به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تبیان، شکر قهوهای نوعی قند (ساکاروز) است که به دلیل وجود ملاس (شیره قند)، قهوهای رنگ است. شکر قهوهای به صورت طبیعی یا تجاری تولید میشود. پنج درصد از وزن شکر قهوهای ملاس است. خیلی از افراد تصور میکنند شکر قهوهای و شکر زرد یکی هستند اما در واقع این نوع شکر نسبت به شکر زرد، مواد معدنی بسیار کمتری دارد. به طور کلی شکر قهوهای به دلیل شیره قندی که دارد سالمتر از شکر سفید است اما باز هم دارای مواد مغذی کمی است
شکر قهوهای دانه ریز و پودری شکل است و اغلب احساس میشود رطوبت دارد. طعم شکر قهوهای بعد از دو تا سه سال کمتر میشود اما همچنان میتوانید از آن استفاده کنید. طعم برشتهی شکر قهوهای باعث شهرت آن است و نسبت به شکر معمولی، شیرینتر یا شیرهایتر احساس میشود.
انواع شکر قهوهای
شکر قهوهای انواعی دارد، از جمله دمرارا، شکر قهوهای تیره، موسکوادو و غیره.
. شکر قهوهای روشن: در برخی موارد، به شکر سفید معمولی ملاس اضافه میشود و تقریبا ۳ درصد شکر از نظر وزنی ملاس است.
شکر قهوهای مانند شکر سفید یک کربوهیدرات ساده است و انرژی فوری برای بدن و مغز تولید میکند. گلوکز، انرژی مورد علاقهی مغز است اما کالری و کربوهیدرات زیاد گرفته شده از شکر و دیگر منابع به صورت چربی در بدن ذخیره میشود. بنابراین مهم است که این شکر را نیز در حد اعتدال مصرف کنید
. شکر قهوهای تیره: حدود ۶ درصد از وزن شکر قهوهای تیره ملاس است که باعث طعم شیرینتر آن میشود.
. موسکوادو: موسکوادو تیرهترین نوع شکر قهوهای بوده و طعم ملاس یا شیرهی آن بسیار قوی است زیرا فرایند خشک کردن آن به کُندی صورت میگیرد و با نور مستقیم خورشید انجام میشود.
. دمرارا: دمرارا دانه درشت و طلایی است و اغلب از ساقه نیشکر تهیه میشود. کریستالهای خام و طلایی رنگ در یک سانتریفیوژ خشک میشوند و در نهایت این نوع شکر قهوهای دارای طعم ملایمی از ملاس است.
شکر قهوهای در مقایسه با شکر سفید
. توربینادو: روش تولید توربینادو بسیار شبیه تولید دمرارا میباشد. این نوع شکر قهوهای طعمی شبیه عسل دارد و معمولا با چای یا قهوه مصرف میشود.
. شکر قهوهای طبیعی: این نوع شکر زمانی ساخته میشود که وقتی شکر کریستالی میشود، باقیماندهای از ملاس در ترکیب باقی میماند. شکر قهوهای طبیعی دارای طعمی شیرین و تا حدودی کاراملی است.
ارزش غذایی شکر قهوهای
شکر قهوهای از جهت دارا بودن مواد مغذی نسبت به شکر سفید فقط کمی مغذیتر است. شکر قهوهای دارای کلسیم، پتاسیم، آهن و منیزیم است و میزان زیادی کربوهیدرات دارد (از نظر وزنی بیشتر از ۹۷ درصد).
مروری بر خواص شکر قهوهای
. در طب سنتی برخی از فرهنگها، شکر قهوهای را با زنجبیل مخلوط کرده و در دمنوشی سالم جهت تسکین دردهای قاعدگی استفاده میکنند. برخی دیگر نیز از شکر قهوهای به عنوان یک اسکراب طبیعی برای پوست استفاده میکنند. بافت زبر شکر قهوهای باعث میشود برای پاک کردن جرمها و سلولهای مردهی پوست از سطح پوست بدن ایده آل باشد.
. شکر قهوهای مانند هر کربوهیدرات سادهی دیگری میتواند به بدن انرژی دهد و به همین دلیل مصرف آن با قهوهی صبح متداول است.. مصرف زیاد هیچ نوع شِکری خوب نیست اما گفته میشود ملاس، سوخت و ساز بدن را افزایش داده و احساس گرسنگی را کمتر میکند که میتواند برای کمک به تلاشهایتان جهت کاهش وزن مفید باشد. در واقع میتوانید آن را جایگزین شکر سفید در برنامهی غذاییتان کنید.
. شکر قهوهای میتواند برخی از گرفتگیهای دوران بارداری را تسکین دهد و ضمنا بعد از زایمان هم میتواند به بهبودی سریعتر مادر کمک کند.
. برخی تحقیقات نشان دادهاند شکر قهوهای و ملاسی که در آن وجود دارد میتواند نفخ اضافی رودهها را برطرف کند.
طرز نگهداری شکر قهوهای
شکر قهوهای فاسد نمیشود اما اگر طی دو سال بعد از باز کردن بسته بندی آن مصرف شود بهترین حالت است. وقتی بستهی شکر قهوهای را باز کردید اگر به طور مناسب آن را نگهداری کنید میتوانید ۱۸ تا ۲۴ ماه آن را نگه دارید و مصرف کنید.
تولیدکنندههای شکر قهوهای توصیه میکنند در صورتی که این شکر در عرض ۶ ماه بعد از باز کردن بستهبندیاش مصرف شود، بهترین کیفیت را خواهد داشت.
اما نگهداری مناسب شکر قهوهای کمی سخت است زیرا بیشتر انواع شکر قهوهای چسبناکاند و اگر در معرض هوا قرار بگیرند دانهها میتوانند به راحتی به هم بچسبند. شکر قهوهای را در جایی خنک و دور از رطوبت در ظرفی که درش خوب بسته میشود نگهداری کنید.
توصیه نمیکنیم شکر قهوهای را در یخچال نگهداری کنید اما در صورتی که قصد ندارید فعلا آن را مصرف کنید میتوانید آن را در ظرفی که هوا به داخلش نفوذ نمیکند در فریزر بگذارید. هر وقت تصمیم گرفتید از آن استفاده کنید، آن را انجمادزدایی کرده و با کمک چنگال، تکههای به هم چسبیده را باز کنید.
پیامدهای مصرف زیاد شکر قهوهای
شکر قهوهای مانند شکر سفید یک کربوهیدرات ساده است و انرژی فوری برای بدن و مغز تولید میکند. گلوکز، انرژی مورد علاقهی مغز است اما کالری و کربوهیدرات زیاد گرفته شده از شکر و دیگر منابع به صورت چربی در بدن ذخیره میشود. بنابراین مهم است که این شکر را نیز در حد اعتدال مصرف کنید.
مصرف زیاد شکر میتواند احتمال بیماریهایی مانند بیماری قلبی، دیابت نوع دوم، سندرم متابولیک و کبد چرب غیرالکلی را بالا ببرد. اما برخی از کارشناسان می گویند اگر شکر را به میزان توصیه شده و نه بیشتر مصرف کنید، ریسک ابتلا به بیماریها را افزایش نخواهید داد.
طبق دستورالعملهای ارائه شده نباید بیشتر از ۱۰ درصد کالری روزانه خود را از شکر دریافت کنید. البته نیاز هر بدنی متفاوت است و این میزان دقیق نیست.