این بارگاه کیست که از چرخ برتر است
خاک درش ز قدر افلاک افسر است
چشم ستاره از پی نظاره درش
چون چشم ساکنین زمین سوی اختر است
این ابیات قسمتی از حکاکی‌های روی کتیبه نصب شده در دیوار فضای بیرونی بقعه امامزاده محمدباقر (ع) است. در فاصله کمی از این کتیبه سنگ بزرگ و صخره مانندی وجود دارد که گفته می‌شود در سالیان دور از کوه ضلع غربی امامزاده سقوط کرده و در بدنه بنا فرو رفته است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
به گزارش همشهری آنلاین، سقوط این تخته‌سنگ نمای ظاهری بنای خشتی امامزاده را تغییر داده و برای مرمت بنا دیوارچینی سنگی وسیعی در بدنه کوه ایجاد کرده‌اند. در سمت راست این دیوار سنگی دری قرار گرفته که زائران با گذر از آن و طی کردن اطاقی دایره شکل به داخل بقعه اصلی می‌رسند. بنای امامزاده به دو قسمت بنای مقبره اصلی و اطاق‌های جانبی تقسیم می‌شود. بقعه نوساز است و در سال‌های اخیر مرمت شده است.
ضریح مطلایی که این بقعه نوساز را محصور کرده بر جلوه‌گری آن افزوده است. گنبد مخروطی شکل و شیروانی بقعه به شیوه گنبدسازی امروزی ساخته شده و با ورقه‌های سفید فلزی پوشانده شده است. بر اساس روایات دینی، امامزاده محمد باقر (ع) از نسل امام موسی کاظم (ع) محسوب می‌شود و در قرن پنجم و به روایتی قرن ششم هجری شمسی در حوالی فشم کنونی به شهادت رسیده است. بقعه امامزاده در همان زمان توسط اهالی ملک ری ساخته شده است. مساحت بقعه اولیه را ١۵٠متر مربع و مساحت کل بنا را۵٠٠متر مربع تخمین زده‌اند.