار فرا خواند.

در راه ایجاد برابری بین نیروهای مستقر و از راه دور، آموزش مدیران درباره نحوه به کارگیری برابر نیروهای از راه دور و نیروهای حاضر در محل در جلسات و تصمیم گیری ها و نیز نحوه ارتباط با آنها گام مهمی خواهد بود.

در شرکت Yelp اکثر کارکنان تا پیش از پاندمی در دفاتر شرکت فعالیت داشتند. شرکت اینک بیشتر کارکنان خود را مخیر کرده است یا از راه دور کار کنند یا تنها چند روز در هفته در محل شرکت حاضر شوند.

پترسون در این باره خاطر نشان می کند، «ما نهایت احتیاط را به کار خواهیم بست تا مدیران مان این رویه را در پیش نگیرند که نیروهای خود را برای جلسه مهمی به محل شرکت فرا بخوانند، چرا که وقتی فردی از محل دور شده است، دیگر نمی تواند خود را به چنین جلسه ای برساند».

حقوق کارکنانی که به محدوده های شغلی با هزینه کاری بالاتر یا پایین تر انتقال می یابند، دستخوش تغییر و اصلاح خواهد شد.

شرکت او با هدف رسیدگی به تغییر حقوق کارکنانی که منتقل می شوند، مبادرت به ایجاد ساختاری در سه سطح کرده است: «اگر شما از سطح یک به سطح سه بروید، حقوق تان کاهش می یابد، اما همچنان انگیزه دارید کارآمد و موثر باشید».

شرکت Coveo نیز در نظر دارد به کارکنان خود اختیار دهد محل کارشان را خود انتخاب کنند، اما نمی خواهد نیروهایش را مجبور کند ۱۰۰ درصد از راه دور کار کنند.

تیتو در باره شرکت هایی که قصد دارند فقط از نیروهای از راه دور بهره بگیرند و خود را از شر هزینه دفاترشان خلاص کنند می گوید، «چنین اقدامی غیر انسانی است. با باور من هم کار از راه دور گزینه بسیار خوبی است، اما جای کار کردن افراد در کنار یکدیگر و ایجاد فرهنگی مشترک را نمی گیرد».

او در انتظار روزی است که بتواند اعضای گروه خود را در امنیت دوباره گرد هم آورد: «ما آماده ایم‌ صدها هزار دلار برای بلیت هواپیما بپردازیم تا تمام همکاران مان را دور هم جمع کنیم. تردیدی در این باره نداریم. انسجام و همبستگی بین کارکنان سود و مزایای بزرگی دارد».

به زعم هیویت، با بازگشت شرایط به حالت عادی و از سر گیری خدماتی مانند نگهداری کودکان خردسال در محل کار، کارفرمایان با جدیت و سخت گیری بیشتری درباره نیاز به کار از راه دور تصمیم خواهند گرفت. شرایط جدید به این معناست که کارفرما باید تصمیم بگیرد به نیرویی نیاز است که کودک خردسالش طی ساعات کاری والد خود باید در محل نگهداری شود یا آن که معیار زمانی واحدی را تعریف کند تا کارکنانش در مناطق مختلف هماهنگ با هم فعالیت کنند.

هیویت می افزاید، «نکته دیگر در مورد کار در هر محلی، بحث قوانین مالیاتی است. این می تواند مسئله گمراه کننده و پیچیده ای باشد».

در صورت انتقال نیرو به محلی که شرکت پیشتر در آنجا نیروی فعال یا دفتری نداشته است، می تواند هزینه های اجرایی و مالیاتی را بر کارفرما تحمیل کند. تغییر محل همچنین می تواند در صورت کار نیرو در یک ایالت ولی زندگی و حضورش در ایالتی دیگر، بر اظهارنامه مالیاتی سالانه او اثر بگذارد.

فضای کار کوچک تر می شود

با کار نیروها از راه دور، شرکت ها همچنین به فضای کار کوچک تری نیاز خواهند داشت.

تیتو پیش بینی می کند شرکتش به تنها ۷۰ درصد فضای خود در دوره پیش از پاندمی نیاز داشته باشد.

همچنین طراحی دفاتر کار، برای تامین نیاز نیروهای دوگانه، تفاوت خواهد کرد.

دیگر همه کارکنان میزی مختص خود نخواهند داشت. ایجاد فضاهای مشترک اولویت بیشتری دارد تا کار گروهی به شکل بهتری در محل شرکت انجام شود، در حالی که کار فردی از همان خانه صورت می گیرد.

به گفته هیویت، برخی شرکت ها می خواهند از راهکار «میز دم دست» بهره بگیرند، به این معنی که نیروی کار می تواند برای مواقعی که باید در محل شرکت حضور یابد، میزی را برای خود رزرو کند. هیویت در مصاحبه با CNN در برنامه ای با عنوان «ویروس کرونا: واقعیت در برابر تخیل» که به صورت پادکست تهیه شد، از شرکت های طرف مشاوره فارستر گفت که می خواهند بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از فضای کلی دفاتر خود را کاهش دهند.

به گفته پترسون، شرکت Yelp نیز در پی کاهش فضای اداری خود است: «با سررسیدن موعد اجاره نامه های مان، ما فضای دفاتر خود را کوچک تر خواهیم کرد». وی می افزاید که فضای دفاتر می توانند به گونه ای از نو طراحی شوند که از تعداد میزها کاسته شود و امکان همکاری بیشتری بین نیروها فراهم آید.

با واکسینه شدن شمار بیشتری از مردم، کارشناسان هشدار می دهند بازگشت به شرایط عادی در مکان های کاری زمان می برد.

تیتو بر این باور است، «این شرایط پیامدهای دنباله داری خواهد داشت، تردیدی در این باره نیست. تاثیر روانی پاندمی طولانی مدت خواهد بود. زندگی تکان شدیدی خورده است و این اتفاق، عواقب متعددی در پی خواهد آورد».