به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، هواشناسی فضایی گزارش داد که یک رشته تاریک مغناطیسی در روز جمعه از جو خورشید خارج شده که این فوران یک پارگی غول‌پیکر را بر روی سطح خورشید ایجاد کرده است.
رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا فوران خورشید را ثبت کرد. طبق گزارش هواشناسی فضایی، دره‌ای که در خورشید ظاهر شد، ۲۴۸ هزار کیلومتر طول و ۲۴ هزار و ۸۰۰ کیلومتر عمق داشت.
پیش از پرتاب شدن به فضا، یک قوس از رشته پلاسمایی را می‌توان مشاهده کرد که بالای سطح دره معلق است.
رصدخانه خورشیدی و هلیوسفر (SOHO) نوعی طوفان خورشیدی به نام خروج «جرم تاجی» یا CME را مشاهده کرد که پس از فوران خورشیدی از نیمکره شمالی این گوی آتشین بیرون آمد.
تفاوت بین CME و شراره‌های خورشیدی این است که CMEها کندتر از شراره‌های خورشیدی حرکت می‌کنند که می‌توانند در حدود ۸ دقیقه به زمین برسند.
سریع‌ترین CME بین ۱۵ تا ۱۸ ساعت طول می‌کشد تا به زمین برخورد کند.
سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) در حال حاضر در حال مدل‌سازی CME برای تعیین اینکه آیا آنها به زمین برخورد خواهد کرد یا خیر، است.
اگرچه CME کمتر تهدید کننده به نظر می‌رسد، اما احتمال شعله‌های خورشیدی از یک اتفاقی که امروز رخ داده است وجود دارد.
تقریباً شش لکه بزرگ خورشیدی روی این کره سوزان وجود دارد. طبق گفته هواشناسی فضایی، حداقل دو مورد از آنها تهدیدی برای شعله‌های قوی هستند.
بیشتر بخوانید:
ناسا این پدیده را این‌گونه توضیح می‌دهد: «خطوط میدان مغناطیسی نزدیک لکه‌های خورشیدی اغلب در هم می‌پیچند، متقاطع شده و دوباره سازماندهی می‌شوند. این می‌تواند باعث انفجار ناگهانی انرژی به نام شعله خورشیدی شود.»
پیش‌بینی‌کنندگان NOAA حدود ۴۵ درصد احتمال شعله‌های کلاس M متوسط و ۱۰ درصد احتمال شراره‌های کلاس X، با اندازه بزرگ را تخمین می‌زنند.
شراره‌های کلاس X ترسناک‌تر هستند، زیرا می‌توانند باعث خاموشی رادیو در سراسر زمین و طوفان های تشعشعی طولانی‌مدت شوند.
شراره‌های کلاس M فقط باعث خاموشی کوتاه در قطب شمال و جنوب زمین می‌شوند.