به گزارش همشهری آنلاین، محمود حسینی‌زاد، مترجم و نویسنده، با اعلام این خبر در صفحه شخصی خود نوشته است: «حالا فرامرز بهزاد رفته. ۴۶ سال دوستی و خاطره. از سال ۵۵ مسول من بود در گروه ادبیات آلمانی دانشگاه تهران. از سال ۵۶ هم با اردشیر فرید مجتهدی سه نفری گروه ترجمه کارهای برشت در خوارزمی رو داشتیم. علیرضا حیدری (ناشر خوارزمی) هم بود. سه سال تقریبا شبانه روز با هم کار کردیم تا انتشارات خوارزمی مصادره شد و انقلاب فرهنگی دانشگاه را تعطیل کرد.
بعد سه تایی رفتیم گروه آلمانی انستیتو سیمین رو درست کردیم چند سالی تقریبا هر روز با هم بودیم بعد فرامرز رفت آلمان فرید کانادا. در تماس بودیم. بخاطر چاپ مجدد برشت و یک کم هم در جریان تالیف فرهنگ آلمانی-فارسی. برشت که نشد. حیدری رفت. از بیماری فرامرز اطلاع داشتم و هیچوقت دیگه دلم راضی نشد بروم بامبرگ و در اون حال ببینمش، حالا یکدفعه خبر رفتنش. از گروه «برشت» علیرضا حیدری و اردشیر که چند سالیه رفتن. و حالا هم فرامرز. یک عالم ازاش یاد گرفتم. یک عالم دلگرمم کرد تا از من معلم و مترجم بسازه. البته که حالا بهترین و دقیق‌ترین مترجم المانی‌مون رفته، اما شاید سال‌ها بعد یکی دیگه جاش رو بگیره. اما حالا دوستی رفته کنار آن دوستان دیگه که دیگه کسی جاش رو نمیگیره. کسی جاشون رو نمیگیره.»
فرامرز بهزاد، مترجم و فرهنگ‌نویس، متولد سال ۱۳۱۴ بود.
«فرهنگ آلمانی - فارسی»، «درباره تئاتر»، «تک پرده‌ای‌ها» و «تفنگهای خانم کارار و رویاهای سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت، «گفتگو با کافکا» نوشته گوستاو یانوش، «پزشک دهکده»، «نامه به پدر» و «شویک در جنگ جهانی دوم» از فرانس کافکا و «آندره سگوویا از نگاه من» نوشته جان دووارت از جمله آثار به جا مانده اوست.