یک دلیل ساده و توهین‌آمیز برای اینکه موجودات فضایی با ما تماس نگرفته‌اند!

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، با وجود پیشرفت‌های تکنولوژیک بشر، اینکه تا کنون حیات فرازمینی تماسی با بشر نداشته (تا جایی که می‌دانیم)، احتمالا دلیلی ساده و قدری برخورنده دارد. برخی دانشمندان بر این باورند که ممکن است بیگانگان به پیشرفت‌های ما، مثل خودمان نگاه نکنند. 

در واقع، چندین دانشمند بر این باورند که هنوز بیگانگان با ما تماس نگرفته‌اند، زیرا آنها انسان‌ها را دارای حیات هوشمند نمی‌دانند. در یک مقاله جدید از چند متخصص فضایی و اخترفیزیکدان ادعا شده که موجودات فرازمینی هوشمند ممکن است حتی سیارات دیگر را که در آن‌ها نشانه‌های حیات وجود دارد، جالب توجه ندانند. 

امری واندل، اخترفیزیکدان دانشگاه عبری اورشلیم، در این مطالعه توضیح داده که اگر فرض کنیم حیات در بسیاری از سیارات جهان تکامل یافته است، بیگانگان به احتمال زیاد به جای مباحث زیست‌شناسی به سیاراتی با فناوری بسیار پیشرفته علاقه‌مندند.

این فرضیه از واندل و دیگر دانشمندان در تقابل با پارادوکس «فِرمی» (Fermi paradox)‌ قرار دارد. پارادوکس فرمی می‌گوید که با توجه به قدمت کیهان، بیگانگان باید سفرهای طول و درازی در فضا ترتیب داده باشند، اما تا آن‌جا که ما می‌توانیم بگوییم، آن‌ها چنین نکرده‌اند و به همین دلیل حیات هوشمند دیگری در کهکشان راه شیری وجود ندارد.  

به غیر از این دو، چندین فرضیه دیگر نیز درباره اینکه چرا موجودات فرازمینی تا امروز با ما تماس نگرفته‌اند، وجود دارد. یک ایده این است که موجودات فضایی در گذشته به زمین آمده‌اند، اما ما آن‌قدر هوشمند نبوده‌ایم که بتوانیم این اتفاق را درک و ثبت کنیم. 

بیشتر بخوانید:

• کشف یک سیاره‌ مانند زمین | دنیایی که توسط یک ستاره خورده شده است

بسیاری عقیده دارند که این  فرض درست است، زیرا معتقدند که سنگ‌ها و نشانه‌های مصر باستان به زندگی بیگانگان اشاره دارند. برخی بر این باورند که سفرهای فضایی طولانی‌مدت بسیار چالش برانگیزتر از آن چیزی است که حتی هوشمندترین موجودات فضایی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند و برخی دیگر فکر می‌کنند ممکن است بسیاری از موجودات فضایی قبلا خود و تمدن خود را نابود کرده باشند. 

پیشنهادات واندل و دیگر متخصصان در این مطالعه متفاوت و جالب‌تر از این دیدگاه‌های دیگر است، چرا که آن‌ها این‌طور فرض می‌کنند که زندگی در کهکشان راه شیری امری رایج است. آن‌ها بر این باورند که وقتی حیات در سیارات سنگی قابل سکونت رایج است، بیگانگان احتمالا وقت خود را برای ارسال سیگنال به هر نشانه‌ای از حیات تلف نمی‌کنند. علاوه بر این، روش زمین برای تماس با حیات فرازمینی از سمت بیگانگان، آن‌قدرها پیشرفته نیست. 

ما به طور مشخص از دهه ۱۹۳۰ سیگنال‌هایی را به شکل امواج رادیویی به فضا ارسال کرده است. با این حال هنوز این سیگنال‌ها به مناطق مهم بسیاری نرسیده، از جمله بیش از ۱۵ هزار ستاره و سیاراتی که در نزدیکی آن‌ها هستند. 

واندل توضیح می‌دهد که حتی با وجود مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک پیام ارسال شود و بازگردد، بیگانگان تا کنون می‌توانستند در صورت دریافت سیگنال‌ها، پاسخی برای ما بفرستند. اگر چه با توجه به وسعت کهکشان راه شیری، به احتمال زیاد سیگنال‌های زمین هنوز به تمام اشکال حیات هوشمند نرسیده است. 

با توجه به تحقیقاتی که تا کنون انجام شده، احتمالا هیچ حیات هوشمندی در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین وجود نداشته باشد و البته به این معنی نیست که فراتر از این فاصله هم وجود ندارد.