به گزارش همشهریآنلاین، نکته ویژه ویکیپدیای شجاع خلیلزاده، تعداد مسابقات ملی اوست؛ فقط ۸ بازی! این تعداد بازی برای یکی از سرشناسترین و بهترین مدافعان یک دهه گذشته فوتبال ایران آمار بسیار پایینی به شمار میآید. داریم در مورد مدافعی با فیزیک خوب و جسارت بالا حرف میزنیم؛ کسی که یکی از ستونهای پرسپولیس بود و با این تیم به قهرمانیهای متعدد دست یافت. او اما در فوتبال ملی هرگز خوشاقبال نبود. کارلوس کیروش در طول سالهای طولانی حضورش در تیم ملی هیچگاه به شجاع روی خوش نشان نداد.
او حتی بازیکنی در حد روزبه چشمی را هم به خلیلزاده ترجیح میداد. در آن دوران خیلی شایعه شد که خلیلزاده در لیست سیاه تیم ملی قرار دارد و بعضیها حتی عدمدعوت از او را به اراده فدراسیون فوتبال ربط دادند. در نقطه مقابل گروهی از منتقدان هم عقیده داشتند مشکل شجاع، خلقوخوی تند اوست و اینکه مدام در زمین با داور و بازیکنان حریف درگیر میشود، میتواند برای تیم ملی هزینههای غیرقابل جبرانی به همراه بیاورد.
هرچه بود اما سالهای جوانی خلیلزاده در حسرت پوشیدن پیراهن تیم ملی طی شد. شگفتانگیز اینکه حتی بعد از جدایی کیروش و حضور مارک ویلموتس روی نیمکت تیم ملی هم طلسم برای این بازیکن نشکست و او به تیم ملی دعوت نشد. با این حال دوران دراگان اسکوچیچ فرق میکند و بهنظر میرسد این مربی حساب ویژهای روی مدافع الریان باز کرده است. حالا و در مسابقاتی که عملکرد بینقص دفاعی برای تیم ملی از نان شب هم واجبتر است، شجاع ۳۳ ساله فرصت ابراز لیاقت پیدا کرده است.
او باید نشان بدهد مربیان قبلی در موردش اشتباه میکردند و شایستگی پوشیدن پیراهن تیم اول ایران را داشته است. خلیلزاده که بعد از جدایی از پرسپولیس در حوزه باشگاهی روزهای پرالتهابی را پشت سر گذاشته، در بحرین باید همهچیز را از یاد ببرد و با تمرکز بالا در زمین حاضر شود. همچنین فراموش نکنیم هر درگیری بیربط و هر کارت زرد بیهودهای که این بازیکن دریافت کند، در حکم تأیید تفکرات کیروش و ویلموتس خواهد بود. پس سالم و بیحاشیه بجنگ و خودت را ثابت کن!