به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، رحیم نوروزی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که بازی در سریال‌های به‌یادماندنی همچون «پس از باران»، «مدار صفر درجه» و «یوسف پیامبر» را در کارنامه هنری خود دارد، گفت: من در کارم جدی هستم. در برنامه‌های تلویزیونی و بخش خصوصی سیستم غلطی وجود دارد؛ یعنی آداب و رفتار فردی و گروهی اشتباه است که باعث آزار دیدن بازیگر می‌شود.
او درباره اخمو بودن چهره خود گفت: من مدل صورتم این شکلی است و در این چند سال هم کارهای جدی به من پیشنهاد شده است، اما این چین و چروک روی صورتم برای پیری و بالا رفتن سن است.
نوروزی که مهمان برنامه «شب‌نشینی» شبکه جهانی جام‌جم بود، درباره شروع فعالیت هنری‌اش گفت: من تئاتر را در کلاس‌های اداره ارشاد اسلامی رشت شروع کردم و نزد اساتید بزرگ این مجموعه مثل بهروز بقایی شاگردی کردم. بعد در کلاس‌های استاد سمندریان را شرکت کردم و توانستم خودم را به مرحله‌ای برسانم که در عرصه ملی خودنمایی کنم.
نوروزی توضیح داد: برادر بزرگ من همیشه مشوق و راهنمای من در مطالعه، تحصیل، هنر و همه زمینه‌ها بوده است و حتی گاهی هزینه‌های کلاس‌هایم را او پرداخت می‌کرد.
وی افزود: برخلاف خانواده‌های دیگری که مخالف ورود فرزندشان به دنیای بازیگری بودند، پدر من مشوق و حامی من در این زمینه بود.
نوروزی بیان کرد: شاید زمانی که همه به دنبال منفعت اقتصادی از این رشته بودند، من همه رشته‌هایی را که بویی از هنر در آن بود شرکت می‌کردم. چون ولع به آموختن داشتم. در آن زمان با این کارها بیشتر می‌خواستیم خودمان را بشناسیم و به دنبال رشد و بلوغی در همه جوانب وجودی خودمان بودیم.
وی افزود: من در کنار آقای آستانه بازی کردم و شاید جالب باشد بدانید که در تئاتر هیچوقت دستمزد نداشتم و اما در حال حاضر عددهای چند رقمی برای دستمزد به بازیگران تئاتر پیشنهاد داده می‌شود.
نوروزی گفت: طبق دستورالعملی که در دهه ۸۰ نوشته شد، دستمزد من با بیست اجرای تئاتر شاید دستمزدی نزدیک به ماهی ۲ میلیون تومان بود.
او ادامه داد: روزی مدیران به خاطر نگاه آماری که داشتند، گفتند تئاتر برای همه است، اما می‌دانیم که تئاتر امری همگانی نیست و متخصص حوزه خودش را می‌خواهد.
این بازیگر گفت: در حال حاضر در هر خانه‌ای یک تئاتری وجود دارد. یعنی هر کس سواد خواندن نصفه و نیمه‌ای هم داشته باشد، وارد تئاتر می‌شود که این اتفاق درستی نیست. درواقع تئاتر باید فرهنگ جامعه را شکل دهد و افراد را تربیت کند، اما برخی کسانی که روی صحنه حضور دارند، خودشان از این امر مستثنا هستند.
نوروزی اظهار کرد: من همیشه به اکنون فکر می‌کنم. یعنی اینکه کجا ایستاده‌ام و موقعیت پیش روی من چه خواهد بود. اگر بخواهم واضح بگویم به مفاهیمی مثل کودک درون که در عالم روانشناسی معنا دارد، خیلی اعتنایی نمی‌کنم. البته روی صحنه تئاتر اگر مرا دیده باشید، بسیار فرد بازیگوشی هستم و آرام و قرار ندارم و باید انرژی خودم را به نوعی تخلیه کنم.
نوروزی گفت: من در کاخ کلاردشت دو سال به عنوان مدیر مرمت بودم و با آجر به آجر این بنا کار کردم و در دوره کارآموزی تحصیلی ام هم در کاخ مرمر حضور داشتم. از سال ۶۵ خوشنویسی می‌کردم، ولی در حال حاضر برای سرگرمی خوشنویسی می‌کنم و به دنبال یک فرم مستقل خودم هستم که بتوانم یک نمایشگاه بزنم.