به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سیناپرس، بدن زن و مرد از نظر فیزیولوژیکی و هورمونی متفاوت است. این به این معنی است که درمان یکسان مسکن‌ها ممکن است برای هر دو کارایی یکسان نداشته باشد. مدتی است که محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا مردان و زنان به داروهای ضد درد پاسخ متفاوتی می دهند یا خیر.
به عنوان مثال، یک مطالعه بسیار کوچک از منبع معتبر در سال ۱۹۹۶ نشان داد که زنان پس از دریافت داروی مخدر پنتازوسین برای درد پس از عمل، بیشتر از مردان پاسخ دادند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که ایبوپروفن درد را در مردان بیشتر از زنان کاهش می‌دهد.
برای درک بیشتر در مورد نحوه عملکرد متفاوت درد در بدن با جنس های مختلف، مدیکال نیوز تودی با محققان و یک پزشک متخصص درد صحبت کرد. دکتر میرا کرپکار، استادیار بالینی بیهوشی، و میزبان پادکست در مورد سلامت زنان و درد مزمن در زنان گفت: «مردان و زنان حملات قلبی یکسان ندارند، بنابراین در سیگنال‌های درد در مغز و نخاع تفاوت‌هایی وجود دارد. برخلاف مردان، زنان در طول زندگی خود تحت نوسانات هورمونی مداوم هستند که بر حساسیت درد آنها تأثیر می گذارد. در حالی که میلیون ها نفر در سراسر جهان درد مزمن را تجربه میکنند، اطلاعات کمی در مورد مکانیسم های زمینه ای آن وجود دارد.»
هنگامی که از دکتر کرپکار خواسته شد توضیح دهد که چه چیزی ممکن است در پس پاسخ‌های متفاوت به درد در مردان و زنان نهفته باشد، خاطرنشان کرد که سه تئوری کاربردی برای اینکه بدن‌های مختلف چگونه درد را متفاوت پردازش میکنند وجود دارد: تئوری اول به استروژن مربوط می شود بسته به اینکه در کجا و چه مقدار از آن وجود دارد، می‌تواند درد را بدتر یا بهتر کند. تستوسترون هورمونی است که می تواند درد را کسل کننده کند دومین تفاوت در سلول‌های ایمنی به نام میکروگلیا است او در ادامه توضیح داد:میکروگلیا اساساً سلول های ایمنی مغز هستند. هنگامی که میکروگلیا در مردان مسدود می شود، درد نیز مسدود می‌شود. اما این برای زنان کارسازنیست. چرا؟ زنان به جای میکروگلیا از سلول‌های ایمنی به نام سلول های T برای کنترل پاسخ درد خود استفاده میکنند.
با این حال زنانی که سلول‌های T زیادی ندارند، در واقع درد را مانند مردان پردازش میکنند. اخرین نظریه شامل اسید ریبونوکلئیک (RNA) است. RNA ماده ژنتیکی است که پیام ها را در بدن ما حمل می‌کند. دکتر کرپکار توضیح داد که زنان در مقایسه با مردان سطح RNA در جریان خون بالاتری دارند. این سطوح بالا منجر به درد مزمن می‌شود. بسیاری از این مولکول‌های RNA توسط ژن‌های روی کروموزوم X کدگذاری می‌شوند. از آنجایی که زنان دارای دو کروموزوم X هستند، بیشتر مستعد ابتلا به درد مزمن هستند.
مکانیسم‌هایی مولکولی که باعث ایجاد درد می‌شود چیست؟
سلول های ایمنی به نام ماکروفاژها با فعال کردن آنزیمی به درد عصبی التهابی کمک میکنند. سطوح بالای فعالیت ماکروفاژها در نواحی خاص به درد ناشی از التهاب منجر می‌شود. با درک این موضوع، محققان این موضوع را بررسی کردند که شاید توانایی تقویت فعالیت ماکروفاژها می‌تواند چیزهای زیادی در مورد پاسخ‌های مختلف درد بین نر و ماده بیان کند. در جایی که مردان به مدت ۵ روز تسکین درد را تجربه کردند، همین امر در زنان تنها برای ۱ روزصدق کرد. پس از بازرسی، محققان خاطرنشان کردند که حساسیت به درد با تعداد ماکروفاژها در محل آسیب مرتبط است.