به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز لبنان نخستین مورد وبا در این کشور را پس از ۳۰ سال در اوائل اکتبر (مهر) امسال گزارش کرد. اکنون شمار موارد بیماری دست کم به ۲۲۰ مورد رسیده است و پنج نفر تا به حال درگذشتهاند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، لبنان در آخرین مرحله یک شیوع منطقهای وبا قرار دارد که در ماه خرداد در افغانستان شروع شد و بعد به پاکستان، ایران، عراق و سوریه گسترش پیدا کرد.
در خود سوریه تا به حال ۱۳۰۰۰ مورد مشکوک به وبا شامل ۶۰ مورد مرگ گزارش شده است.
وبا به طور معمول از طریق آب، غذا یا فاضلاب آلوده با باکتری این بیماری منتقل میشود. وبا میتواند باعث اسهال شدید و کمآبیبدن منجر شود و در صورت درمان نشدن میتوان مرگبار باشد.
به گفته فراس الابیض، وزیر بهداشت موقت لبنان، اغلب موارد وبا در این کشور در اردوگاهها در میان حدود یک میلیون پناهنده سوری ساکن آنها گزارش شده است.
الابیض گفت بحران سهساله اقتصادی لبنان را تا حدی در شیوع وبا باید مقصر دانست. آب در شبکه اصلی عمومی لبنان، نه فقط اردوگاهها، از قبل ناپاک است و باید قبل از نوشیدن ضدعفونی شود- در عین حال، رکود اقتصادی که خزانه دولت را خالی کرده است، باعث شده است سوخت کافی برای پمپ کردن آب از مخازن آب دولتی در اختیار نباشد.
به گفته الابیض، آبهای راکد مانده در این مخازن به آسانی آلوده میشوند و در همان حال خانوارها با کمبود آب مواجه هستند.
آوارگان سوری در لبنان برای تامین آب و تخلیه فاضلاب به کمکهای سازمانهای وابسته به سازمان ملل و سازمانهای غیردولتی بینالمللی متکی هستند که کامیونهایی را به این منظور ارسال میکنند، اما اکنون کمکهای این سازمانها کاهش پیدا کرده است.
سازمان جهانی بهداشت میگوید اردوگاههای آوارگان به علت دسترسی نداشتن به آب پاک و فاضلاب بهداشتی یک «منطقه در معرض خطر شاخص» برای شیوع وبا هستند.
صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) وعده داده است که آب بیشتری به اردوگاهها برساند، ایستگاههای شستن دست با آب کلرینهشده نصبب کند و آگاهی عمومی را افزایش دهد. یونیسف همچنین سوخت اضطراری برای به راه انداختن ایستگاههای پمپاژ آب در شمال لبنان و جلوگیری از جریان یافتن فاضلاب به سوی ساحل فراهم کرده است.
عبدالنصر ابوبکر، رئیس دفتر سازمان جهانی بهداشت در لبنان میگوید شیوع وبا «خطری بسیار شدید» برای لبنان است و احتمال انتشار بیماری به سایر کشورها هم وجود دارد.
او گفت: «اکنون شمار بیشتری از آوارگان سوری مبتلا شدهاند، اما دیر یا زود موارد بیشتری از بیماری در میان لبنانیها هم رخ خواهد داد. هیچکس ایمن نیست، مگر اینکه همه ایمن باشند.»