به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت اسپیس، پیش از این، دانشمندان فکر می‌کردند که منشاء پوسته مریخ نسبتاً ساده است. از آنجایی که پوسته به طور یکنواخت بازالتی است (یک سنگ آذرین)، این نظریه مطرح شد که تشکیل آن زمانی رخ داده که اقیانوسی از ماگما در سراسر سیاره سرد شود. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که نواحی خاصی از پوسته مریخ دارای محتوای سیلیس بالاتر از حد انتظار است و این داستان را تغییر می‌دهد.
والری پایره، استادیار دانشگاه آیووا که سرپرستی این مطالعه را برعهده داشت، در بیانیه‌ای گفت: «سیلیس بیشتری در ترکیب وجود دارد که باعث می‌شود سنگ‌ها بازالت نباشند، بلکه چیزی که ما آن را تکامل یافته‌تر می‌نامیم، باشد. این به ما می‌گوید که چگونه پوسته‌ای که روی مریخ تشکیل شده، قطعاً پیچیده‌تر از آن چیزی است که می‌دانستیم.»
پایره و تیمش از داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ناسا برای مطالعه ترکیب پوسته مریخ در نیم‌کره جنوبی استفاده کردند، جایی که فلدسپات معدنی در آن کشف شد. فلدسپات به جای گدازه‌های بازالتی با جریان‌های گدازه‌ای غنی از سیلیس همراه است.
این کشف نظریه متفاوتی از تکامل پوسته مریخ را ترویج می‌کند؛ نظریه‌ای که نشان می‌دهد پوسته در مراحل متعددی تشکیل شده که فرآیندی پیچیده‌تر از سرد شدن یک اقیانوس ماگمایی عظیم است.
بیشتر بخوانید:
پایره می‌گوید: «مریخ‌نوردهایی روی سطح وجود داشته‌اند که سنگ‌هایی را مشاهده کرده‌اند که بیشتر سیلیسی هستند تا بازالتی. بنابراین، ایده‌هایی وجود داشت که پوسته می‌تواند سیلیسی‌تر باشد، اما ما هرگز نمی‌دانستیم و هنوز هم نمی‌دانیم، پوسته اولیه چگونه تشکیل شده است، یا چقدر قدیمی است، بنابراین چنین موضوعی هنوز یک راز است.»