و گاهی هم برای شرکت در این مراسم با صرف هزینه زیاد سفر می کنیم تا از نزدیک نظاره‌گر آن باشیم. ما در تاریخ، خاطرات تلخ و شیرین بسیاری می‌خوانیم که بعضی از آنها برای همیشه در ذهن ما می‌ماند.
در این میان شهر کاشان که دارای قدمت تاریخی دیرینه‌ای است نیز دارای مراسم مذهبی و آداب و رسوم تاریخی خاصی است که از قرن‌ها پیش تاکنون برجای مانده و هر سال که از آن می‌گذرد باشکوه‌تر از سال قبل برگزار می‌شود.مراسم نخل‌گردانی، مراسم قالیشویان امامزاده سلطان‌علی‌محمدباقر(ع)، مراسم گلاب‌گیری و مراسم روز بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان امامزاده محمد هلال(ع) از جمله این مراسم به‌حساب می‌آیند.
امامزاده سلطان‌علی محمدباقر که فرزند امام محمدباقر و مادرش دختر امام‌حسن مجتبی(ع) است و از جمله امامزادگان واجب‌التعظیم، بارگاهش در مشهد اردهال واقع در 42 کیلومتری کاشان در دامنه کوه قرار دارد. مراسم سنتی قالیشویان همه‌ساله در دومین جمعه از ماه مهر نزدیک به روز شهادت ایشان که هفدهم مهرماه بوده است به یاد شهادت آن حضرت با شور و غوغای تمام انجام می‌شود.
این مراسم از قرون اولیه اسلامی تاکنون بوده و تا پیش از عهد صفوی یکی از تظاهرات مذهبی شیعیان متعصب کاشان است و ادامه این مراسم برحسب عادت و برای مردم فین یک نوع امتیاز مذهبی و شرافت تاریخی به‌شمار رفته است و به دلیل آن است که موقعی که دشمنان قصد کشتن آن امامزاده بزرگوار را کرده و اطرافش را محاصره می‌کنند خبر به دوستانش رسیده و از اطراف آماده جنگ با دشمنان آن جناب شده و به‌سوی آن دیار حرکت می‌کنند.
اما وقتی می‌رسند که جنازه آن مظلوم درمیان خاک و خون غوطه‌ور شده و به شهادت رسیده است. لذا جسد مطهرش را در قالی پیچیده و با شور و غوغا و گریه به‌طرف نهر آبی که در نزدیکی آنجا جاری است آورده و پس از غسل و کفن به‌جایی که الان بارگاه و مرقد آن بزرگوار است برده و دفن می‌کنند.
بدین ترتیب همه ساله عده زیادی از فینی‌ها با چوبدستی‌های خود به یاد آن روز، قالی امامزاده را به‌عنوان تشییع جنازه تشبیهی آن حضرت از آستانه امامزاده برداشته و تا چشمه آبی واقع در 800 متری حرم مطهر که در کنار زیارت شاهزاده حسین جاری است برده و چوبدستی‌ها را به آب زده و قالی را تر می‌کنند و در حالی که «یا حسین یا حسین» می‌گویند به همراه هیأت مذهبی دوباره به حرم برگشته و قالی را تحویل خادم صحن می‌دهند و این مراسم به‌پایان می‌رسد.
به دنبال آن امروزه افرادی که از شهرهای دور و نزدیک در آنجا اجتماع می‌کنند علاوه بر سوگواری مذهبی و گردش و تماشا، کالاهای خود را هم عرضه می‌‌دارند به‌طوری که به‌مدت 2 هفته بازار متحرک و پرفعالیتی به‌وجود آمده و داد و ستد بسیار می‌شود.