همشهری آنلاین- فاطمه عباسی: به گزارش سی‌ان‌ان، کره شمالی با هشدار به شهروندان خود سعی دارد آنها را از تمام مظاهر فرهنگی جنوب، از جمله مد، موسیقی، مدل مو و حتی زبان عامیانه دور نگه دارد.
در دهه گذشته، کره جنوبی به عنوان یک قدرت فرهنگی مهیب ظهور کرده و با تولید گسترده محصولاتی منحصر به فرد، از آرایشی و بهداشتی گرفته تا فیلم و موسیقی، طرفداران مشتاقی در سراسر جهان پیدا کرده است.
اما همسایه شمالی او در تلاش برای محدود کردن نفوذ این فرهنگ به داخل مرزهای خود است. کره شمالی سالهاست که تقریباً به طور کامل از بقیه جهان جدا شده و کنترل شدیدی روی ورود و خروج اطلاعات دارد.
محصولات خارجی از فیلم و کتاب گرفته تا مدل مو و لباس همگی ممنوع هستند و کسانی که با قاچاق خارجی دستگیر شوند اغلب با مجازاتی شدید روبرو خواهند شد.
با گسترش روابط کره شمالی و چین، محدودیت‌های موجود تا حدودی نرم شد اما با تغییر شرایط، اوضاع به سرعت رو به وخامت گذاشت و قوانین سختگیرانه برقرار شد؛
هائه کیونگ، سیاستمدار جنوبی، پس از شرکت در جلسه توجیهی آژانس جاسوسی این کشور گفت که کره شمالی قوانین سختگیرانه‌ای در مورد نحوه لباس پوشیدن و صحبت کردن جوانان اجرا می‌کند.
به عنوان مثال، استفاده از اصطلاح «اوپا» که در کره جنوبی و توسط زنان و دختران زیاد استفاده می‌شود، اکنون در کره شمالی ممنوع است و ویدئوهای تبلیغاتی در این کشور رفتارهای مشخصی را به عنوان «نفوذ خارجی»معرفی می‌کنند.
رسانه‌های داخلی در شمال از جوانان می‌خواهند به خواست کشور خود وفادار باشند و کسانی که این قوانین را نقض کنند «دشمن قسم خورده» دانسته می‌شوند.
کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، مبارزه ایدئولوژیک و فرهنگی را یک جنگ بدون تیراندازی می‌داند و بدون نام بردن از کره جنوبی، عواقب باختن در این نبرد را جدی‌تر از جنگ میدانی معرفی می‌کند.
این محدودیت‌ها ممکن است عجیب به نظر برسد اما تحلیلگران می‌گویند مبارزه با مواردی عامیانه و ظاهرا بی‌ضرر نشان دهنده یک جنگ بسیار پیچیده برای قدرت و کنترل است.
آندره لانکوف، مدیر گروه ریسک کره و استاد دانشگاه کوکمین در سئول با یادآوری این که کره شمالی زمانی در بین صنعتی‌ترین مناطق شرق آسیا نامدار بوده افزود: «اکنون پس از دهه‌ها انزوا، مردم آن در فقر و سختی زندگی می‌کنند.»
اقتصاد کره شمالی در دهه ۱۹۹۰و پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی که منجر به پایان یافتن جریان کمک‌ها به این کشور شد روندی نزولی پیدا کرده است.
در مقابل، کره جنوبی چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا شده و با تولید ناخالص داخلی هم تراز با کشورهای اروپایی مانند فرانسه و ایتالیا در زمینه صادرات فرهنگی نیز از محبوبیت و رونقی بین‌المللی برخوردار است.
لانکوف گفت احتیاط بیش از حد کره شمالی در برابر کره جنوبی به دلیل تلاش برای امتناع از تصدیق و تحسین این است که مدل زندگی در جنوب جواب داده و شمال با مشکل روبرو شده است.
به عقیده این ستاد دانشگاه، افزایش آگاهی در مورد دنیای خارج و اینکه چقدر اوضاع در کره شمالی بد است می‌تواند مشروعیت رژیم و چارچوب ایدئولوژیک آن را از بین ببرد؛ شبیه اتفاقی که در دهه ۱۹۸۰ منجر به ناامیدی عمومی مردم شوروی و سقوط نهایی این اتحادیه شد.
در اوایل به قدرت رسیدن کیم در سال ۲۰۱۱، وی با رویکردی لیبرال حتی به برخی موسیقی‌های غربی و تشکیل گروه کره دختران نیز مجوز داد اما با گذشت زمان و افزایش تنش‌ها در شبه جزیره کره، رویکردی محافظه‌کارانه در پیش گرفت و شروع به سرکوب کرد.
فروپاشی مذاکرات سال ۲۰۱۹ بین کیم و ترامپ و بسته شدن مرزها همزمان با شروع همه‌گیری کرونا که تجارت با چین، مهمترین منبع نجات اقتصادشمال، نیز به مشکلات قبلی دامن زد و وضعیت وخیم اقتصاد در کره شمالی، محدودیت‌های داخلی این کشور را تشدید نمود.
آنچه اکنون در حال وقوع است این است که مردم شمال روز به روز از چیزهایی که در دوره‌ای خواستن و داشتن آنها بدون مشکل بوده محروم‌تر می‌شوند و با عنوان پایبندی به داشته‌های بومی و سنتی خود از تجربه آنچه «استثمار» نامیده شده محروم می‌مانند. این را جین لی استاد مرکز ویلسون آمریکا که خود زمانی در پیونگ یانگ ساکن بوده گفت.