به گزارش همشهری آنلاین، در ایران و تا سال ۱۳۵۷، ۶۰ فروند بالگرد ترابری شینوک به خدمت هوانیروز درآمد و در آن زمان ایران بزرگترین کاربر این نوع بالگرد پس از ایالات متحده بود. همچنین تعداد ۳۰ فروند دیگر نیز سفارش داده شده بود که علی‌رغم پرداخت هزینه پس از وقوع انقلاب تحویل آن‌ها لغو شد.
پیشینه
ارتش ایالات متحدهٔ آمریکا از دیرباز به فکر یک بالگرد دوملخه بود و سفارش‌های زیادی به شرکتهای گوناگون می‌داد؛ بالگردهای مک‌کولوچ ام‌سی۴ و برنتلی بی-۱ از نخستین نمونه‌های آزمایشی بودند که به سرانجام نرسیدند. اولین مدل شینوک یعنی سی‌اچ-۴۷آ از دو موتور لیکومینگ تی-۵۵-ال۵ هر یک به قدرت ۲۲۰۰ اسب بخار نیرو می‌گرفت. در مدل‌های بعدی قدرت موتور افزایش یافته و در مدل سی‌اچ-۴۷دی (معرفی در ۱۹۷۹) به ۴۷۳۳ اسب بخار در هر موتور رسید. این هلیکوپتر ۳۰ متر طول و ۵٫۷ متر ارتفاع داشته و وزن خالی آن ۱۰٬۱۸۵ کیلوگرم است. سرعت صعود این هلیکوپتر ۷٫۷۳ متر بر ثانیه و سقف پروازی آن ۵۶۴۰ متر است. شینوک گنجایش کافی برای حمل ۳۳ تا ۵۵ سرباز با ظرفیت ۱۲۷۰۰ کیلوگرم بار را دارد.
عملکرد
بوئینگ سی‌اچ-۴۷شینوک هلیکوپتر ترابری نیمه سنگینِ دوموتوره و دوملخه آمریکایی است که در شرکت بوئینگ طراحی شده و در سال ۱۹۶۲ معرفی شد. این محصول توسعه یافته از بوئینگ ورتول سی‌اچ-۴۶ سی‌نایت است که میراث شرکت پیاسکی هلیکاپتر بود. کاربرد اصلی این بالگرد برای جابجایی سربازان، ادوات توپخانه‌ای، سوخت، آب، موانع و سنگر و سایر تدارکات و تجهیزات مورد نیاز در میدان نبرد است. کاربردهای ثانویه این هلیکوپتر هم شامل آمبولانس، امداد در فجایع طبیعی، جستجو و نجات، انتقال هواپیماها، آتش‌نشانی و رهاسازی چتربازان می‌شود. هلیکوپتر شینوک با حداکثر سرعت ۳۱۵ کیلومتر بر ساعت حتی از هلیکوپترهای بسیار کوچکترِ تهاجمی و چندمنظوره معاصر خود هم سریع‌تر بود. نام این هلیکوپتر از قبیله سرخ‌پوست چنوک در آمریکا گرفته شده‌است. شینوک یکی از معدود هواگردهای دهه ۱۹۶۰ است که هنوز در خط تولید قرار دارد. تاکنون ۱۱۷۹ فروند از این هلیکوپتر ساخته شده و به ۱۶ کشور صادر شده‌است.