به گزارش همشهری آنلاین به نقل از movieweb، «روانی» آلفرد هیچکاک تاثیر زیادی بر تمام فیلم‌هایی که در ژانر ترسناک/هیجان‌انگیز ساخته شده‌اند داشته است. این فیلم که در سال ۱۹۶۰ اکران شد، بر اساس رمانی به همین نام اثر رابرت بلوخ در سال ۱۹۵۹ ساخته شده است و داستان ماریون (جانت لی) را روایت می‌کند که به دلیل اختلاس پول در محل کارش متواری شده است. او با نورمن بیتس (آنتونی پرکینز)، صاحب متل نسبتا محتاط، روبه‌رو می‌شود که به او اتاقی پیشنهاد می‌دهد. این یک اشتباه مهلک برای ماریون به نظر می‌رسد، زیرا درگیر داستانی عجیب می‌شود که طبیعت تاریک و پیچیده نورمن را آشکار می‌کند.
Psycho پس از اکران، مورد ستایش تماشاگران قرار گرفت و موفقیت بزرگی در گیشه دید. این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های هیچکاک محسوب می‌شود و نامزد چهار جایزه اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن و بهترین کارگردانی شد.
این فیلم همچنین اغلب به عنوان یکی از اولین نمونه‌های فیلم اسلشر (ژانری از فیلم‌های ترسناک) بسیار محبوب است. Psycho که بیشتر به خاطر صحنه دوش نمادینش معروف شده است، یک فیلم کلاسیک سینمایی است.
هیچکاک موفق شد اثری خلق کند که از موسیقی گرفته تا استفاده از نور پس‌زمینه برای ایجاد سایه‌های دلهره‌آور، در تعلیق است. این یکی از آن فیلم‌های ترسناکی است که آزمون زمان را پس داده و حتی پس از گذشت سال‌ها هنوز هم می‌تواند باعث ایجاد ترس و هیجان شود.
فیلم اصلی آنقدر موفق بود که الهام‌بخش چند فرنچایز گسترده شد که در اینجا به آنها بر اساس رتبه‌بندی‌شان می‌پردازیم.
۶- روانی ۵: آغاز (۱۹۹۰)
این فیلم Psycho IV: The Beginning در سال ۱۹۹۰ هم برای تلویزیون ساخته شد و هم به عنوان دنباله و پیش‌درآمد فرانچایز روانی بود. این فیلم بعد از Psycho III ساخته شد، اما فلاش‌بک‌هایی از وقایع قبل از فیلم اصلی در سال ۱۹۶۰ را هم نشان می‌دهد. این فیلم آخرین قسمت از فرانچایز اصلی است و شخصیت‌های اصلی روانی را به نمایش می‌گذارد، از جمله آنتونی پرکینز، که در فیلم اصلی نقش نورمن بیتس را بازی می‌کرد.
تصاویر | خلاقانه‌ترین اسلحه‌ها در ۶ فیلم سینمایی مشهور جهان | از تفنگ گیتاری تا شمشیر نوری
در Psycho IV: The Beginning، نورمن با یک برنامه رادیویی تماس می‌گیرد تا به طور ناشناس داستان خود را تعریف کند - اینجاست که فلش‌بک‌ها وارد می‌شوند. او در انتظار یک فرزند به همراه همسرش است، اما در ترس و وحشت از اینکه فرزندش بیماری روانی خود او را به ارث ببرد و مانند او آدمکشی کند، غرق شده است. داستان فیلم مطمئناً جالب است و روی کاغذ راه خوبی برای پایان دادن به فرانچایز به نظر می‌رسد، اما متأسفانه در نهایت احساس خستگی و کسل‌کنندگی به مخاطب دست می‌دهد. پرکینز طبق معمول در نقش بیتس بازی فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد، اما به طور کلی فیلمنامه و طرح داستان کمی ضعیف است، به‌خصوص که این آخرین قسمت فرانچایز است.
۵- روانی (۱۹۹۸)
نسخه ۱۹۹۸ Psycho یک بازسازی مدرن از نسخه اصلی است که با بازیگران خوبی از جمله ریتا ویلسون، ویلیام اچ میسی، فیلیپ بیکر هال، جولیان مور، ویگو مورتنسن و وینس وان در نقش نورمن بیتس کامل می‌شود. این بازسازی توسط گاس ون سنت (ویل هانتینگ خوب) کارگردانی شد و آزمایشی در ساخت بازسازی شات به شات بود، زیرا نسخه ون سنت مشابه نسخه اصلی هیچکاک است.
با این حال، مفهوم این آزمایش در بین بینندگان گم شد و به طور کلی سوء تفاهم شد و در نتیجه بازخوردها و نقدهای منفی به همراه داشت. در نهایت، این نوع بازسازی درسی برای کارگردانان آینده شد که هنگام بازسازی یک فیلم، ساخت مجدد آن به صورت شات فایده‌ای ندارد. باید نوعی عنصر جدید و جالب وجود داشته باشد. در غیر این صورت اکثر مردم ممکن است به جای آن، فقط نسخه اصلی را تماشا کنند.
۴- روانی ۲ (۱۹۸۳)
Psycho II اولین بار در سال ۱۹۸۳، ۲۳ سال پس از نسخه اصلی ۱۹۶۰ به نمایش درآمد. این فیلم داستان نورمن را دنبال می‌کند که پس از اقامت در یک بیمارستان روانی، به متل باز می‌گردد و امیدوار است که زندگی عادی داشته باشد. اما به این راحتی هم نیست، زیرا گذشته شوم او همچنان آزارش می‌دهد.
با در نظر گرفتن این واقعیت که این دنباله بیش از ۲۰ سال پس از نسخه اصلی می‌آید، اما داستان خوبی دارد، حتی اگر نسخه اصلی هنوز به عنوان بهترین قسمت باشد. یکی از بهترین بخش‌های روانی ۲ به‌طور کلی، این واقعیت است که پرکینز به‌طور مداوم نقش خود در نقش نورمن بیتس را احیا می‌کند و هر بار یک اجرای عالی ارائه می‌دهد.
۳- روانی ۳ (۱۹۸۶)
Psycho III بلافاصله به وقایع پس از ناپدید شدن و قتل اِما اسپول (کلودیا برایار) در روانی ۲ اتفاق می‌افتد. روانی ۳ که در سال ۱۹۸۶ به نمایش درآمد، از این نظر منحصر به فرد است که پرکینز (بیتس) هم در نقش اصلی بازی کرد و هم فیلم را کارگردانی کرد. از نظر برخی روانی ۳ بهتر از روانی ۲ است. این فیلم یک داستان خوب با شخصیت‌هایی دارد که به‌خوبی به آنها پرداخته شده، و این یک امتیاز هیجان‌انگیز برای فیلم است که کاملاً با وهم‌انگیز بودن آن مطابقت دارد.
با اینکه روانی ۳ دنباله‌ای شایسته است، اما کم‌فروش‌ترین قسمت این مجموعه است و چیزی بیش از ۱۴ میلیون دلار در باکس آفیس ایالات متحده به‌دست آورده است. همچنین نقدهای متفاوتی دریافت کرد، که منجر به این شد که قسمت چهارم و آخر آن دنباله‌ای باشد که مستقیما به تلویزیون می‌رود.
۲- متل بیتس (۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷)
مجموعه تلویزیونی متل بیتس در سال ۲۰۱۳ پخش شد و پس از پنج فصل در سال ۲۰۱۷ به پایان رسید. در این سریال فردی هایمور (دکتر خوب) و ورا فارمیگا از فرانچایز The Conjuring بازی کردند. متل بیتس به عنوان پیش‌درآمد وقایع فیلم اصلی عمل می‌کرد و زندگی نورمن و نورما را در متل قبل از اینکه اوضاع بحرانی شود را به تصویر می‌کشید. متل بیتس بسیار موفق بود و نقدهای مثبت و مخاطبان زیادی را به دست آورد. این سریال نامزد چندین جایزه امی پرایم تایم شد و سه جایزه انتخاب مردم را برای بهترین درام تلویزیونی و بهترین بازیگر دریافت کرد و هایمور و فارمیگا که نورمن و نورما را به تصویر کشیدند، هر دو برنده شدند.
موفقیت متل بیتس همچنین منجر به رواج مجموعه‌ای از کالاها با موضوعات این سریال شد مثل لباس‌های حمام و پرده‌های حمام خونین. اگرچه متل بیتس چندین سال پیش به پایان رسید، اما همچنان ارزش تماشای مجدد را دارد. این دقیقاً پیش‌درآمد مجموعه Psycho را ارائه می‌دهد و پر از تعلیق، اضطراب و بازی‌های فوق‌العاده است. در مجموع، این نمونه‌ای از اقتباس درست از یک فیلم ترسناک در یک برنامه تلویزیونی است.
۱- روانی (۱۹۶۰)
اغلب اوقات وقتی صحبت از فرانچایز و بازسازی به میان می‌آید، مردم می‌گویند نسخه اصلی بهترین است، و این در مورد فرانچایز Psycho مطمئناً صادق است. رقابت با فیلم اصلی هیچکاک سخت است. این فیلم فوراً در بین مخاطبان و صنعت فیلمسازی پرطرفدار شد. روانی که اغلب به عنوان یکی از اولین نمونه‌های زیرمجموعه ژانر اسلشر از آن یاد می‌شود، الهام‌بخش فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی این ژانر بود. در رسانه‌های مختلف از انیمیشن سیمپسون‌ها تا فیلم‌های ترسناک به آن اشاره شده یا جعل شده است و گفته می‌شود که ژانر وحشت را از ویژگی‌های موجوداتی که در آن زمان بسیار رایج بودند متحول کرده است.
روانی اغلب به عنوان بهترین فیلم هیچکاک یاد می‌شود. این فیلم محبوب با کسب آرای ۹۶٪ در Rotten Tomatoes، طرفداران خود را در طول سال‌ها از دست نداده است. از آنجایی که روانی طرفداران زیادی دارد، گاهی اوقات برای اکران‌های مجزا به سینماها بازمی‌گردد. تماشای این فیلم هیجان‌انگیز سیاه و سفید حتی در تلویزیون خانه‌تان تجربه‌ای بی‌نظیر است.