همشهری آنلاین - سحر رمضانعلی‌پور: بانوی اهل محله فروزش از ۶سال پیش می‌گوید که از خانه ویلایی و حیاط‌دار وارد خانه آپارتمانی شد: «قبلاً در خانه ویلایی زندگی می‌کردیم. گل های رز و یاس رونده داشتم. به نحوی که تا خانه‌های همسایه ها هم رفته بود. یک خانه خیلی سبز و خرم. بیشتر گلدان‌هایی هم که داشتم آپارتمانی بود. چند تایی هم کاکتوس داشتم. تا اینکه به این خانه آمدم و آپارتمان‌نشین شدم. روز اول که با همسایه‌ها صحبت کردم، آنها گفتند اتفاقاً خیلی گل دوست دارند ولی گل به دستشان نمی‌آید.»
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
می‌گوید از بچگی در خانه‌هایی بزرگ شده که درختان سر به فلک کشیده داشت و سرسبز بود. خانه‌هایی با گل و گلدان؛ و مادری که به گیاهان علاقه‌مند بود و گل پرورش می‌داد: «روزهای گرم تابستان وقتی به درختان کاج آب می‌پاشیدیم، خنکایش و بویی که از برگ‌های آن در هوا می‌پیچید، همه در ذهنم مانده. خاطرات من از کودکی در چنین محیطی شکل گرفته. مادرم هنوز هم با گل‌ها حرف می‌زند و قربان صدقه آنها می‌رود.»
اینطوری بود که او روی پشت‌بام فضایی را آماده کرد و گلدان‌هایش را آنجا جا داد. به شکلی که اکنون همسایه‌ها هم می‌توانند مثل او از فضای زیبای مشاع پشت‌بام و راهروی زیبا و تماشایی لذت ببرند.
کاکتوس لاکچری و تنظیم کننده قند خون
بیشتر گلدان‌هایی که روی این بام سبز به چشم می‌آید کاکتوس است؛ از کاکتوس‌های گلدار با گل‌های زیبا و رنگارنگ تا کاکتوس‌هایی که از میوه‌شان به عنوان داروی گیاهی و سنتی استفاده می‌شود. مثل کاکتوس اپونتیا که در بازارهای لاکچری و میوه‌های کمیاب، مشتریان خاص دارد و در کنترل بیماری دیابت هم از آن استفاده می‌شود.بررسی‌ها نشان می‌دهد این نوع کاکتوس‌ها در درمان دیابت نوع اول و دیابت نوع دوم کاربرد دارد.از میوه این گیاه به عنوان داروی ضد دیابت در نقاط مختلف جهان از جمله ایران استفاده می‌شود.وجدی می گوید برای اینکه این نوع کاکتوس به تولید انبوه برسد باید زمین بزرگی در اختیار داشته باشد. به همین دلیل به شهرداری منطقه درخواست داده زمینی به او بدهند تا بتواند این گل را در آن تولید کنند.
وجدی از زمانی که وارد این خانه شده انواع گل‌ها را پرورش داده و اکنون بیشتر گل‌هایش را کاکتوس‌ها تشکیل می‌دهند. او درباره دلیل این کار می‌گوید: «در چند قدمی خانه ما یک دکل هست. مدتی سردرد داشتیم. با پرورش کاکتوس سعی کردم مضرات این دکل را به حداقل برسانم.»
او از دیگر خصوصیات خانواده کاکتوس می‌گوید: «این گیاه خیلی قوی است. هر گلی را نمی‌توان روی پشت‌بام نگه داشت. کاکتوس‌ها سطح هوشیاری بالایی دارند. اگر جایشان تنگ شود و برای ادامه حیات آنها مشکلی ایجاد شود شروع به بچه‌زایی می‌کنند و اگر تعدادشان زیاد شود، خود را هرس می‌کنند. برخی کاکتوس‌ها خار دارند و وقتی به آنها نزدیک شویم خار پرت می‌کنند. کاکتوس‌ها در دماهای ۵درجه زیر صفر تا ۵۰درجه بالای صفر مقاومت دارند.»
با اینکه کاکتوس، گلی همه‌پسند نیست اما بانوی گلکار ویژگی‌های دیگری هم از کاکتوس سراغ دارد: «اگر چند روز به آنها آب ندهیم خراب نمی‌شوند. مجبور نیستیم دائم از آنها مراقبت کنیم. صبر، مقاومت و استقامت بالا و ظاهر قدرتمندی دارند. اینقدر انرژی دارند که من از آنها برای انجام دیگر کارهای روزمره انرژی می‌گیرم.»
وجدی معتقد است که گل‌ها مثل بچه انسان هستند: «باید به آنها رسیدگی و توجه و دقت کرد. می‌توان گل‌ها را متناسب با شرایطمان تربیت کنیم. من این کار را درباره گل‌هایم انجام داده‌ام.»
زباله‌ها تبدیل به خشکاله و کود می‌شوند
خشکاله می‌دانید چیست؟ این روزها با بحرانی که در وضعیت محیط زیست دنیا به وجود آمده خشک کردن زباله‌های خیس و استفاده از آنها به عنوان کود یا خوراک دام از اهمیت بالایی برخوردار است. وجدی می‌گوید: «من همیشه وقتی به روستای همسرم در شواکند بیرجند می‌رفتم و می دیدم که پوست همه میوه‌ها را به دام می‌دهند لذت می‌بردم که چیزی دور ریخته نمی‌شود. و از اینکه در خانه خودمان پوست میوه را دور می‌ریختم برایم عذاب آور بود. در این زمینه و اینکه چطور زباله خیس را می‌توان به کمپوست تبدیل کرد مطالعه کردم. حتی در فیلمی دیدم که از شیرابه ها برای تقویت گل‌ها استفاده می‌شد. من هم شروع به خشک کردن پوست‌های میوه برای تهیه کمپوست کردم.»
وجدی پوست انواع میوه و سبزی را روی پشت‌بام در فضای آزاد خشک می‌کند و بعد با عبور از الک در سایزهای مختلف، آنها را با خاک، مخلوط و در گلدان انواع گیاهان استفاده می‌کند.
خیر و برکت با گل‌ها، وارد زندگی‌ام شد
این بانوی اهل گل و گیاه محله فروزش همیشه گل‌هایش را تکثیر و هدیه یا معاوضه می‌کرد تا اینکه چند سال پیش از او برای حضور در بازارچه خیریه دعوت می‌شود: «از آنجا بود که خیر و برکت وارد زندگی من شد. تصمیم گرفتم به صورت حرفه‌ای به پرورش گل و گیاه بپردازم. به همین دلیل به دنبال آموزش بیشتر رفتم و در کلاس‌های آموزشی شهرداری و فرهنگسرای رازی شرکت کردم. از همان موقع وارد فضای فروش هم شدم و از عواید آن هم برای خرید نژادهای جدید گل استفاده می‌کردم.»
وجدی می‌گوید که گل‌ها باعث شدند دوستان زیادی پیدا کند. او پیش از این در سرای محله آموخته‌هایش را به هم‌محله‌ای‌هایش آموزش می‌داد و این روزها با اینکه کارگاهی ندارد اما در تعامل با مراکز فرهنگی شهرداری منطقه قصد دارد به زودی باز هم تجربه‌هایش را با اهالی محله‌اش به اشتراک بگذارد.
گره خوردن زندگی بچه‌ها با گل
وجدی از دخترش، ملیکا می‌گوید که یاد گرفته با گل‌ها مانند موجودات جاندار دیگر رفتار کند و به همین دلیل صبح که از خواب برمی‌خیزد به آنها سلام می‌دهد. همسایه طبقه سوم وجدی هم دختری دارد که همبازی ملیکاست. ریحانه هم بسیار به گل علاقه دارد و درباره گل‌ها و نامشان و طرز نگهداری‌شان از وجدی پرس‌وجو می‌کند و می‌گوید که وقتی بزرگ شود می‌خواهد گل پرورش بدهد.
رعایت حق همسایگی
بانوی گلکار از رعایت حق همسایگی می‌گوید که در زندگی آپارتمان‌نشینی امروز بسیار اهمیت دارد: «با جدا کردن کنتور آب و برق پشت بام سعی کردم حق همسایگی را رعایت کنم. اگر قسمت‌هایی که گلدان گذاشته‌ام آسیب ببیند خودم تعمیر می‌کنم. با نصب قفسه، بیشتر گلدان‌ها روی قفسه‌است تا روی زمین. زیر گلدان‌هایی هم که روی زمین قرار دارند زیرگلدانی گذاشته‌ام و مراقب هستم که به موزاییک‌ها آسیب وارد نشود.»
«علی عنایتی» همسر وجدی هم اهل فن است و به گفته او اگر مشکلی ایجاد شد سریع مشکل را رفع می‌کند تا آسیبی به ساختمان وارد نشود و همه ملزومات گل‌ها و گیاهان همسرش را فراهم می‌کند.
«محمد» پسر ۱۹ساله وجدی هم وقتی مادر نیست مسئول مراقبت از گل‌هاست. این خانواده، همگی اهل دنیای گل‌ها و محو زیبایی آنها هستند.