در بین گروه‌های مختلف آسیب‌پذیر در محیط ترافیک، کودکان بیشتر به جهت عدم آموزش آسیب می‌بینند. برای تأثیر‌گذاری بر کودکان از روش‌های گوناگون اعم از آموزش نظری در مدارس، آموزش عملی تبلیغات و رسانه‌های گروهی می‌توان بهره گرفت.
آموزشهای مستقیم رفتار ترافیکی به کودکان در محیط واقعی توأم با خطراتی برای آنها می‌باشد. لذا یکی از روش‌های آموزش عملی به آنها استفاده از پارک‌های آموزش ترافیک است که شبیه محیط واقعی ترافیک، به طور مثال: راهها، خط آهن، پیاده رو و خیابانها، علائم راهنمایی، چراغ راهنماها و غیره، ولی در مقیاس کوچکتر طراحی و احداث می‌گردد.
ایده پارک آموزش ترافیک با استفاده از خودروهای کوچک نخستین بار توسط یک فرد آلمانی فنلاندی الاصل به نام (جاکا ناپاری) ارائه شد.
به همت او نخستین پارک مجهز به چراغ راهنما و تابلوهای ترافیک و خط کشی معابر در سال 1989 میلادی در شهر هامبورگ آلمان گشایش یافت.
در حال حاضر بیش از صدها پارک آموزش ترافیک در کشورهای مختلف دنیا از جمله اتریش، آلمان، سوئیس، فرانسه، بریتانیا، لهستان، روسیه، پرتغال، اسپانیا، فنلاند، هند، چین، کره، ژاپن و اسکاتلند و ... مورد بهره برداری قرار گرفته است.
علاوه بر آموزشهای لازم در پارک آموزشی محوطه‌های تفریحی جهت سرگرمی کودکان طراحی شده است.
در کنار محوطه‌های تفریحی، خودروهای کوچک برقی، ماشین پدالی در مسیر‌های مشخصی به صورت یک یا چند دور رفت و برگشت عمل می‌نماید. اینگونه وسایل نقلیه کوچک تفریحی به نام ماشین‌های گو-کارت (Go-carts) معروف هستند.
کرایه دوچرخه یکی از موارد دیگری است که در این پارکها انجام شده است. دوچرخه در اندازه‌های مختلف، برای کودکان، بزرگسالان و همچنین دوچرخه‌هایی برای کودکانی که به درستی نمی‌توانند سوار دوچرخه شوند با چرخ‌های بقل فراهم شده است.
البته روزهای خاصی معین می‌شود که دوچرخه کرایه داده نمی‌شود که افراد بتوانند با دوچرخه‌های شخصی وارد محیط آموزش ترافیک شوند. در کنار این امکانات سرپرستی وجود دارد که عبور و مرور کودکان را در مسیر‌ها نظارت می‌کند و به آنها در جهت آموزش ترافیک تذکرات لازم را می‌دهد.
ابتکار دیگری که در این پارکها صورت می‌گیرد محوطه کوچکی در مقیاس بسیار ریزتر از پارک‌های آموزش ترافیک به صورت یک شهر مینیاتوری ماکت‌سازی می‌شود به همراه وسیله نقلیه‌های اسباب بازی که در امر آموزش ترافیک از این مورد استفاده می‌کنند.
در جایی دیگر وسایل‌های بازی میله‌ای (JUNGLE GYM ) را به جهت اینکه اینگونه پارکها، پارک‌های ترافیکی هستند، شبیه لوکوموتیو، ماشین و دیگر علائم ترافیکی می‌سازند که در محوطه شنی برای بازی بچه‌ها قرار دارد.
ورود والدین به این پارکها آزاد می‌باشد و به والدین این امکان داده می‌شود که بتوانند از نزدیک با آموزش کودکانشان آشنا شوند. کارتهایی جهت ثبت نام بچه‌هایشان به کلاس‌های آموزش ترافیک تشویق می‌کنند.
نخستین پارک آموزش ترافیک در ایران توسط سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران طراحی و اجرا شده و در سال 1381 مورد بهره برداری قرار گرفته است.