همشهری آنلاین- مهسا تهوری: یکی از معلمان نمونه منطقه‌مان خانم معلمی است که به‌رغم سن و سال کم در میان شاگردانش بسیار محبوب است. «زهرا کریمی» ۲۶ ساله است و سال‌هاست به دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و همین‌طور نهضت سوادآموزی درس می‌دهد. خانم معلمی که زنگ بیشتر خانه‌های منطقه را به صدا درآورده و تک تک دانش‌آموزان نهضت را برای یادگیری خواندن و نوشتن تشویق کرده است. در این گفت‌وگو با این معلم جوان بیشتر آشنا می‌شویم.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
دعای خیرشان برایم کافی است
زهرا کریمی این روزها مشغول تحصیل در رشته حقوق است هر چند پیش از این هم در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده است. او در این‌باره می‌گوید: بیش از ۸ سال است که زبان انگلیسی تدریس می‌کنم و البته در ۲ سال اخیر بیشتر وقتم را برای نهضت سوادآموزی گذاشته‌ام. برای تدریس به زنان و مادران هم‌محله‌ای لیستی از اداره آموزش و پرورش منطقه به دست آوردم که در آن آمار زنان بی‌سواد با نشانی محل زندگی درج شده بود. از این‌رو به تک تک آدرس‌ها مراجعه می‌کردم و مادرانی که دیگر امید و انگیزه‌ای برای یادگیری خواندن و نوشتن نداشتند برای شرکت در کلاس‌های نهضت متقاعد می‌کردم. در این بین بسیاری از این زنان هم‌محله‌ای دغدغه‌های مختلف زندگی و گرفتاری‌های کوچک و بزرگشان را بهانه می‌کردند و حتی برخی با این تصور که دیگر استعداد یادگیری ندارند از حضور در کلاس‌های نهضت که در دبستان دخترانه مهدیه واقع در خیابان درویش است خودداری می‌کردند.
او که با شور و حرارت خاصی از گشت وگذارش در منطقه برای شناسایی مادران و زنان هم‌محله‌ای بی‌سواد و ترغیبشان به تحصیل تعریف می‌کند می‌گوید: ابتدا این کار آنقدر برایم جدی نبود اما به مرور وقتی برکت کارم را در زندگی‌ام می‌دیدم باعلاقه بیشتری به این کار می‌پرداختم. مادران بسیاری بودند که ابتدا به‌طور جدی با حضور در کلاس‌های نهضت مخالفت می‌کردند و حتی اعتماد به نفس یادگیری هم نداشتند، اما وقتی می‌دیدند که بعد از مدت نه چندان بلندی چقدر راحت می‌خوانند و می‌نویسند دعاگویم بودند. همین لبخندی که بر لبان مادران هم‌محله‌ای نقش می‌بندد و دعاهایی که برایم می‌کنند مرا در این کار نگه داشته است و هر روز پر انرژی‌تر از قبل ادامه می‌دهم.
جنبه معنوی تدریس در نهضت پررنگ‌تر است
او در ادامه تأکید می‌کند: مهم‌ترین جنبه تدریس در نهضت سوادآموزی بعد معنوی کار است از این‌رو با اینکه در آینده قصد دارم وکیل شوم باز هم تدریس در نهضت را ادامه می‌دهم. بسیاری از شاگردانم وقتی توانایی خواندن و نوشتن پیدا می‌کنند باخوشحالی می‌گویند شما باعث و بانی شدید والا هنوز هم قادر به خواندن و نوشتن نبودم. از این‌رو نمی‌توانم این شغل را کنار بگذارم.
او با ابراز خرسندی از اینکه به‌عنوان یکی از معلمان نمونه منطقه انتخاب شده است می‌گوید: از این بابت بسیار خوشحالم و تصور می‌کنم یکی از دلایل این انتخاب رابطه گرم وصمیمانه‌ام با شاگردانم است به‌طوری که حتی بدون اینکه خبر داشته باشم روز تولدم را جشن گرفتند. این معلم می‌گوید: بسیاری از شاگردانم می‌گویند که صبورم و من هم تصور می‌کنم یکی از ویژگی‌های معلمی که قصد دارد در نهضت تدریس کند، داشتن صبر بسیار است. چرا که اگر به دانش‌آموز دبستانی هر موضوعی را یک تا دو بار بگویید یاد می‌گیرد، اما افراد در سن بالا به دلیل مشکلات و دغدغه‌های ذهنی بسیاری که دارند بارها و بارها باید همان نکته را تکرار کرد. از طرف دیگر گاهی برخی از دانش‌آموزان به دلیل ضعف اعصاب برخوردهای نه چندان مناسبی می‌کنند از این‌رو نباید زود برنجیم.
سالگرد تولد شاگردانم را فراموش نمی‌کنم
او از بی‌مهری برخی فرزندان می‌گوید و رنجیدگی مادرانی که شاید هیچ‌گاه ناراحتی‌شان را به روی فرزندشان نمی‌آورند، اما خانم معلم هم‌محله‌ای‌مان به خوبی این موضوع را درک کرده است. او در این‌باره می‌گوید: متأسفانه برخی فرزندان نسبت به مادرانشان خیلی بی‌محبت هستند و این موضوع مادران را ناراحت می‌کند هر چند هیچ‌گاه به روی خانواده نمی‌آورند. به‌طور مثال، بسیار مواقع دیده‌ام که سالروز تولد مادران فراموش می‌شود و مادران این موضوع را به زبان می‌آورند به همین دلیل تلاش می‌کنم تا روز تولد تک تک شاگردانم را به خاطر بسپارم و آن روز را تبریک بگویم. این کار تأثیر مثبتی بر روحیه‌شان می‌گذارد و بسیار قدردان این توجه هستند.
__________________________________________________________________
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۰ به تاریخ ۱۳۹۳/۰۲/۰۹