همشهری آنلاین - فاطمه عباسی: والدین شاغل معمولا درگیر چالش نداشتن زمان کافی برای حضور و مراقبت از فرزندانشان هستند. نبود هر دو والد در ساعاتی از روز کودک را نیازمند به داشتن مراقبی جدید می‌کند. این مراقب ممکن است در مهد و یا مراکز نگهداری از کودکان باشد و ممکن است یکی از اقوام نزدیک، به خصوص مادربزرگ و پدربزرگ باشد.
حضور کودک در کنار مراقبی که با والدینش تفاوت نسل دارد می‌تواند با تفاوت‌های ارزشی و تربیتی همراه شود. این چالشی طبیعی که بیشتر در جوامع در حال گذر از سنت به وجود می‌آید، در عین حال راهکارهایی هم دارد. روانشناس کودک، مرجان خاتمی، در گفت‌وگو با همشهری آنلاین به این موضوع پرداخته و راه‌حل‌هایی ارائه کرده است.
این کارشناس توضیح داد که فرزندان والدین شاغل معمولا با نکات تربیتی متفاوتی روبرو هستند؛ در طول روز فرزندان در کنار مراقبینی هستند که ارزش‌های خود را به کودکان ارائه می‌کنند اما شب‌هنگام و در خانه فضا تغییر می‌کند. پدر و مادر خسته در رفتار فرزندشان به نکات دیگری اهمیت می‌دهند و این باعث بروز سردرگمی بچه‌ها می‌شود. در حقیقت این عدم تطبیق، چالش اصلی را ایجاد می‌کند.
ساعات طولانی حضور در مهد هم چالش‌های خاص خود را به همراه دارد و کیفیت رابطه فرزندان و والدین آنها را متاثر می‌کند. خستگی شبانه والدین می‌تواند منجر به کاهش توان روحی و حوصله آنها شود و این می‌تواند خشمی را در دل کودکی که نیازمند یک آغوش و رابطه امن است ایجاد کند.
این خشم به شکل‌های گوناگون از جمله: لجبازی، قشرق راه انداختن، عدم همکاری، به تعویق انداختن کارها، بی‌توجهی، بازی‌های بسیار پرسرصدا ( به صورتی که گاهی به اشتباه برچسب بیش‌فعالی به کودک زده می‌شود) و یا گوشه‌گیری خود را نشان می‌دهد.
راهکار چیست؟ | کلیدی‌ترین بخش از راه‌حل چالش والدین شاغل
راهکار چیست؟ مهم‌ترین نکته پذیرش این واقعیت است که ما همه چیز را با هم نمی‌توانیم داشته باشیم. شرایط خانواده‌هایی که دو والد شاغل دارند، محدودیت‌هایی دارد و باید آن را پذیرفت. گام بعدی این است که برای کارها اولویت بندی کنیم. والدین شاغل قطعا وقت کمتری دارند اما می‌توانند با برنامه‌ریزی اوقات با کیفیتی را با فرزندان خود در طول هفته و به خصوص روزهای آخر هفته داشته باشند. این کلیدی‌ترین بخش از راه حال چالش والدین شاغل است.
راهکار مهم دیگر ایجاد توازن و هماهنگی بین قوانینی است که والدین کودک و مراقب او وضع می‌کنند. یک مراقب سرحال و امن، به سلامت روان و ذهن کودک کمک قابل توجهی خواهد کرد. والدین اصلی کودک باید با صحبت کردن، ضمن رعایت احترام، ابراز محبت و اظهار قاطعیت، مراقب‌ها را نسبت به ارزش‌های مهم و محدودیت‌های خانه و خانواده خود آگاه کنند.
در این صورت مراقب می‌تواند چارچوب‌ها و نکات را رعایت کند. قوانینی در رابطه با استفاده از تلویزیون، گوشی هوشمند، ساعت خواب، تغذیه و غذای کودک باید به شکل یکسان در روز و شب رعایت شود و والدین از شرایط فرزندشان در طول روز مطلع باشند تا در خانه درک بهتری از شرایط دلبندشان داشته باشند.
مثلا ممکن است کودک شما در طول روز خوب غذا خورده باشد و پافشاری شما به عصرانه خوردن او کار بی‌جایی باشد. از طرف دیگر در طول روز و در زمان غیبت والدین باید زمانی برای یک ارتباط با کیفیت از طریق تلفن یا تماس تصویری با کودک برقرار شود. این تماس به امنیت روانی کودک شما کمک خواهد کرد.
اگر فرزند شما مهمان خانه بزرگترها، مثلا مادربزرگش است، باید از ارتباط مثبت و پذیرش دیگر اهالی آن خانه با فرزندتان مطمئن باشید. مثلا ممکن است یک دایی یا عمه جوان، ناخودآگاه باعث ایجاد فشار روی فرزند شما شود. تلاش کنید حداکثر آگاهی را نسبت به شرایط فرزندتان -وقتی در کنار او نیستید- داشته باشید.
ما باید قبول کنیم که فرزندانمان با شدت بسیار زیادی از بزرگترها تاثیر می‌گیرند و نیاز آنها به امنیت و محبت باید تامین شود. اگر یک والد شاغل هستید مطمئن شوید که شرایط فرزندتان از این نظر مناسب است.