به گزارش همشهری آنلاین، طبق تحقیقات کارشناسان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH)، حساسیت انسان‌های موقرمز و موش‌های موقرمز نسبت به ترکیبات ضد درد اپیوئیدی (افیونی) درونزاد بالاتر از سایرین است.
اپیوئید به مجموعه ترکیبات شیمیایی، طبیعی یا صنعتی مرفین‌مانندی گفته می‌شود که عملکردشان در بدن مانند انتقال‌دهنده‌های عصبی ضد درد (اندورفین‌ها) است. آن‌ها با اثر گذاشتن بر روی سلسله اعصاب مرکزی باعث تخفیف احساس درد می‌شوند.
بنا بر نتایج این تحقیقات که در مجله تخصصی "ساینس ادونس" منتشر شده، علت قرمزی مو در این افراد نداشتن گیرنده‌ای خاص به نام "ملانوکورتین یک" یا MC1R در ملانوسیت‌هاست. نداشتن این گیرنده باعث کاهش رونویسی ملانوسیت پرواوپیوملانوکورتین (POMS) و سطح سیستمیک هورمون تحریک‌کننده ملانوسیت‌ها می‌شود.
این روند در نهایت منجر به کمبود خالص ملانوکورتین نسبت به سیگنال‌های افیونی ضد درد می‌شود که تعادل را در موقرمزها به سود مسکن‌های درونزاد بدن تغییر می‌دهد و باعث می‌شود که موقرمزها آستانه درد بالاتری نسبت به همنوعان خود داشته باشند و در نتیجه درد کم‌تری حس کنند.
در این مقاله که در ماه آوریل در این مجله منتشر شده همچنین آمده است که موقرمزها نوع دیگری از گیرنده که به نوع چهارم یا MC4R موسوم است را نیز ندارند که همین باعث فعال‌تر شدن مسیر اپیوئید درونزاد می‌شود.
محققان ابراز امیدواری کرده‌اند که این یافته به طراحی داروهای جدیدی در مهار گیرنده‌های درگیر در احساس درد کمک کند.
منبع: دویچه وله