یکی از سؤالاتی که مطرح است این است: ورزشکاری که مدت‌ها الگوی بسیاری از جوانان بود و نه تنها شیوه ورزش که شیوه زندگی و حتی تغذیه او می‌توانست برای افراد بسیاری، از کودکان تا جوانان و میانسالان الگو باشد، حالا، در حالی که هنوز به سن 30 سالگی نرسیده، با بیماری‌های زیادی دست به گریبان است که با راه حل‌های ساده پزشکی و تغذیه‌ای قابل پیشگیری بودند.
آیا نمی‌شد رضازاده را برای سال‌های بیشتری حفظ کرد؟
آنچه مدتی پیش در تشریح وضعیت جسمانی حسین رضازاده گفته شد، این بود: قوی‌ترین مرد جهان طی 3 سال اخیر با بیماری‌های مختلفی دست به گریبان بوده که در نهایت به وضعیت نامساعد فعلی وی و کناره گیری از المپیک ختم شده است.
دکتر اصغر شهابی، نایب رئیس فدراسیون وزنه برداری کشور در تشریح این وضعیت بد جسمی می‌افزاید: متأسفانه حسین رضازاده پس از بازگشت ازالمپیک آتن دوران استراحت و نقاهت خوبی را طی نکرد و باوجود تحمل فشارهای جسمانی تمرینات با چندین بیماری مختلف ازجمله ناراحتی کلیه، دیابت و فشارخون بالا نیزدست و پنجه نرم می‌کرد.
رئیس کمیسیون پزشکی کنفدراسیون آسیا به نقش مخرب مربیان قبلی تیم ملی در تشدید بیماری‌های رضازاده اشاره کرده و ادامه می‌دهد: متأسفانه برخلاف هشدارهای ما مبنی بر کاهش فشار تمرینات و جلوگیری از فعالیت‌های سنگین ورزشی، برخی از مربیان پیشین تیم ملی به این موارد توجه نکرده و رضازاده را در هر شرایطی برای حضور در میادین مختلف مهیا می‌کردند.
اما در این زمینه نظرات دکتر سیدعلی کشاورز، مدیر گروه تغذیه و بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جالب توجه است.
وی با ابراز تأسف و ناراحتی فراوان از آنچه رخ داده است، به همشهری می‌گوید: من از 4-3 سال پیش برای هر کدام از مسئولان ورزشی کشور که گمان می‌کردم می‌توانند گره گشا باشد، به شکل کتبی نامه نوشته و در رابطه با وضعیت وخیم رضازاده و نیاز او برای داشتن یک متخصص تغذیه مجرب هشدار داده بودم اما نمی‌دانم چه ملاحظاتی سبب شد تا مسئولان از انجام چنین امر مهمی باز بمانند و نتیجه‌ای چنین تأسف‌بار و غیرقابل برگشت روی دهد.
در این میان بسیاری از کارشناسان معتقدند که قوی‌ترین مرد جهان، درصورت برنامه ریزی و استراحت مطلوب و داشتن برنامه غذایی مدون و منظم در فواصل مسابقات جهانی می‌توانست سالیان سال در صحت و سلامت به افتخار آفرینی بپردازد، اما با توجه به سن، افزایش وزن و مدت زمان دوران نقاهت وی بعید است که بتواند بازگشتی موفق به عرصه قهرمانی داشته باشد.
دکتر ربابه شیخ الاسلام، متخصص اپیدمیولوژی تغذیه و بنیانگذار دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، در رابطه با نیاز به کنترل‌های تغذیه‌ای به‌خصوص برای افرادی با وزن بالا به همشهری می‌گوید: کسانی که زیادی چاقند یعنی BMIآنها بالای 30 است، طبیعی است که به کالری بیشتری هم نیاز داشته باشند، اما اگر این دریافت کالری به هر دلیلی براساس موازین صحیح تغذیه‌ای برنامه‌ریزی نشده باشد، فرد را وارد چرخه معیوبی خواهد کرد که گاهی با مرگ فرد خاتمه می‌یابد.
وی در ادامه به جوانانی که چشم بسته از رژیم‌های غلطی که گاهی در آنها موارد اعجاب انگیزی مثل خوردن 20 عدد تخم مرغ در روز دیده می‌شود، وآنهابه هوای قهرمان شدن ازآن پیروی می‌کننداشاره می کند و می‌گوید: جوان فکر می‌کند که آینده ازآن ماست و بیماری مال پیرها اما اشتباه‌ترین تفکر‌ها همین جا شکل می‌گیرد چرا که رژیم‌های غلط غذایی، رفته رفته جسم جوان و پرانرژی را چنان دستخوش تحلیل و بیماری می‌کند که حتی در مواردی فرد را از ادامه زندگی عادی باز می‌دارد.
در این میان، دکتر کاوه خبیری، متخصص فیزیولوژی ورزش و کارشناس تغذیه که ریاست کمیته کودکان و نوجوانان فدراسیون آمادگی جسمانی را هم بر عهده دارد، ضمن تایید نظرات دکتر شیخ الاسلام به همشهری می‌گوید: اینگونه نیست که برنامه غذایی مدون وجود نداشته باشد بلکه قسمتی از این قضیه می‌تواند بی‌توجهی خود ورزشکار به برنامه‌های غذایی و حتی در مواردی به گفته‌های مربی مربوط شود که چنین پیامدهایی را سبب می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: فردی مانند رضازاده با وزن 167 کیلوگرم و قد 183سانتی متر چرا باید 5/2 تا 3 برابر میزان طبیعی، چربی داشته باشد؟ فکر نمی‌کنید موضوع می‌تواند مصداق کسانی باشد که سیگار می‌کشند در حالی که تمام مشکلات سیگاری بودن را هم می‌دانند؟