به گزارش همشهری آنلاین، خانم فرنو متولد ۱۳۱۴ در تهران بود. او بیش از دو دهه در مجمع خیّران مدرسهساز شهر تهران، جامعه خیّران مدرسهساز کشور فعالیت کرد. همراهی مرحومه خانم فرنو در کمک به تشکیل جامعه خیّران مدرسهساز، یکی از عوامل جذب بانوان در امر مدرسهسازی بود، طوری که بعدها در کشور جمعیت کثیری از بانوان در امر ساخت مدرسه در کشور یاریگر آموزش و پرورش شدند.
داستان آشنایی زندهیاد «احترام فرنو» با آیین ماندگار مدرسهسازی، برمیگردد به وصیت همسرش که از او خواسته بود تا بعد از فوتش مدرسهای بسازد تا برای او باقیات الصالحاتی باقی بماند. جالب اینکه این وصیت که بزرگترین نقش را در تشکل اولیه جامعه خیّران مدرسهساز کشور داشته است خانم فرنو را بر آن داشت تا ضمن ساخت مدرسه در تشکیل جامعه خیّران مدرسهساز کشور نیز نقش ایفا کند.
ماجرای ساخت مدرسه در حاشیه جنوب تهران
کارخانه دفترسازی فرنو حوالی کرج بود و خانم فرنو که پس از فوت همسرش، لحظات سختی را سپری میکرد تصمیم گرفت که با انگیزه ساخت مدرسه برای بچههای محروم کرج، امید به آینده را در خود افزایش دهد و این لحظات سخت را سپری کند. به همین دلیل، با کمک فرزندان، مدرسهای با اعتبار ۲۰ میلیون تومان در محدوده قلعه حسنخان شهر قدس در نزدیکی ناحیه ۶ شهرداری منطقه ۱۸ ساخت.
او همیشه همسرش را مشوق اصلی در این راه معرفی می کرد، چرا که خودش نیز مدرسهسازی برای فرزندان این مملکت را دوست داشت. بنابراین این بانوی نیکوکار پس از مدتی با جدیت وارد این مسیر خداپسندانه شد. نخستین مدرسه را در سال ۷۵ در قلعه حسنخان شهر قدس تحویل داد. در آن سالها او نخستین خانمی بود که قدم در راه ساخت مدرسه برداشته بود. به همین خاطر پس از ساخت مدرسه به مراسم خیّران مدرسهساز استان خراسان رضوی دعوت شد و در خصوص اهمیت مشارکت در مدرسهسازی در این مراسم صحبت کرد.
پس از اینکه به تهران بازگشت، تصمیم گرفت در منزل خود محفلی برای جلسات خیّران مدرسهساز ایجاد کند و به این ترتیب برای مدتی جلسات جامعه خیّران مدرسهساز در منزل او و دور میزکار همسرش مرحومش برگزار میشد. آن روزها فرنو خیلی تلاش کرد جلسات بهصورت مرتب برگزار شود تا این تشکل ارزشمند پا بگیرد. پس از مدتی، با مشورت فرزندانش، منزل سید خندان را که تا آن زمان اجاره داده بودند را در اختیار جامعه خیّران مدرسهساز قرار دادند تا جلسات با نظم و اهمیت بهتری برگزار شود.
خاطره فراموشنشدنی
بانوی خیر مدرسهساز در زمان حیاتش خاطرهای تعریف کرده بود: «در بخش (سی سی یو) بیمارستان مهر بستری بودم و اصلاً وضعیت خوبی نداشتم تا اینکه در کمال تعجب همگان حالم بهتر شد. یادم هست که دکترم با تعجب از رفع خطر، میگفت فقط دعای بچهها بود که تو را نجات داد.»
مرحومه «احترام فرنو» از نخستین بانوان خیر مدرسهساز در کشور بود که در کنار مرحوم دکتر «محمدرضا حافظی» رئیس فقید جامعه خیّران مدرسهساز کشور، در پیشبرد اهداف این نهاد مردمی مشارکت داشت. او سالها در زمینه رفع مشکلات تحصیلی دانشآموزان در کنار ساخت مدرسه فعالیت کرد و همواره دغدغه امکانات آموزشی بچههای محروم را داشت و کمک به دانشآموزان را جزء اهداف اصلی زندگی خود میدانست. خانم فرنو در فروردین سال ۱۴۰۱ رخ در نقاب خاک کشید و آسمانی شد.