همشهری آنلاین- ابوذر چهل امیرانی: پدرش زمانی که از رفتوروب و نظافت کوچهها و خیابانهای محله به خانه میآمد، بهجای استراحت، لباسهای خود را عوض میکرد و به سازمانهای مختلف میرفت تا پیگیر مشکلی باشد که در محله دیده یا از زبان هممحلهایها شنیده است. بیشتر اوقات هم، پسرش «صداقت» با او همراه میشد و در همین رفتوآمد به نهادها و ادارههای مختلف بود که یاد گرفت هر مشکلی را باید کجا و از چه طریقی پیگیری و حل کند. حالا حدود ۲۰سال است که معتمد ساکنان محله زمزم است و اهالی بهقدری به او اطمینان دارند که به اسمش قسم میخورند.
مشکلاتی که با پیگیری او حل شد
«داود محمدی» ۳۶سال پیش با پورعباسی و خانوادهاش آشنا شده است. او میگوید: «صداقت مثل پدرش پیگیر حل مشکلات مردم است و در این راه از وقت، استراحت و جیب خود مایه میگذارد. مدام درحال سرکشی به کوچه و خیابانهای محله زمزم است و نقاط ضعف و مشکلات را شناسایی و به مسئولان ادارههای زیربط اعلام میکند. نمونهاش، بوی مشمئزکننده جویهای آب محله زمزم بود که با پیگیری او، بخشی از جویها از سوی مسئولان شهرداری سرپوشیده و برخی هم به کانیو تبدیل شدند.»
وی ادامه میدهد: «اهالی بهمحض دیدن مشکلی در محله، سراغش میروند و با اینکه خانهاش آسانسور ندارد، ولی بارها شده از پلهها پایین میآید تا با مردمی که به در خانهاش میآیند، صحبت و چارهای برای حل مشکلاتشان پیدا کند. من هم مثل خیلی از ساکنان محله، هر وقت با کمبود و مشکلی در محله مواجه شوم، سراغش میروم و از او کمک میگیرم.»
«عباس سلیمانی» از ساکنان قدیمی محله هم میگوید: «بعد از پیروزی انقلاب با پورعباسی و پدرش آشنا شدم. پدرش هرکاری برای رفاه اهالی انجام میداد و پورعباسی هم مثل او بدون دریافت هیچ دستمزدی، این کارها را انجام میدهد. خوشبختانه در این سالها مشکلات زیادی با پیگیری او حل شده که یکی از آنها افزایش فضای سبز این محله بوده است.»
وی ادامه می دهد: «متأسفانه، محله زمزم در ضلع جنوبی منطقه۱۷ واقع شده و توجه چندانی به آن نمیشد. این محله از سرانههای شهری بهخصوص فضای سبز رنج میبرد تا اینکه پورعباسی و جمعی از اهالی و معتمدان محله پیگیر این موضوع شدند و بوستانی با عنوان «طلاییه» در محله ما ساخته شد. چندی پیش هم بوستان مادر و کودک در محله زمزم راهاندازی شد و بوستانهای معراج، هویزه، دانش و کوثر هم مناسبسازی شدند.»
سلیمانی میگوید: «البته، پورعباسی نهتنها در محله زمزم، بلکه در مسجد قمربنیهاشم(ع) هم به مردم خدمت میکند و عضو هیأت امنای حسینیه امام سجاد(ع) هم هست.»
«بقیهالله جعفری» هم که از نوجوانی با پورعباسی آشنا شده، میگوید: «با او در یک مدرسه درس میخواندیم. او در مدرسه هم همین خصلت را داشت و برای رنگآمیزی کلاسها، تعمیر نیمکتها، ایجاد فضای سبز در حیاط مدرسه و... قدم برمیداشت.»
وی ادامه میدهد: «پورعباسی همان خصلت قبل را دارد و برای افزایش امکانات محله و حل مشکلات مردم سر از پا نمیشناسد. یادم هست برای پیادهروسازی خیابان زمزم (شهید غلامرضایی) پیگیریهای زیادی کرد تا اینکه بهسرانجام رسید. آسفالت خیابان شهید متین هم با پیگیری او و توجه مسئولان شهرداری به این محله کمبرخوردار، انجام و زمین بازی کودکان در بیشتر بوستانها ساخته شد. یکی دیگر از فعالیتهای او و جمعی از معتمدان محلههای زهتابی و زمزم، پیگیری زیاد برای واگذاری رایگان زمین چمن بوستان زمزم به نوجوانان و جوانان بود که سبب شد این زمین از پیمانکار گرفته و به اهالی تحویل شود.»
۲معضل مهم محله زمزم
پورعباسی ۲دغدغه بزرگ و مهم دارد؛ تردد قطارها در بافت مسکونی محله زمزم و فرسودگی بیشتر خانهها در این بخش از منطقه۱۷.
او با اشاره به قرارگیری خطآهن تهرانـ اهواز در کنار خانه اهالی میگوید: «یکبار کارشناسی به محله آوردیم تا میزان لرزهای که قطارها به زمین و خانههای اطراف خط آهن میاندازند را بررسی کند. او اعلام کرد با حرکت هر قطار از این خط، زمین لرزهای حدوداً ۳ریشتری در محله احساس میشود و میتوان تأثیر آن را حتی در خانههایی که ۱۵۰متر از خطآهن فاصله دارند، احساس کرد. بزرگترین مشکل محله زمزم همین خطآهن است و در کنار این موضوع که حریم خطآهن به پاتوق معتادان و کارتنخوابها تبدیل شده، محله ما را در بنبست قرار داده و دسترسی اهالی را به همه محلههای منطقه محدود کرده است. از طرف دیگر، بزرگراه شهید چراغی در جنوبی محله و بزرگراههای شهید نواب و شهید آیتالله سعیدی در شرق و غرب، این محله را در حصار خود گرفتهاند.»
وی ادامه میدهد: «مسئولان شرکت راهآهن توجهی به جابهجایی این خط آهن از بافت مسکونی نمیکنند و حتی مشغول اضافه کردن یک خطآهن دیگر در اینجا هستند. این درحالی است که با چشماندازی ۱۰تا ۱۵ساله میتوان این خطآهن را جمعآوری و اقدام به راهاندازی خطوط راهآهن در زمینهای بایر اطراف شهر برای تردد قطارها کرد. حتی میتوان این خط را مانند خطآهن تهران- تبریز زیرزمینی کرد تا بهواسطه آن زمینهای زیادی در این بخش از منطقه آزاد شده و به ایجاد سرانههای مختلف پرداخت.»
به گفته او، وجود همین خطآهن و بنبست بودن محله سبب شده تا بیشتر مالکان، خانههای خود را به اتباع بیگانه اجاره دهند و توجهی به نوسازی املاک خود نکنند، درحالی که ساختمانهایشان قدمتی بین ۵۰ تا ۷۰سال دارد.
او ۳فرزند دارد و مایل است پا جای پای او و پدربزرگشان بگذارند و برای رفاه و آسایش هممحلهایهای خود تلاش کنند. به گفته او، ساکنان محله زمزم لایق بهترینها هستند؛ چرا که افراد زحمتکش زیادی در آن زندگی میکنند که با وجود درآمد کم، همیشه در شرایط بحرانی به کمک همنوعان خود شتافتهاند.