چرا که فاصله شنای ایران با کشورهای دیگر بهدلیل سرمایهگذاری زیاد آنها آن قدر زیاد است که کسی در حال حاضر انتظار ندارد شناگران ایرانی کار بزرگی کنند؛ اما محمد علیرضایی، شناگر جوان ایران قرار است با ثبت رکورد ورودی بهعنوان اولین شناگر ایرانی در المپیک حاضر شود؛ افتخاری که ساده به دست نیامده است.
علیرضایی به خبرنگار دوچرخه میگوید: «16سال است که شنا کار میکنم و بعد از 7سال عضویت در تیم ملی و تلاش بسیار توانستم رکورد ورودی به المپیک را کسب کنم.»
عنوانهای زیادی در کارنامه علیرضایی دیده میشود، از مدالهای آسیایی تا تورنمنتهای بینالمللی؛ولی در کارنامه او جای مدال جهانی و المپیک خالی است. او میگوید: «بهعنوان یک شناگر تمام تلاشم را میکنم، ولی همیشه برای جهش و موفقیت زمینه فراهم نیست، چرا که امکانات باید متناسب با هدف باشد. شناگران ایران استعداد زیادی دارند، در صورتی که امکانات باشد، میتوانند مدال جهانی نیز بگیرند.»
او میگوید: «در 7 یا 8 سال عضویتم در تیم ملی شنا، آرزویم همیشه این بود که نگاهها متوجه این ورزش شود و خوشحالم که با کسب سهمیه المپیک توانستم تا حدودی نگاهها را متوجه این رشته ورزشی مدالآور کنم.»
علیرضایی درباره حضورش در المپیک میگوید: «خیلی خوشحال هستم، ولی در عین حال نگران آیندهام که بعد از این چه شرایطی برای ما در شنا اتفاق میافتد، چون پیش از این نیز عنوانهای خوبی داشتم، ولی شرایط تغییری نکرد و امیدوارم تا بعد از این وضعیت برای شناگران بهتر شود.»
علیرضایی درباره نتیجهای که در المپیک کسب خواهد کرد، میگوید: «برای ما کسب سهمیه المپیک از خود المپیک مهمتر بود؛ چون تاکنون هیچوقت نمیتوانستیم سهمیه المپیک بگیریم. ولی امیدوارم تا با حفظ آمادگی بدنی دوباره رکوردشکنی کنم.»
علیرضایی به آینده امیدوار است. «سدها را شکستهایم و تشنه امکانات هستیم، تا بیش از گذشته در این رشته ورزشی پیشرفت کنیم» اتفاقی که با وجود استعدادهای زیاد در این رشته در صورت توجه ویژه خواهد افتاد