همشهری آنلاین - بهاره خسروی: کلنگ ساخت این ساختمان در ۲۳ مهر ماه سال ۱۳۰۶ در جنوبی‌ترین بخش پایتخت، خارج از دروازه گمرک به زمین‌زده شد و دولت خیلی زود اقدام به تملک زمین‌های اطراف برای توسعه این پروژه کرد و این شروع ماجرا بود. «نصرالله حدادی» تهران شناس تعریف می‌کند:«در محدوده راه آهن فعلی افراد سرشناسی مانند ،مرحوم «حاج رجب تختی» پدر بزرگ جهان پهلوان غلامرضا تختی ،«حاج محمد حسن شمشیری»،«حاج رجب آدم بکان» و «رضا فرزانه » یخچال‌های طبیعی داشتند. در واقع زمین‌ها و محدوده این یخچال‌ها جزئی از دارایی آنها محسوب می‌شدند.اما وقتی ماجرای ساخت راه آهن به میان آمد این اراضی توسط دولت تملک دولت شد و زمینه نارضایتی و گله‌مندی همه مالکان به ویژه حاج رجب تختی را فراهم آورد. دولت وقت هم هیچ تلاشی برای جلب رضایت آنها نکرد.»
قصه‌های خواندنی تهران را در اینجا ببنید
ایستگاه راه آهن تهران که ساختمان آن یکی از بناهای تاریخی پایتخت محسوب می شود،در دوره پهلوی اول ساخته شد. معماری بنای ساخت‌ایستگاه راه آهن را «ولادیسلاو ولادیسلاوویچ گارادیتسکی» اوکراینی بر عهده گرفت که با الهام از شیوه از معماری ایران باستان و به کارگیری سبک معماری اکسپرسیونیسم آرمان‌گرا این بنا را طراحی کرد. بنای ساختمان در آن زمان دارای دو در بود که یکی از این درها برای ورود عامه مردم و در دیگر آن مختص رفت و آمد خاندان سلطنتی رضا شاه و خانواده‌اش بود. به مرورو زمان با توجه به افزایش جمعیت و رفت و آمدهای زیاد یک در ورودی دیگری برای خروج مسافران ساخته شد. سالن داخلی‌ایستگاه راه آهن یکی از بزرگترین فضاهای عمومی سرپوشیده ایران در آن دوران محسوب می‌شد. این تصویر مربوط به ساختمان راه‌آهن در سال ۱۳۳۶ است.