هر دوی این داروها همچنین برای پیشگیری از ابتلا به کووید-۱۹ در افراد قرارگرفته در معرض ویروس کرونا نیز در دست آزمایش هستند.
این دو قرص با هم تفاوت‌هایی دارند که در این زیر به آنها می‌پردازیم:
کدامیک از این قرص‌ها موثرتر هستند؟
ارقام منتشرشده کارآزمایی‌های این داروها نشان می‌دهد که قرص شرکت فایزر موثرتر است، اما هنوز باید منتظر داده‌های کامل مربوط به این آزمایش‌ها ماند.
شرکت فایزر اعلام کرده است که نتایج کارآزمایی بالینی‌اش نشان می‌دهد قرص ضدویروسی‌اش احتمال بستری شدن و مرگ ناشی از کووید-۱۹ را در افراد در معرض خطر بیماری شدید در صورتی که در طول سه روز اول شروع علائم مصرف شود تا ۸۹ درصد کاهش می‌دهد. اثربخشی این قرص در صورت مصرف در پنج روز اول شروع علائم به ۸۵ درصد می‌رسد.
شرکت مرک اعلام کرده است که قرص ضدویروسی‌اش احتمال بستری‌شدن یا مرگ را در افراد در معرض خطر شدید بیماری کووید-۱۹ در صورت مصرف شدن در پنج روز اول شروع علائم تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد. این شرکت میزان اثربخشی این قرص در صورت مصرف در طول سه روز اول شروع علائم اعلام نکرده است.
قرص فایزر با نام تجاری «پاکسلووید» (Paxlovid) و قرص مرک با نام تجاری «لاوگوریو» (Lavegevrio) عرضه خواهند. قرص شرکت مرک مجوز از هم اکنون مصرف اضطراری را در انگلیس را گرفته است.
چرا این داروها مهم هستند؟
با اینکه چندین واکسن برای پیشگیری از بیماری کرونا در سراسر جهان در دسترس هستند، از جمله واکسنی که خود شرکت فایزر تولید کرده است، اما شمار گزینه‌های درمانی برای افراد مبتلا به کووید-۱۹ محدود است.
در حال حاضر بیماران کووید-۱۹ که بیماری‌شان آنقدر شدید نباشد که نیاز به بستری شدن داشته باشند، اما در معرض دچار شدن به بیماری وخیم باشند، با داروهای حاوی آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (پادتن‌های تک‌دودمانی) درمان می‌شوند که باید به شکل داخل‌وریدی در بیمارستان‌ها تجویز شوند.
این داروها چطور تاثیر می‌کنند؟
هر دوی این دارو برای یک دوره پنج‌روزه تجویز می‌شوند. دوره درمانی قرص فایزر شامل سه قرص در صبح و سه قرص در شب است. داروی شرکت مرک به صورت چهار قرص در صبح و چهار قرص در شب تجویز می‌شود.
داروی فایزر جزء رده‌ای از داروها به نام «مهارکننده‌های پروتئاز» است که برای از کار انداختن آنزیمی عمل می‌کنند که برای تکثیر کروناویروس ضروری است. فایزر می‌گوید از آنجایی که این درو بخشی از ویروس را هدف قرار می‌دهد که برای تکثیر ویروس ضروری است، ویروس نمی‌تواند به این درمان مقاوم شود.
داروی تجربی ضدویروسی شرکت فایزر به صورت ترکیب‌شده با یک داروی ضدویروسی قدیمی‌تر به نام «ریتوناویر» است که فعالیت داروهای مهارکننده پروتئاز را تشدید می‌کند، اما این دارو می‌تواند باعث عوارض جانبی گوارشی شود و با سایر داروها تداخل کند.
قرص شرکت مرک که به همکاری شرکت ریجبک تراپیوتیکز ساخته شده است از گروه داروهای «آنالوگ نوکلئوزید» است که اثربخشی آن از طریق وارد کردن خطاهای در رمز ژنتیکی ویروس عمل می‌کند و تکثیر آن را مهار می‌کند. .این دارو با ایجاد کردن جهش‌های تصادفی در ویروس مانع تکامل آن و مقاوم شدنش در برابر درمان می‌شود.
درباره ایمنی و بی‌خطر بودن این داروها چه می‌دانیم؟
هر دوی این شرکت‌ها داده‌های محدودی درباره این داروها منتشر کرده‌اند، اما درباره بی‌خطر بودن این داروها ابراز اطمینان کرده‌اند.
فایزر گرفته است که میزان بروز عوارض جانبی در هر دو گروه بیماران دریافت‌کننده داروی واقعی و دارونما تقریبا مشابه و حدود ۲۰ درصد بوده است. عوارض جانبی شدید در ۱.۷ درصد افراد دریافت‌کننده داروی واقعی و ۶.۶ درصد افراد دریافت‌کننده دارونما گزارش شده است.
مرک گفته است که ۱۲ درصد بیماران دریافت‌کننده داروی واقعی و ۱۱ درصد دریافت‌کننده دارونما دچار عوارض جانبی شده‌اند.
داروهای دیگر که در همان رده دارویی قرص شرکت مرک قرار دارند، با نقایص هنگام تولد نوزاد در بررسی‌های حیوانی مربوط شده‌اند. اما شرکت مرک می‌گوید بررسی‌های مشابه با داروی جدیدش – برای مدت‌های درازتر و بادوزهای بالاتر از دوز مورد استفاده در انسان‌ها- نشان می‌دهد که این قرص باعث نقائص هنگام تولد یا سرطان نمی‌شود.
درباره عرضه این قرص‌ها چه می‌دانیم؟
فایزر و مرک گفته‌اند که در تلاش هستند تا دسترسی به این داروها را در سراسر جهان فراهم کنند. فایزر گفته است انتظار دارد ۱۸۰۰۰۰ دوره درمانی از این قرص را تا پایان سال میلادی جاری و ۵۰ میلیون دوره درمانی از آن را در سال ۲۰۲۲ تولید کند. مرک گفته است که انتظار دارد تا پایان سال ۱۰ میلیون دوره درمانی این داو و دست کم ۲۰ میلیون دوره از آن را در سال ۲۰۲۲ تولید کند.
منبع: رویترز