این کمدین بریتانیایی و بازیگر فیلم‌هایی نظیر لولیتا و دکتر استرنج لاو از نمایش‌های دوره‌ای به تئاتر لندن آمد و سپس به تلویزیون راه پیدا کرد و اولین فیلم بلندش را در سال ۱۹۵۲ بازی کرد.
وی در سال ۱۹۶۲ فیلم « آقای توپاز» را با بازی خودش، کارگردانی کرد. و در سال ۱۹۶۵ بر اثر حمله قلبی حضور در فیلم احمق مرا ببوس اثر بیلی وایلدر را از دست داد.
پیتر سلرز ۲ بار ازدواج کرد و دو بار نامزد جایزه اسکار برای فیلم های « دکتراسترنج لاو، ۱۹۶۴» و «آنجا بودن، ۱۹۷۹» شد.
سلرز به دلیل بازی‌ها و گریم‌های متفاوت در فیلم‌های گوناگون به مرد پنجاه چهره سینما مشهور بود.
در سال ۲۰۰۴ فیلم زندگی و مرگ پیتر سلرز به کارگردانی استیون هاپکینز و با بازی جفری راش در نقش سلرز ساخته شد.
وی در سال ۱۹۸۰ در سن ۵۵ سالگی در لندن درگذشت.
برخی از آثار هنری پیتر سلرز:
- پارتی، ۱۹۶۸
- تازه چه خبر پوسی کت؟ ،۱۹۶۵
- قاتلین پیرزن، ۱۹۵۵
- لولیتا، ۱۹۶۲
- دکتراسترنج لاو، ۱۹۶۴
- پلنگ صورتی، ۱۹۶۴
- کازینو رویال، ۱۹۶۷
- نقشه شیطانی دکتر فومانچو، ۱۹۸۰