به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت سی‌نت، آنها تقریباً جرم زمین هستند و در منطقه قابل سکونت (جایی که ممکن است آب مایع وجود داشته باشد) منظومه خود زندگی می‌کنند. نکته مهم نزدیک بودن‌شان به زمین است: تنها ۱۶ سال نوری.
گروهی به سرپرستی محققان موسسه اخترشناسی دکاناریاس، مطالعه‌ای در مورد سیارات فراخورشیدی (سیارات واقع در خارج از منظومه شمسی) نوشتند که در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر خواهد شد. آنها این دو سیاره را به‌عنوان دو زمین خارجی بالقوه قابل سکونت توصیف کرد.
الخاندرو سوارس ماسکارنو، محقق موسسه در بیانیه‌ای با اشاره به سیارات فراخورشیدی گفت: «به نظر می‌رسد طبیعت می‌خواهد به ما نشان دهد که سیارات مشابه زمین بسیار رایج هستند. با این دو ما اکنون ۷ سیاره را در منظومه‌های سیاره‌ای کاملا نزدیک به خورشید می‌شناسیم.»
از نظر فاصله فضا، ۱۶ سال نوری دور نیست، اما واقعیت سفر فضایی انسان به این معنی است که ما به این زودی برای رفتن به آنجا آماده نخواهیم بود.
این سیارات به دور GJ 1002، یک ستاره کوتوله قرمز خنک و کم‌نور می‌گردند.
بیشتر بخوانید:
ورا ماریا پاسگر، محقق موسسه اخترشناسی دکاناریاس گفت: «این بدان معناست که منطقه قابل سکونت آن بسیار نزدیک به ستاره است. سیاره درونی GJ 1002b حدود ۱۰ روز طول می‌کشد تا به دور ستاره بچرخد در حالی که GJ1002c کمی بیش از ۲۱ روز زمان نیاز دارد.»