به گزارش همشهری آنلاین، کتایون نجفیزاده افزود: با وجود پیشرفت فراوانی که در زمینه اهدای عضو و پیوند در کشور داشتیم هنوز روزانه ۷ تا ۱۰ نفر به دلیل نرسیدن عضو پیوندی در کشور فوت میکنند یعنی هر ۲ یا ۳ ساعتی که زمان میگذرد یک نفر با زجر فراوان جان خود را از دست میدهد.
وی اظهار داشت: فوت ۷ تا ۱۰ نفر در روز یعنی در ۳۶۵ روز سال؛ سه هزار نفر در لیست انتظار به دلیل نرسیدن عضو فوت میکنند و از طرفی دیگر حدود ۲ هزار و ۵۰۰ تا چهار هزار مرگ مغزی مناسب اهدا داریم از این افراد هرکدام هشت عضو قابل اهدا دارند.
۶ هزار عضو قابل اهدا زیر خاک
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان افزود: از این هشت عضو وقتی خانوادهها برای اهدای عضو دیر رضایت میدهند به دلیل سموم مغزی؛ تعدادی از اعضا از کار میافتد و اگر سه عضو قابل اهدا هم داشته باشند یک هزار نفر از آنها عضو خود را اهدا میکنند در صورتی که ۲ هزار نفر اهدای عضو ندارند، یعنی برای این ۲ هزار نفر اگر سه عضو قابل اهدای آنها را در نظر بگیریم حدود ۶ تا ۷ هزار عضو قابل اهدای انسانی ارزشمند که نمیشود قیمت برای آن گذاشت، زیر خاک میرود.
وی تصریح کرد: اگرچه ۶ تا ۷ هزار عضو قابل اهدا زیر خاک میرود، از طرفی دیگر سه هزار نفر به دلیل نرسیدن عضو جان خود را از دست میدهند حتی اگر نیمی از افرادی که مرگ مغزی میشوند و حاضر به اهدای عضو نیستند، برای افراد نیازمند اهدای عضو داشته باشند، در واقع مرگ و میر در لیست انتظار ما هم رقم پایینی خواهد شد.
امکان انجام انواع پیوند عضو در ایران
نجفیزاده اظهار داشت: ایران امکان انجام انواع و اقسام پیوند عضو را در کشور دارد و بیماران نیازی نیست که از کشور خارج شوند که بسیاری از کشورها این امکان را ندارند.
وی ادامه داد: ایران در آسیا رتبه اول اهدای عضو از مرگ مغزی را دارد و این جای افتخار دارد، اهدای عضو از مرگ مغزی دستاورد انقلاب اسلامی است برای اینکه حتی قبل از اینکه قانون تصویب شود سال ۱۳۶۸ امام خمینی (ره) با فتوایی اهدای عضو از مرگ مغزی را مجاز دانستند و دو سال بعد از آن رهبر معظم انقلاب اسلامی آن را تایید کرد و همین پیوند عضو و اعضا را در کشور آغاز کرد.
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان گفت: در سال ۱۳۷۲ اولین پیوند قلب و اولین پیوند کبد ایران انجام شد و هنوز قانون تصویب نشده بود و در نهایت قانون پیوند عضو از سال ۱۳۷۹ تصویب شد، یعنی ۱۱ سال پس از فتوای امام راحل، برای همین این موضوع را دستاورد انقلاب اسلامی میدانم.
وی تصریح کرد: وقتی در دوران جنگ دستگاهها و تجهیزات دیالیز در کشور کمبود داشتیم و بیماران در لیست انتظار پیوند، جان خود را از دست میدادند؛ متخصصان ایران به پیوند به شدت روی آوردند و سعی کردند در واقع تا جایی که امکان دارد اهدای عضو و پیوند را افزایش دهند تا بمیاران در لیست انتظار پیوند فوت نکنند.
حرف ضد فرهنگ اهدای عضو نزنیم
وی با بیان اینکه برای اینکه از لیست انتظار کم و به تعداد افراد علاقهمند به اهدای عضو عزیزان آنها افزوده شود، به شدت نیازمند فرهنگسازی در این زمینه هستیم، ادامه داد: درخواست داریم که حرف ضد فرهنگ اهدای عضو نزنیم اگر در یک برنامه ای اعلام می کنیم که در ماه رمضان مکرر دیده شده است که فرد میگوید من مرگ مغزی بودم و دوباره زنده شدهام، این یعنی اینکه فردی که اعضای عزیز خودش را اهدا کرده است چه فکری میتواند داشته باشد.
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان افزود: شاید با خود تصور کند که کاش من هم اعضای عزیز خودم را اهدا نمیکردم و بچهام زنده میشد که از سال ۱۹۶۴ که دانشگاه هاروارد تعریف مرگ مغزی را مطرح کرد حتی یک مورد مرگ مغزی نبوده که به زندگی برگردد و اشتباهی که مردم دارند تفاوت مرگ مغزی و کماست.
وی خاطرنشان کرد: در مرگ مغزی سلولهای مغزی تخریب و متلاشی میشوند یعنی اینکه وقتی جمجمه مرگ مغزی باز میشود چون خون رسانی قطع شده است به یک حفره بسته استخوانی تبدیل شده و مغز داخل آن گندیده شده است و یک مایع بیشکل متعفن وجود دارد، به هیچ عنوان فرد پس از مرگ مغزی برنمیگردد.
نجفیزاده تصریح کرد: در حالت کما سلولهای مغزی سرجای خودش قرار دارد، اما فقط کار نمیکند، قندخون پایین میآید و زمانی که به فرد قند تزریق میشود فرد هوشیار میشود ممکن است یک روزی کارکرد سلول برگردد و شاید چند لحظه یا چندین سال این موضوع زمان بر باشد.
اطلاعات غلط درباره اهدای عضو تیشه به ریشه این نهال نوپا میزند
مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایرانیان ادامه داد: در مرگ مغزی به هیچ عنوان امکان برگشت فرد وجود ندارد به همین منظور درخواست داریم که از همه رسانهها و ارگانهای خبری که اطلاعات غلط به مردم داده نشود و تیشه به ریشه نهال نوپای اهدای عضو کشور میزند وباید این تصور را داشت که اگر عزیز فردی که این اقدام را انجام داده است نیازمند پیوند عضو باشد و عضو به وی نرسد و جان خود را از دست بدهد هیچوقت حاضر به انتشار چنین خبری نخواهد شد چون زندگی عزیز وی وابسته به عضو انسانی از یک انسان به انسان دیگر است.
وی ابراز امیدواری کرد با همکاری همه ارگانهای فرهنگساز و همه مسئولان کاری کنیم که فرهنگ اهدای عضو در کشور نهادینه شود و اگر کسی با مرگ مغزی از دنیا برود اعضای بدن وی به دیگران اهدا شود.
نجفیزاده با بیان اینکه وقتی فردی دچار ایست قلبی میشود فرصت اهدای عضو ندارد، اما با مرگ مغزی فرصت انجام کار خیر دارد، اظهار داشت: باید بیاییم در خانوادهها صحبت کنیم و نظر خودمان را اعلام کنیم که اگر مرگ مغزی شدیم با ما چکار کنند چون اگر خانوادهها ندانند ۴۸ درصد رضایت خود را اعلام می کند اما اگر اطلاعاتی درباره اهدای عضو داشته باشد ۱۰۰ درصد رضایت خواهد داشت.
وی تصریح کرد: باید با خانوادهها صحبت شود که اگر ما به دلیل مرگ مغزی فوت کردیم نباید اعضای ارزشمند خود را به زیر خاک ببریم در حالی که بیمارانی هستند که به دلیل نرسیدن همین اعضا فوت میکنند و همه ما دست به دست هم دهیم و فرهنگسازی کنیم تا به روزی برسیم که هیچ بیمار نیازمند پیوندی در لیست انتظار پیوند به دلیل نرسیدن عضو فوت نکند و امیدواریم هیچ کس مرگ مغزی نشود اما مرگ حق است و اگر کسی خدا این توفیق را به وی داد که به طریق مرگ مغزی از دنیا برود اعضای ارزشمندش را با خود زیر خاک نبرد.