به گزارش همشهری آنلاین، اخیرا دانشمندان صداهایی را در اتمسفر زمین تشخیص داده‌اند که هنوز موفق به شناسایی آن‌ها نشده‌اند.
محققان آزمایشگاه ملی ساندیا اخیرا بالونی تحقیقاتی که با انرژی خورشیدی حرکت می‌کند و مجهز به میکروفون است را به اتمسفر زمین فرستاده‌اند. این بالون ۵۰ کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفته و وارد استراتوسفر زمین شد. استراتوسفر، منطقه‌ای آرام و عاری از طوفان و تلاطم و ترافیک‌های هوایی و تجاری است. از همین رو انتظار می‌رفت که میکروفون نصب شده در داخل این بالون در این لایه از جو، صداهای سیاره ما، چه صداهای طبیعی و چه صداهای ساخته شده توسط انسان‌ها را شنود کند.
اما اتفاق عجیب اینجاست که این میکروفون در جریان این مطالعه خاص، صداهای عجیبی را ضبط کرده که در هر ساعت، چند بار تکرار می‌شوند. منبع این صداها هنوز تشخیص داده نشده. این صداها در محدوده مادون صوت ضبط شده‌اند؛ یعنی در فرکانس‌های ۲۰ هرتز و کمتر که پائین‌تر از محدوده‌ای است که توسط گوش انسان شنیده شوند. دانیل بومن، یکی از محققان آزمایشگاه ملی ساندیا دراین باره گفت: «سیگنال‌های مادون صوت مرموزی وجود دارند که چند بار در ساعت تکرار می‌شوند، ولی منبع این سیگنال‌ها کاملا ناشناخته است.»
بومن و اعضای تیمش برای جمع‌آوری داده‌های صوتی از استراتوسفر، از دستگاه‌هایی به نام میکروبارومتر استفاده کردند که در ابتدا برای نظارت بر آتشفشان‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت. این دستگاه‌ها قادر هستند تا صداهایی با فرکانس پائین را تشخیص دهند. اما حالا و در این سفر هوایی، میکروبارومترها، علاوه بر صداهای طبیعی و مصنوعی که توقع می‌رفت، سیگنال‌های تکرار شونده و مرموزی از مادون صوت را نیز شناسایی کردند.
این حسگرها توسط بالون‌هایی که بومن و همکارانش ساختند به آسمان فرستاده شدند. قطر بالون‌های ساخته شده بین ۶ تا ۷ متر است و از موادی معمولی و ارزان‌قیمت ساخته شده‌اند و با انرژی خورشیدی کار می‌کنند و می‌توانند تا ارتفاع حدود ۲۱.۵۰۰ متر بالاتر از سطح زمین برسند.
بومن دراین باره گفت: «بالن‌های ما در حقیقت کیسه‌های بزرگ پلاستیکی هستند که درون آن‌ها مقداری گرد و غبار زغال وجود دارد تا رنگ آن‌ها را تیره کند. ما این بالون‌ها را با استفاده از پلاستیک نقاشی که از فروشگاه‌های ابزار فروشی تهیه کردیم، چسب و پودر زغال چوب می‌سازیم تا وقتی نور خورشید برروی این بالون‌های تیره رنگ می‌تابد، هوای داخل بالون گرم شده و در آسمان بالا برود.»
بومن توضیح داد که این نیروی غیرفعال خورشیدی برای به حرکت درآوردن بالون‌ها از سطح کره زمین به سمت استراتوسفر کافی است. بعد از جدا شدن از سطح زمین، بالون‌ها با استفاده از جی پی اس، ردیابی می‌شوند؛ این وظیفه‌ای است که اعضای تیم باید انجام دهند؛ چرا که بالون‌ها می‌توانند ده‌ها کیلومتر حرکت کرده و در مناطقی از زمین با ناوبری سختی فرود بیایند.
همانطور که در تجربیات قبلی مشاهده شده، بالون‌های تحقیقاتی ممکن است با اشیای دیگری اشتباه گرفته شده و حتی منجر به صدور هشدارهای غیرعمد و ناخواسته شوند. علاوه بر این و برای کمک به بررسی بیشتر صداهای عجیبی که در استراتوسفر شنیده شده، چنین بالون‌های خورشیدی‌ای می‌توانند برای بررسی اسرار فضاهای بالاتر از سطح زمین مورد استفاده قرار بگیرند.
این روزها دانشمندان در حال محک زدن وسایلی مثل بالون‌ها هستند تا ببینند که آیا می‌توان آن‌ها را برای زیر نظر گرفتن فعالیت‌های لرزه‌ای و آتشفشانی، از جو ضخیم اتمسفر، با یک مدارگرد زهره همراه کرد یا خیر. بالون‌های رباتیک می‌توانند در اتمسفر فوقانی که سطح داغ و پرفشار جهنمی بر آن حاکم است به حرکت در آمده و جو غلیظ اتمسفر و ابرهای اسید سولفوریک آن را مورد بررسی قرار دهند.
تحقیقات این تیم، شامل تشخیص این منابع ناشناس مادون صوت است که اخیرا توسط بومن در صد و هشتاد و چهارمین نشست انجمن آکوستیک آمریکا که در شیکاگو برگزار شد، ارائه گردید.