همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: این خانه هزار و ۶۰۰متر مساحت دارد و ساختمان اصلی آن به شکل مورب ساخته شده است.در ساخت عمارت از سبک معماری اروپایی الهام گرفته شده و نشانه‌های معماری ایرانی به ویژه در بخش تزئینات بنا به چشم می‌خورد. به همین خاطر معماری این عمارت زیبا را باید تلفیقی از معماری ایرانی و اروپایی دانست.شقاقی، در سال ۱۳۵۷ این خانه را به شرکتی خارجی فروخت که ماندلا و کندیس نام داشت.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید.
به همین خاطر عمارت کوشک تهران بانام خانه ماندلا هم معرفی می‌شود. در آن دوران «نادر اردلان» از معماران معروف، مدیر این شرکت بود. او کاربری این عمارت را بدون آسیب به ماهیت بنا از مسکونی به اداری تغییر داد، اما شرکت ماندالا و کندلیس برای دریافت وام، این خانه را در رهن بانک گذاشتند تا تسهیلات بگیرند. در سال‌های نخست دهه ۶۰ هم ، این خانه به مناقصه گذاشته شد تا مطالبات بانک و دیگر طلبکاران را بدهد. تا اینکه سال ۱۳۶۴، سازمان میراث فرهنگی تهران این عمارت را خرید و به مرمت آن پرداخت. این بنا چندین سال در اختیار امور بین الملل سازمان میراث بود و مدتی نیز به ستاد نمایشگاه‌های سازمان میراث فرهنگی تعلق داشت.
برای دوره‌ای نیز به یکی از دفاتر زیر مجموعه نهاد ریاست جمهوری تبدیل شد. بعد از آن نیز مرکز هنرهای سنتی استان تهران آن را اداره کرد، اما اکنون، این عمارت زیبا زیر نظر یونسکو فعالیت می‌کند و به مرکز مطالعات منطقه‌ای میراث فرهنگی ناملموس تبدیل شده است. عمارت کوشک تهران در سال ۱۳۷۸ در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسید.