به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد این سیاره دیدنی بدانید وجود دارد. زحل یک سیاره گازی غول‌پیکر محسوب می‌شود که جو بیرونی آن عمدتا هیدروژن و هلیوم است.
جو آن دارای رگه‌هایی از آمونیاک، فسفین، بخار آب و هیدروکربن‌ها است که به آن رنگ قهوه‌ای مایل به زرد با رگه‌هایی از نارنجی می‌دهد.
ابرهای آن به دلیل هیدروژن موجود در اتمسفر، رنگ قرمز تیره‌ای پیدا می‌کنند؛ با این حال، ابرهای آمونیاکی این رنگ قرمز را پنهان می‌کنند و باعث می‌شوند که خارجی‌ترین لایه ایجاد شود و کل سیاره را بپوشاند. این یک رنگ طلایی کم‌رنگ را شکل می‌دهد.
برخی از عکس‌های زحل که توسط فضاپیمای کاسینی ناسا گرفته شده است، این سیاره را آبی شبیه به اورانوس نشان می‌دهد. با این حال، این احتمالا فقط به دلیل نحوه پراکندگی نور از دیدگاه کاسینی است.
اگر یک فضاپیما بخواهد زحل را لمس کند، هرگز زمین محکمی پیدا نمی‌کند. این به این دلیل است که زحل برخلاف زمین جامد نیست و در عوض یک سیاره گازی غول پیکر است.
این ماده از ۹۴ درصد هیدروژن، ۶ درصد هلیوم و مقادیر کمی متان و آمونیاک تشکیل شده و حاوی بسیاری از اجزای مشابه خورشید است.
تصور می‌شود که ممکن است یک هسته مذاب و سنگی به اندازه زمین در اعماق زحل وجود داشته باشد، اما این هرگز تایید نشده است.
بیشتر بخوانید:
رنگ‌های سیارات منظومه شمسی از نظر ظاهری متفاوت هستند و هر کدام به دلیل سایه‌ها و شکل‌های متفاوت خود شناخته می‌شوند. سیارات به این دلیل که هر کدام از چیزی ساخته شده‌اند و اینکه چگونه سطوح یا جو آنها نور خورشید را منعکس و جذب می‌کنند، رنگ‌هایی متفاوت دارند.
بنابراین، رنگ سیارات دیگر چیست؟
عطارد: خاکستری
زهره: قهوه ای و خاکستری
زمین: آبی، قهوه‌ای، سبز و سفید
مریخ: قرمز، قهوه‌ای و خرمایی
مشتری: قهوه‌ای، نارنجی، خرمایی و سفید
اورانوس: آبی و سبز
نپتون: آبی