همشهری آنلاین: درحالیکه در مدتی کوتاه، اگرچه تکنیکهای موقتی میتواند ما را در سرعت بخشیدن به کارها و نیز انجام کارها در زمان کوتاهتر کمک کند، اما در درازمدت احتمالاً موجب خستگی خواهد شد. ما دائماً، کارهای مختلف را با سرعت انجام خواهیم داد اما بدن ما نمیتواند دیگر این روند را ادامه دهد، زیرا ممکن است پس از مدتی، ذهن دچار خستگی شدید شود و در دورهای به مدت شش ماه تا یک سال یا حتی بیشتر، روند رشد و حرکت را معکوس کند.
پس اگر بخواهیم بهجای استفاده از تکنیکهای سرعتبخش، مسیری دیگر انتخاب کنیم که به همان اندازه، بهرهوریمان را افزایش میدهد، چه نکاتی اهمیت دارند؟ جواب این سؤال در انگیزه اصلی، آرزو و محرک درونی و پیادهسازی مهمترین ابزارها در دنیای واقعی است.
یکی از مهمترین راهها برای رسیدن به این حالت درونی، تأثیرگذاری بر حالت روانی خودمان است که به افزایش بهرهوری، بدون معایب روش افزایش سرعت، میانجامد. توجه داشته باشید که بهجای توصیه به تمرکز بر بهرهوری، چقدر روی محیط ایدهآل تأکید خواهیم کرد. وقتی شما بهجای تأکید بر بهرهوری، برای رسیدن به آن، محیط ایدهآل و موردنیاز آن را برای ذهن خود آماده کنید، بهرهوری خودبهخود پدیدار میشود، پس با استفاده از این نکات میتوانید شرایط ذهنیای را ایجاد کنید که به افزایش بهرهوری خواهد رسید.
۱. قبول کنید اکثر کارهای روزانه شما مهم نیستند
اگر نگاهی به ۴۰ ساعت گذشته خود بیندازید، احتمالاً ۳۰ ساعت آن را مشغول کارهای برنامهریزی نشده، غیرضروری یا حتی کاملاً غیرسازنده بودهاید. البته این مسئله مختص به ۴۰ ساعت گذشته نیست، بلکه مشکل هفتههای متمادی زندگی شماست. اگر فکر میکنید زندگی شما اینگونه نیست، کارهای هر ۱۵ دقیقه از ۴۰ ساعت آینده خود را بنویسید. بعد از هر ۱۵ دقیقه کارهای انجامشده خود را هم بنویسید. در پایان ۴۰ ساعت، همه این نوشتهها را در کنار هم قرار دهید. حتی اگر حالا اعتقاد داشته باشید که ۸۰ درصد کارهای شما سازنده است، آنوقت از حجم کارهای غیرسازنده خود شگفتزده خواهید شد.
احتمالاً به این نتیجه خواهید رسید برای بهرهوری بیشتر چندان مهم نیست کار جدیدی انجام دهید، بلکه ابتدا باید کارهای اضافی را از فعالیتهای خود حذف کنید. اگر موارد غیرضروری را حذف کنید و این ۴۰ ساعت را به ۱۰ ساعت مفید تبدیل کنید، آنگاه میتوانید اندکی از کارهای دیگر را به فهرست خود اضافه کنید. برای مثال اگر پس از کاهش ۴۰ ساعت کارهای غیرضروری به ۱۰ ساعت فعالیت سازنده، ۱۰ ساعت فعالیت سازنده دیگر به آن اضافه کنید، در نیمی از زمان، با نیمی از استرس و با کاهش ریسک خستگی و مضرات دیگر، دو برابر گذشته فعالیت مفید انجام میدهید.
۲- پاداش گرفتن را عقب نیندازید
اگر کار خوبی انجام دادید، بلافاصله پسازآن به خودتان پاداش دهید. این کار به مغز شما میآموزد که پاداش دادهشده به خاطر انجام بهموقع، صحیح و با رعایت اولویت بوده است. اگر دائماً این کار را انجام دهید، انگیزه بیشتری برای انجام کارهای ضروری و نیز کارهای موردنیاز هرروز خواهید داشت. حتی ممکن است پس از آن، ترک کارهای کماهمیتتر برای شما راحتتر باشد و خودشان به کناری بروند.
۳- به خودتان بابت تکمیل کارها تبریک بگویید
ذهن شما هنگامیکه موردتقدیر قرار میگیرد، ناخودآگاه بهتر کار میکند. البته تنها راهی که میتوان با آن به ذهن تلقین کرد که موردتقدیر قرار گرفته است، فقط تقدیر کردن از آن است. یکبار در روز، به مدت یک ماه این کار را تکرار کنید. احتمالاً از تأثیر آن در زلال شدن افکارتان شگفتزده خواهید شد. زلالی افکار هم باعث افزایش بهرهوری خواهد شد.
۴- بر آنچه میتوانید انجام دهید، تمرکز کنید
این مسئله، نقطهای کلیدی در بهرهوری است. تنها بر چیزی تمرکز کنید که بهخوبی از پس آن برمیآیید و کاری را انجام دهید که در آن تبحر دارید. کارها را اولویتبندی کنید. ممکن است بفهمید کارهایی که در آن تبحر ندارید، خودشان بهآسانی حل میشوند یا اینکه وقتی کارهای دیگر را انجام دادید و تنها چند قدم به پایان کار مانده بود، برداشتن چند گام باقیمانده و رسیدن به هدف، این انگیزه را به شما بدهد که سریعتر کارها را انجام دهید. وقتی روی بخشهایی تمرکز کنید که در آن تبحر ندارید، با وجود اینکه ممکن است بخش کوچکی از کار شما باشند، احساس بزرگنمایی مشکل را به شما انتقال میشود و انگیزهتان برای انجام کار را از بین میبرد. اگر پیش از تمرکز بر ضعفهای خود، بخش زیادی از کار را انجام دهید، به پایان رساندن بخشهای باقیمانده آن راحتتر و سریعتر خواهد بود.
۵- به این فکر کنید که کارتان چه فایدهای دارد
اگر بر این نکته تمرکز کنید که کارتان چگونه به دیگران کمک میکند، ذهن شما دلایل بیشتری برای اتمام آن در اختیار خواهد داشت. مغز ما کارهای بیهدف را دوست ندارد، بنابراین اگر کار شما کمک به دیگری باشد، به شکلگیری آن هدف میدهد و ذهن شما را به سمت کامل کردن کار میکشاند.
۶- کمالگرا نباشید
تابهحال شده که ۹۰ درصد یک پروژه را ۱۰ ساعته انجام دهید و برای تکمیل ۱۰ درصد باقیمانده آن ۲۰ ساعت دیگر وقت نیاز داشته باشید؟ آیا انجام تنها ۱۰ درصد کار به اینهمه وقتی که باید برای آن بگذارید، میارزد؟ یا اینکه میتوانید دستی به سر و روی آن بکشید، در دقایق پایانی رنگ و لعابی به آن بدهید و بهجای ۲۰ ساعت، تنها در یک ساعت پروژه را کامل کنید؟
باید تصمیم درست را بگیرید. اگر یک جراح قلب یا یک تعمیرکار هستید، احتمالاً باید تا پایان کار پیش بروید، اما اگر در حال نوشتن مقاله، کتاب، درس دادن یا بسیاری از کارهای دیگر هستید، وقتی ۹۰ درصد کار تکمیل شد، ممکن است ارزشش برابر با همان ۹۹ درصد باشد؛ بنابراین، یک درصد باقیمانده را هم انجام دهید، و فقط ۹۱ درصد بهترین کار خود را درست کنید و کمالگرایی را کنار بگذارید.
همه این نکات را به هم پیوند دهید
کدامیک از این نکات برای شما جذابتر است؟ کدامیک از آنها میتواند بیشترین افزایش را در نتایج حاصل از کار شما در پی داشته باشد؟ سریعترین نکته کدام است؟ آن نکته را پیش از بقیه انجام دهید. هفته بعد، نکته بعدی را اضافه کنید. تا شش هفته این کار را انجام دهید، خواهید دید که بهرهوری روزانه شما، بدون هیچ تلاش بیشتری و حتی شاید با تلاش کمتری دو برابر خواهد شد.
چند نکته همیشگی برای موفق بودن
گاهی اوقات موفقیت، تنها در غلبه شما بر ترس و ریسکپذیری خلاصه میشود. اگر از ریسک کردن بپرهیزید، هرگز قابلیتهای خود را کشف نخواهید کرد. هرگز از شکست نهراسید زیرا نترسیدن از شکست، یکی از مهمترین مهارتها برای موفقیت است.
یک روال و سبک سالم برای زندگیتان در پیش بگیرید؛ بهطور مرتب ورزش کنید، خوب غذا بخورید، زیاد بخندید، با آرامش به خواب بروید و نگرانیها را از خود دور کنید.
گاهی اوقات نیاز است واقعاً نگرانیهایی را که در مورد اتفاقاتی که خارج از کنترل ماست، کنار بگذاریم. به دنبال فرصتها و راههای چاره برای موقعیتهایی باشید که دیگران در مواجهه با آن تسلیم میشوند.
مسئولیت کامل اعمال و رفتار خود را بر عهده بگیرید. سعی کنید بهجای رفتار منفعلانه، رفتاری فعالانه داشته باشید. در مورد خودتان و اعمال تان اطمینان داشته باشید. ظاهر و لباس شما، تعیینکننده ارزش شما نیست. یاد بگیرید برابر سختیها مقاومت کنید. جسارت این را داشته باشید که به دنبال ندای قلب خود بروید، نه دیگران. زندگی را جدی نگیرید و یاد بگیرید که از آن درست لذت ببرید. شکستهای خود را توجیه نکنید.