به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از اختلاف‌هایی که اغلب از کودکی تا بزرگسالی فرد، همراه اوست احساس گناهی است که از گذشته به دوش می‌کشد و پیامدهای منفی آن، خود را در زندگی‌اش نشان می‌دهد. احساس گناه در کودک بدین معنی است که من بد هستم و دیگران خوب هستند که همین احساس «من بد هستم.» باعث ایجاد اضطراب و تضعیف حرمت نفس در کودک می‌شود. احساس گناه در انسان باعث گرفتن تصمیم‌های اشتباه می‌شود و به همین دلیل باید بررسی کرد و فهمید که چه کارهایی باعث ایجاد احساس گناه در کودک می‌شود؟
مقصر شمردن کودکان در ناکامی و سختی‌های پدر و مادر
فاطمه کوهپایه‌زاده روانشناس در رابطه با برخی از رفتارهایی که احساس گناه را در کودک به وجود می‌آورند اظهار کرد: مقصر شمردن کودکان در ناکامی و سختی‌های پدر و مادر یکی از رفتارهایی است که باعث می‌شود کودک احساس گناه کند چرا که بسیاری از والدین با برخی از کار و رفتارهای خود این پیام را به کودک می‌دهند که در مسیر بزرگ کردن آن‌ها رنج بسیاری متحمل شده‌اند؛ به طوری که مادری که از زایمان سخت و افسردگی بعد از زایمان برای فرزندش صحبت می‌کند تنها به کودکش این پیام را می‌دهد که وجود او در زندگی پدر و مادرش بد و مایه ضرر بوده است تا جایی که گاهی حتی کودک آرزو می‌کند کاش هرگز به دنیا نمی‌آمد.
وی بیان کرد: گاهی مادران، منت ماندن در زندگی زناشویی را بر سر فرزندانشان می‌گذارند در حالی که کودکان، قربانی اصلی ازدواج‌های بد و نادرست هستند و به همین دلیل، کودک که خود را مسئول رنج بردن مادر می‌داند از خود بیزار می‌شود.
گاهی والدین محبت کودک به خود را در گرو انجام کاری می‌گذارند
این روانشناس تصریح کرد: گاهی والدین محبت کودک به خود را در گرو انجام کاری می‌گذارند. به طور مثال؛ به او می‌گویند که «این قاشق رو به خاطر مامان بخور.» و یا «اگر منو دوست داری این کار رو بکن.» و یا حتی این طور می‌گویند که «یعنی منو دوست نداری؟» و به همین دلیل کودک که مجبور است کار ناخواسته‌ای را به خاطر کسی انجام دهد برای آن لحظه از آن شخص متنفر می‌شود و اگر آن کار را هم انجام ندهد همان حس بد را به خود دارد و در نهایت احساس گناه می کند.
کوهپایه‌زاده گفت: گاهی والدین حین عصبانیت کلماتی را بر زبان می‌آورند که کودک را برای همه عمر از خود متنفر می‌کنند که از آن جملات می‌توان به «خدا منو بکشه از دست تو راحت بشم.»، «تو منو پیر کردی»، «آخر از دست تو می‌میرم.»، «دستم بشکنه... کاش زبونم لال می‌شد.» اشاره کرد که آسیب‌های منفی برای کودک به همراه دارند.
گاهی والدین فرزندان خود را مقصر کوتاهی‌های خود می‌دانند
وی ادامه داد: گاهی والدین، فرزندان خود را مقصر کوتاهی‌های خود می‌دانند و این موضوع را می‌توان از جملاتی چون «تقصیر تو بود خواهرت افتاد.»، «چرا حواست نبود یه کار ازت خواستما.» که از آن استفاده می‌کنند متوجه شد.
این روانشناس افزود: گاهی فرزندان از زبان والدین خود می‌شنوند که کاش زود بچه‌دار نمی‌شدند که این موضوع یکی دیگر از رفتارهای مخربی است که باعث می‌شود کودک احساس گناه کند.
کوهپایه‌زاده تصریح کرد: والدین باید بدانند که هرگز در مقابل فرزندشان دیگران را نصیحت‌هایی از قبیل «زود بچه‌دار نشیا اشتباه ما رو تکرار نکن و اول از زندگیت لذت ببر.» و یا اینکه «بچه چیه مایه دردسر» یا صحبت‌هایی که برخی از قدیمی‌ها بیان می‌کردند و می‌گفتند «بچه‌دار همیشه سرش به داره.» استفاده نکنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: والدین هرگز در حین تمیز کردن، لباس پوشاندن، دستشویی بردن و انجام کارهای خصوصی کودک خود غر نزنند و منت نگذارند و در وجود کودک احساس گناه به وجود نیاورند.