همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: با اینکه چهره و روحیه جنگندهای در مسابقات و تمرینات کونگفو دارد، اما اهالی همیشه او را با چهرهای خندان و مهربان در محله بلورسازی دیدهاند. یکی از دغدغههای مهم «سمیه ستوده» ایجاد مراکز و مجموعههای ورزشی برای نوجوانان و جوانان محله است تا از آسیبهای اجتماعی دور بمانند. البته در این راه تلاشهای زیادی هم کرده و ضمن تشویق دخترخانمها به رشته کونگ فو، زمین فوتبال بلاستفادهای که در محله وجود داشت را با کمک مسئولان شهرداری منطقه۱۷ بازسازی و نونوار کرد، به گونهای که امروزه تیمهای مختلف برای تمرین و بازی در این زمین نوبت میگیرند. این مجموعه به زمین فوتبال «میلان» معروف است و روزگاری «علیرضا منصوریان»، «حمید درخشان»، «علی قلیزاده» و خیلیها که اکنون در رشته فوتبال اسم و آوازهای دارند، در زمین خاکی آن پا به توپ شدند.
کمبود فضای سبز داریم
کونگفوکار است و در این رشته داوری و مربیگری میکند، اما با وجودی که ۳فرزند کوچک و بزرگ دارد، گاهی تا نیمهشب در محله میچرخد و هر جا که هممحلهایهایش مشکلی داشته باشند، پیگیری میکند. در باره زمین فوتبال محله بلورسازی میگوید: «اینجا به حال خود رها شده بود و بچههای محله برای بازی و تمرین فوتبال مجبور بودند به زمینهای فوتبال منطقه۱۰ بروند. از آنها شهریه گرفته میشد و آنهایی که توان مالی نداشتند، در حسرت بازی میماندند. خوشبختانه با پیگیریهایی که کردیم، اداره تربیتبدنی شهرداری منطقه۱۷ اقدام به نصب چمن مصنوعی، فنسکشی و رنگآمیزی دیوارهها کرد و اکنون بچههای محله بلورسازی بدون پرداخت شهریه در اینجا تمرین و بازی میکنند. سئانسها را رایگان به ساکنان همین محله میدهیم و اولویت برای ما، برخورداری بچههای محل از امکانات زمین است. از مسئولان شهری هم خواستهایم بودجه ای برای ساخت رختکن، سرویس بهداشتی، نصب آبخوری و... در این زمین اختصاص دهند.»
یکی از دغدغههایش کمبود فضای سبز و مجموعههای ورزشی در محله بلورسازی است. میگوید: «فقط یک مجموعه ورزشی به نام دارالشهدای تهران در میدان شهدای مدافع حرم وجود دارد که اهالی دسترسی مناسبی به آن ندارند. این درحالی است که فروشگاه و سینمایی در خیابان خیابان هلال احمر وجود دارد که سالهاست به حال خود رها شدهاند و میتوان با تملک آنها، اقدام به ساخت مجموعه فرهنگی و ورزشی کرد.»
ستوده رتبه اول و دوم کشوری در رشته کونگفو دارد و در مسابقات لیگ بازی میکند. در چند مسابقه برونمرزی رتبههای اول تا سوم را کسب کرده و ۴سال پیدرپی از سال۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ مقام اول کشوری را به دست آورده است. در محله بلورسازی هم به هممحلهایها آموزش میدهد.
زیباسازی خیابان هلالاحمر
ستوده میگوید: «متأسفانه در این محله فقط یک مدرسه وجود دارد. دبیرستانی هم به نام فدک در محله بلورسازی وجود داشت که سال پیش به دلایل نامعلومی تعطیل و تخلیه شده است. قصد داریم نشستی با رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه برپا کنیم تا از برنامههای آنها برای حل نیازهای آموزشی این محله باخبر شویم.»
وی زیباسازی خیابان هلالاحمر را از اقدامهای مهمی میداند که باید در دستورکار مسئولان قرار گیرد. میگوید: «سالها قبل قرار بود این خیابان تعریض شود. به همین دلیل تعدادی از املاک عقبنشینی کردند، اما طرح بینتیجه ماند. حالا اگر در این خیابان قدم بزنید، املاکی را میبینید که یکی در میان عقبنشینی کرده و باعث نازیبایی محله شدهاند.»
قهرمان اهدای خون
ستوده، عنوان «قهرمان اهدای خون» را سال۱۳۸۹ از آستان قدس رضوی دریافت کرده است. میگوید: «هر سال پیش از ماه محرم به زیارت امام رضا(ع) میرفتم تا اجازه گرفته و سیاه بپوشم. در یکی از این سفرها، غرفه اهدای خون را در کنار آستان مطهر دیدم و خون دادم. سالهای بعد هم این اتفاق تکرار شد تا اینکه آستان قدس رضوی عنوان قهرمان اهدای خون را به من اعطا کرد. حالا هم هر فصل، یعنی ۴بار در طول سال به مشهد میروم و خون میدهم.»
البته اهدای خون در خانواده ستوده به یک رسم دیرینه درآمده و برادر و خواهرهایش نیز در این امر خداپسندانه مشارکت فعالانه دارند. او نیاز کشور به اهدای خون را مهم میداند و میگوید: «متأسفانه میزان اهدای خون کاهش چشمگیری پیدا کرده و وضعیت خیلی از استانها مناسب نیست. اهدای خون در کنار ثواب اخروی، مزایای زیادی برای بدن انسان دارد و در شرایط فعلی کشور، این امر به مراتب مهمتر است.»
مدیون همسرم هستم
ستوده، سال۱۳۶۰ در محله بلورسازی به دنیا آمده است. مادرش نیز در همین محله به دنیا آمده و از قدیمیهای محلهاند. ۴خواهر و ۲برادر دارد و پدرش را در ۹سالگی از دست داده است. خانوادهاش از کودکی متوجه استعدادهای ورزشی او شده و ستوده از سال۱۳۷۲ سراغ ورزش کونگفو رفت و در مجموعههای ورزشی جانبازان و حضرت علیاصغر(ع) منطقه۱۰ شروع به تمرین کرد. در کنار تحصیل و ورزش، فعالیتهای اجتماعی را خود را از سال۱۳۸۸ شروع کرد و در گروههای مردمنهاد مشغول فعالیت شد.
در هر گروه و انجمنی که به صورت مردمی در منطقه۱۷ شکل میگرفت و ستوده احساس میکرد که میتواند به واسطه آنها گرهای از مشکلات هممحلهایهایش باز کند، عضو میشد. بیشتر این تشکلهای مردمی در سراهای محله شکل گرفته بودند و ستوده فعالیتهای خود را با اقدامات سلامتمحور شروع کرد. بهزودی دبیر کانون مادر و کودک منطقه۱۷ شد و با عضویت در قرارگاه امام رضا(ع)، به عضویت افتخاری سازمان هلالاحمر درآمد. لیسانس روابطعمومی دارد و همه موفقیتهای کاری و زندگیاش را مدیون همسرش «سیدمحمد اکبریان» است.
او میگوید: «همسرم همیشه مثل کوه پشتم بوده است. مرا تشویق کرد که ادامه تحصیل بدهم و به دانشگاه بروم. با تشویق او مربی و داور کونگ فو شدم و در ایامی که به مسابقات کشوری و بین المللی میرفتم، مراقب بچههایمان بود.»