به گزارش خبرگزاری فرانسه پیتر پیوت، مدیر عامل UNAIDS - برنامه ایدز سازمان ملل- در این باره گفت: "گلوله جادویی واحدی برای پیشگیری از HIV وجود ندارد، اما ما میتوانیم به طور خردمندانه گزینههای پیشگیری شناختهشده در دسترس را انتخاب کنیم، به طوری که این گزینهها یکدیگر را تقویت و تکمیل کنند."
پیوت که گزارش جدید سازمان ملل را در آستانه اول دسامبر، روز جهانی ایدز، اعلام میکرد، خواستار درک نحوه بروز عفونتهای تازه با HIV و اصولا علت بروز آنها شد.
UNAIDS بر خلاف سالهای قبل در آستانه روز جهانی ایدز، هیچ رقم جدیدی از شمار عفونتها و مرگهای ناشی از HIV نداد، و اعلام کرد که دادههای مربوط هنوز جمعآوری نشده است.
آمار منتشرشده در آستانه کنفرانس بینالمللی ایدز در مکزیکو سیتی حاکی از آن بود که حدود 33 میلیون نفر - در گستره 30.3 تا 36.1 میلیون نفر - در سال 2007 به ویروس نقص ایمنی اکتسابی (HIV) مبتلا بودهاند.
مدیر بخش شواهد، نظارت و سیاستگذاری UNAIDS گفت که شیوه به اصطلاح "پیشگیری ترکیبی" که شامل رویکرد رفتاری، زیستیپزشکی و ساختاری به درمان است - کلید غلبه بر این همهگیری است.
رویکرد زیستی - پزشکی شامل ختنه مردان، استفاده از داروهای ضد رتروویروسی برای پیشگیری از انتقال ویروس ایدز از مادر به کودک است، در حالیکه رویکرد رفتاری شامل تشویق استفاده از کاندوم یا وفاداری است.
دی لی گفت: "این همهگیری مداوما در حال تغییر است، و بنابراین تجزیه و تحلیل عفونتهای جدید باید در فواصل منظم مورد توجه قرار گیرد."
او افزود که توجه باید بر جمعیتهای در معرض بیشترین خطر مانند معتادان تزریقی معطوف شود.
در عین حال، دو سازمان پیشگام در زمینه مقابله با ایدز توجهها را به دسترسی به داروهای ضدرتروویرسی جلب کردند، داروهایی که میتوانند بیماری ایدز را از حکم مرگ به بیماری قابل کنترل بدل کنند، جلب کنند.
بنیاد جهانی مقابله با ایدز، سل و مالاریا روز جمعه 28 نوامبر (8 آذر) اعلام کرد که دو میلیون نفر که با ایدز زندگی میکنند اکنون به این داروهای حیاتی از طریق برنامههایی که از دسترسی به این داروها حمایت میکنند دسترسی دارند، یعنی 43 درصد افزایش نسبت به سال قبل.
این بنیاد جهانی تقریبا حدود یک چهارم همه منابع بینالمللی برای مقابله با ایدز را فراهم میکند.
در یک تحول دیگر، جامعه بینالمللی ایدز (IAS) که کنفرانسهای بینالمللی بزرگ در مورد ایدز را سازمان میدهد از کشورهای گروه هشت (G8) خواست تا به پیمانشان در مورد دسترسی جهانی به داروهای ضدرترویروسی تا سال 2010 که در اجلاس گلنیگلز در اسکاتلند در سال 2005 پذیرفتهشده بود، عمل کنند.
در پایان سال 2007، حود سه میلیون نفر در جهان به داروهای ضدرتروویروسی دسترسی داشتند که پیشرفت عمدهای نسبت به سالهای قبل محسوب میشود، اما این رقم دو سوم عقب تر از هدف تعیینشده برای دسترسی جهانی به این داروها است که بوسیله سازمان ملل پیشنهاد شده بود و کشورهای گروه هشت آن را پذیرفته بودند.