به گزارش همشهری آنلاین به نقل از الجزیره، ثروتمندان سوپر میلیاردر چین دست به اقداماتی مشکوک در زمینه‌های بشردوستانه زده و به طرز وحشتناکی بخشنده شده‌امد. در ماه‌های اخیر، وانگ زینگ، رئیس و بنیانگذار ابرشرکت اینترنتی با (رویکرد مواد غذایی) میتوان، حدود ۲.۷ میلیارد دلار از سهام شرکت را به خیریه شخصی خود اختصاص داد تا به همراه هدایای بزرگ دیگر در امور تحقیقات و آموزش علمی استفاده شود.
کالین هوانگ، بنیانگذار و مدیر عامل ابر شرکت تجارت الکترونیکی با (رویکرد کشاورزی) پیندودو، نیز پس از استعفا حدود ۱.۸۵ میلیارد دلار به یک صندوق آموزشی هدیه داد. در اوایل سال جاری نیز دو امپراتور در حوزه لوازم خانگی و املاک و مستغلات نیز تقریباً ۹۷۵ و ۳۷۰ میلیون دلار برای کاهش فقر و برنامه‌های مراقبت پزشکی و فرهنگی هدیه کردند.
این فهرست با بخشندگی میلیاردرهایی مانند ژانگ ییمینگ بنیانگذار تیک تاک که حدود ۷۷ میلیون دلار برای هزینه در امور تحصیلی به شهر زادگاهش در استان فوجیان اهدا کرد و نیز بخشش ۱۰ میلیون دلاری غواص سابق المپیک، گوا جینگ، به شهر ووهان ادامه پیدا کرد.
اما پشت این موج هدیه دادن‌های مشکوک چه چیزی پنهان است؟
با توجه به آمار و اطلاعات سال ۲۰۲۱، چین با بیش از ۱۰۵۸ میلیاردر در فهرست جهانی ثروتمندان، بیش از هر کشور دیگری دارای ثروت افسانه‌ای است. اتفاقی که شاید در نگاه اول جالب توجه به نظر برسد اما نگرانی فزاینده‌ای را برای پکن به همراه داشته است.
شکاف بین فقیر و غنی می‌تواند به مشکلی جدی برای حاکمیت کمونیست چین تبدیل شود و افزایش نابرابری در ثروت تهدیدی برای کنترل قدرت آنها به حساب می‌آید.
تام کلیف، مدرس ارشد دانشگاه ملی استرالیا که در مورد نخبگان تجارت در چین تحصیل کرده گفت: «من فکر نمی‌کنم طبقه نخبگان ثروتمند چین واقعاً به مردم اهمیت دهند بلکه آنها به این اهمیت می‌دهند که اختلاف کل درآمد می‌تواند برای کل ساختاری که آنها را به عنوان نخبه حمایت می‌کند مشکل ایجاد خواهد کرد.»
اواخر سال گذشته میلادی، جک ما، بنیانگذار و مدیر عامل سابق علی بابا با اقدامات نامطلوب خود توجه مقامات چین را به کارآفرینان و ثروتمندان افسانه‌ای این کشور، به ویژه تیتان‌های فناوری، جلب کرد و در مقابل، دولت چین اقدامات گسترده نظارتی و دستورالعمل‌هایی با هدف مهار قدرت شدید این شرکت‌ها را در دستور کار خود قرار داد.
به نظر می‌رسد دولت شی جین پینگ، بسیاری از فعالیت‌هایی که این کارآفرینان به آنها عادت کرده‌اند از جمله جمع‌آوری ثروت هنگفت، رفتار کاپیتالیستی، بیان فردیت خود، ایجاد بنیادهای خیریه و موسسات آموزشی به نام خود را در سال‌های آینده تحمل نخواهد کرد.
سوپرمیلیاردرهای چینی که در اوج همه گیری کرونا در سال ۲۰۲۰، ۱.۵ تریلیون دلار به ثروت خود اضافه کردند، در پی فشارهای نظارتی، روحیه انسان دوستانه خود را توسعه داده‌اند اما فعالیت‌های خیرخواهانه به سبک غرب از یک دهه پیش و با سفر بیل گیتس و وارن بافت به این کشور رواج پیدا کرد.
اگرچه سفر این دو میلیاردر آمریکایی در سال ۲۰۱۰ نتیجه مورد توقع را به بار نیاورد اما با به قدرت رسیدن شی و شکوفایی جامعه مدنی چین، همزمان با پیشبرد قوانینی برای محدود کردن فعالیت‌های خارج از حکومت کمونیستی و دور از نظارت مستقیم دولت مرکزی، در نهایت منجر به ریشه دواندن چنین اقدامتی در میان ثروتمندان چینی شد.
فشار دولتی و از بالا به پایین برای ورود ثروت کارآفرینان به متن اجتماع اگرچه با مقاومت ایشان روبرو بود اما این تلاش‌ها در نهایت فعالیت‌های میلیاردرها را هدایت کرد. دولت نمی تواند آنها را مجبور کند، بنابراین آنها را برای انجام این قبیل اقدامات تحت فشار قرار می‌دهد.
اما این فشار و اجبار تبعاتی نیز در پی خواهد داشت؛ صاحبان بنگاه‌های خصوصی، به ویژه طی سه سال گذشته، احساس می‌کنند دولت می‌تواند دارایی آنها را بدزدد. این افراد که در سطح محلی و خارج از کانون توجه قرار دارند از فشار دولت و اینکه می‌خواهد اعتبار فعالیت‌های آنها در زمینه رفاه اجتماعی را به نام خود بزند ناخوشنودند.
خطر دیگر این است که این توزیع اجباری ثروت برای نسل بعدی مبتکران و کارآفرینان پیامی ارسال می‌کند: ممکن است انباشت سریع ثروت دیگر قابل تحمل نباشد و افراد نباید سعی کنند در آینده چنین خط مشی‌ای را پی بگیرند.
این سیگنال، فعالیت نسل‌های جوان و جاه‌طلبی آنها برای به دست آوردن ثروت و کارآفرینی عمومی را با مشکل و احتیاط روبرو خواهد کرد.
نظر شما