به گزارش همشهری آنلاین به نقل از لیت‌هاب، این کتاب کودک بسیار از زمان خود جلوتر بوده است. کتاب بچه‌گربه‌ها و گربه‌ها: نخستین خواننده، نوشته اولالی اسگوود گروور، با تصاویر جالبی آراسته شده که به احتمال زیاد اثر هری ویتیر فریس است.
داستان ، همانطور که پیدا است، مربوط به مهمانی است که توسط ملکه گربه‌ها برگزار می‌شود و همه گربه‌ها از کوچک و بزرگ، سفید و سیاه، پیر و جوان به این مهمانی دعوتند. در ادامه ما با گربه‌های دیگری آشنا می‌شویم که قصد دارند در این مهمانی شرکت کنند، یا نه. اما مسئله قابل توجه تصاویری است که با استفاده از سوژه‌های زنده تهیه شده است. به اضافه زیرنویس‌هایی که موقعیت طنزآمیز شخصیت‌ها را تقویت می‌کند.
در آخر کتاب، گروور بخشی را اضافه کرده به نام سخنی با معلم و به سوالاتی جواب داده است که حدس می‌زند یک معلم در مواجهه با این کتاب ممکن است بپرسد. مثلا این‌که آیا این کتاب محرک سالمی برای فکر بچه‌ها است و می‌تواند برای دختربچه‌ها و پسربچه‌ها خوشایند باشد؟ آیا بچه‌ها از طریق آن آموزش ارزشمندی در زمینه خواندن دریافت می‌کنند؟ آیا به کار نوآموزان می‌آید> آیا کتاب از نظر ادبی اندازه کافی باارزش است و از نظر هنری می‌تواند احترام و علاقه کودکان را جلب کند؟ آیا این اثری از نظر اخلاقی سالم است؟ او سوالات متعددی از این دست می‌پرسد و در نهایت بافروتنی به آنها پاسخ مثبت می‌دهد. می‌توانید این کتاب عتیقه را به شکل مجازی در سایت پابلیک دومین ریویو (publicdomainreview) تورق کنید و از خلاقیت نویسنده و تصویرپردازی در حدود صد سال پیش شگفت‌زده شوید.
نکته قابل توجه در این کتاب، شیوه تصویربرداری از گربه‌ها و ساختن آن مناظر عجیب و شاید اندکی ترسناک، آن هم با امکانات اولیه عکاسی است. در مورد عکس‌ها در کتاب آمده است که آنها با کمک شرکت روتوگراف، تولیدکننده کارت‌پستال‌های محبوب استفاده کرده‌اند. به نظر می‌رسد این تصاویر نمونه‌های اولیه از کارهای هری ویتیر فریس، عکاس حیوانات باشد.
چند سال بعد از این کتاب، فریس مجموعه‌ای از تصاویر مشابه را در کتابی با عنوان اهالی کوچک سرزمین حیوانات گنحاند که در سال ۱۹۱۵ منتشر شد. او پیش از آنکه در سال ۱۹۵۳ به زندگی خود پایان دهد، آثار مشابه دیگری هم منتشر کرد. اما سوال این است که او چگونه توانست از گربه‌ها چنین تصاویری تهیه کند؟ آن هم پیش از ورود تکنولوژی سرعت شاتر؟ اگرچه این عکاس استفاده از حیوانات تاکسیدرمی شده را انکار می‌کرد و اصرار داشت که تنها از روش‌های انسانی برای تهیه تصاویرش از حیوانات استفاده می‌کند، اما نمی‌توان دست از این سوال برداشت که چطور. این مسئله به ویژه درباره آثار دیگر او که شامل تابلوهای مفصل‌تری به نسبت تصاویر این کتاب است، مطرح می‌شود.