به گزارش همشهری آنلاین، این که تفاوت‌های رفتاری بین نوجوانان را که مناسب سن آنهاست، درک کنید و نشانه‌های بیماری‌های روحی مثل افسردگی را در آنها تشخیص دهید، کمک بزرگی به گذار سالم آنها از دوره نوجوانی است.
جان هرتزر، مدیر بخش روانپزشکی کودکان و نوجوانان در بیمارستان نوزادان و کودکان UH و مشاور روانپزشکی در برنامه Highland Springs Changes به بعضی از سوالات درباره شناخت علائم مشکلات احساسی و روانی در نوجوانان و این که چه زمانی لازم است کمک بگیریم، جواب می‌دهد:
برای کمک به سلامتی روانی فرزندم چه کار می‌توانم بکنم؟
► یک رابطه باز و با مهر که مبتنی بر اعتماد، صداقت و احترام باشد، با او برقرار کنید و این رابطه را ادامه دهید.
► در خلال آموزش از او تعریف کنید و تشویقش کنید وقتی استرس دارد یا سردرگم است، با شما صحبت کند.
► ایجاد یک محیط خانواده امن، حمایتگر و ساختارمند به رشد مثبت و انعطاف‌پذیری در میان نوجوانان کمک می‌کند.
گفته می‌شود حتی در حامی‌ترین و قدرتمندترین خانواده‌ها، جوانان می‌توانند مشکلات روحی داشته باشند. بنابراین مهم است که تغییرات احساسی و رفتاری فرزندانتان را زیر نظر داشته باشید و به عنوان والدین آنها متوجه باشید این مسئله با سرزنش و شرم ارتباطی ندارد.
نشانه‌های افسردگی نوجوانی چیست؟
مشکلات سلامت روانی مثل افسردگی با توانایی کارکرد نوجوانان در خانه یا مدرسه نمود پیدا می‌کند. شناخت این مشکلات برای سلامت روانی نوجوانان حیاتی است. این نشانه‌ها شامل این‌ها هستند:
- پریشانی
- اضافه یا کم کردن وزن
- مشکل داشتن با انجام کارهای مدرسه مثل افت نمرات
- ناراحتی و بداخلاقی
- نبود انگیزه یا از دست دادن علاقه به افراد یا فعالیت
- انرژی پایین
- رفتارهای مخرب
- مصرف مواد مخدر
- اظهار ناامیدی یا گفتن این که علاقه‌ای به زندگی ندارند.
اگر نوجوانانمان نشانه‌های مشکلات روحی را نشان داد، چه کار کنیم؟
اگر تغییرات نگران‌کننده‌ای در خلق‌وخو، تفکرات یا رفتار فرزندتان مشاهده کردید، نزدیک شدن به او اولین قدم اساسی است. اجازه دهید بدون این که قضاوت شود با شما صحبت کند. اگر مشکلات جدی‌تر بود، حتما با یک مشاور یا روانشناس مشورت کنید.
خودتان هم البته می‌توانید در خانه به او کمک کنید. بسته به نوع تشخیص وضعیت روانی فرزندتان ممکن است با مشاوره و یا ترکیبی از و دارو بهتر شود. بعضی از درمان‌های موثر این‌ها هستند:
۱- رفتار درمانی شناختی که هدفش این است الگوهای فکری آسیب‌زننده را با احساسات مثبت جایگزین کند.
۲- خانواده‌درمانی که به والدین، نوجوانان و خواهر و برادرانشان کمک می‌کند عملکرد مثبت‌تری داشته باشند.
۳- گروه‌درمانی که در این شکل درمان، گروهی از نوجوانان با درمانگر در کنار هم جمع می‌شوند تا تعاملات مثبت شکل بگیرد و حمایت گروه را دریافت کنند.
منبع: Uhhospitals / مترجم: شقایق عرفی‌نژاد