همشهری آنلاین- راحله عبدالحسینی: «کوهنوردی سختی‌های خاص خود را دارد. اما وقتی بالای قله می‌رسی انگار دنیا برای توست. من شادی درونی این لحظه را با هیچ چیز عوض نمی‌کنم.» این را عبدی می‌گوید. کوهنوردی که فوت و فن را تجربی آموخت. علاقه و ممارست در این مسیر او را پای دوره‌های آموزشی در فدراسیون کوهنوردی کشاند و با مدرک مربیگری، باشگاهی را پایه‌گذاری کند. حالا بعد از ۴دهه توانسته آرزویش را محقق کند و به بام دنیا در رشته کوه‌های هیمالیا قدم بگذارد. عبدی می‌گوید: «صعود به اورست ۴۲ روز طول کشید. با توجه به شرایط جوی و همین‌طور سن و سال من صعود شاخصی محسوب می‌شود. بسیار خوشحالم که پرچم کشورم را در اورست به اهتزاز درآوردم. مطمئن باشید اگر من به عنوانی یک ایرانی توانستم آرزویم را محقق کنم، شما هم می‌توانید.جوانان ایرانی با تلاش و پشتکار مسیرهای بسیار سخت‌تر را هموار خواهند کرد و به قله‌های موفقیت خواهند رسید.»
او که با هزینه شخصی خود به اورست صعود کرده، می‌گوید: «برای بستن قرارداد با شرکت‌های مربوطه و صعود دست‌کم باید ۴۰هزار دلار هزینه کرد.»
هر روز کوهنوردی
عبدی، فتح قله آکونکاگوا در آرژانتین به عنوان بلندترین قله قاره آمریکا ، قله آلبروس در روسیه، مونبلان در اروپا، آکونکاگوا در آمریکای جنوبی و نیز صعود به ۳۱ قله ایران را در کارنامه دارد. او بازنشسته نیروی انتظامی است و سال‌هاست در حوزه املاک و ساختمان‌سازی فعالیت می‌کند.
درباره علاقه‌مند شدنش به کوهنوردی در ۲۴ سالگی با خنده می‌گوید: «رفیق بد!» و ادامه می‌دهد: «با یکی از دوستانم همراه شدم و آخر هفته‌ها کوهنوردی می‌کردیم. این علاقه در من شکل گرفت که مسیر جذاب و هیجان‌انگیز کوهنوردی را آهسته و پیوسته در زندگی‌ام دنبال کنم. در واقع آواره کوه شدم.» او درباره کوهنوردی در شمال تهران می‌گوید: «موقعیت جغرافیایی کوه‌های شمیران در همسایگی با بافت شهری در هیچ کجای دنیا دیده نمی‌شود و این اتفاق نه تنها مزیتی برای ساکنان تهران بلکه نعمتی برای کوهنوردان است. من بارها و بارها ساعت ۴ صبح از خواب، بیدار و راهی کوه‌های شمیران شدم و بعد از کوهنوردی به خانه برگشتم و به سرکار رفتم. افرادی که به کوهنوردی علاقه دارند ولی نمی‌توانند به مسیرهای دور بروند و چند روزی در اردو باشند یا فقط روزهای تعطیل آخر هفته می‌توانند کوهنوردی کنند، کوه‌های شمیران را به عنوان بهترین گزینه پیش رو دارند.»