همشهری آنلاین: درواقع نوزادان این ظرفیت را دارند که سرنخ‌هایی در اختیارتان بگذارند تا درک‌شان کنید؛ سرنخ‌هایی که وسیله‌ای برای معاشرت با شما به‌عنوان والدین‌شان است. بنابراین تا زمانی که آن‌ها بتوانند با استفاده از کلمه‌ها شما را از خواسته‌هایشان آگاه کنند، برای رسیدن به مقصود از گریه، غرغر کردن و چه بسا جیغ و هوار استفاده می‌کنند. به این ترتیب می‌توانند توجه شما را به خود جلب کنند. با این حال آنچه شما به‌عنوان والدین باید بدانید این است که همه گریه‌هایی که فرزندتان می‌کند یک معنی نمی‌دهد! هر گریه مفهوم خاص خودش را دارد...
شش نوع گریه؛ شش مقصود خاص!
نوزادان برای بیان احساس‌ها و نیازهایشان گریه‌های مختلفی دارند! شاید بعضی از والدین براساس تجربه بتوانند انواع گریه‌های فرزندشان را رمزگشایی کنند اما بعضی دیگر که شاید اخیرا پدرومادر شده‌اند در این زمینه به کمی راهنمایی احتیاج دارند. آنچه در ادامه می‌خوانید رمزگشایی از شش نوع گریه مخصوص نوزادان است که حتما پشت سرش یک خواسته‌ای وجود دارد؛ پس این متن را با دقت بخوانید!
۱. من گرسنه هستم؛ یک گام صدای کوتاه، ریتمیک که البته مرتب تکرار می‌شود همراه دیگر نشانه‌ها از جمله این‌که نوزاد در آغوش مادر دنبال سینه او برای شیر خوردن می‌گردد یا این‌که ادای مکیدن را در می‌آورد، لب زدن یا قرار دادن انگشت‌های دستش در دهان به این معنا هستند که کوچولوی شما گرسنه است.
راه‌حل؛ به گریه‌های ناشی از گرسنگی خیلی سریع جواب بدهید تا نوزاد خودش را خسته نکند. اگر به او شیر می‌دهید اما همچنان گریه می‌کند حتما مشکلی وجود دارد؛ مثلا وقتی نوزاد آشفته است و با سر به هوایی شیر می‌خورد مقداری هوا هم همراهش قورت می‌دهد و همین باعث می‌شود گریه‌های او بیشتر شود. پس حواس‌تان جمع باشد.
۲. من خسته هستم و احساس ناراحتی می‌کنم؛ گریه‌های ناخوشایند و عجیب که با آبریزش بینی همراه می‌شود و به‌شدت ادامه دارد این سیگنال را می‌دهد که نوزاد در شرایطی قرار گرفته که احساس راحتی نمی‌کند و چه بسا حسابی خسته است! این گریه‌ها معمولا با خمیازه کشیدن، مالیدن چشم‌ها و دست انداختن به گوش‌ها همراه می‌شوند. در این حالت احتمالا نوزاد به یک چرت درست و حسابی نیاز دارد؛ شاید می‌خواهد به شما بگوید در صندلی ماشین احساس راحتی نمی‌کند یا به پوشک جدید نیاز دارد!
راه‌حل؛ اول از همه پوشک او را کنترل کنید، چون احتمالا کثیف شده و باید یک پوشک تمیز جایگزینش شود. کمک کنید نوزاد هرقدر به استراحت احتیاج دارد بخوابد. فراموش نکنید نوزادانی که تازه متولد شده‌اند معمولا بیش از ۱۶ ساعت در روز می‌خوابند.
۳. طاقتم تمام شده؛ خودتان را برای گریه‌ای ناخوشایند که بیشتر شبیه داد و بیداد است آماده کنید! این گریه درحالی ادامه دارد که نوزاد سرش یا کل بدنش را از منشأ صدا یا تصویری برمی‌گرداند. همه این‌ها یعنی این‌که او از سروصدا یا تماشا کردن صحنه‌ای خسته شده و دیگر طاقت ندارد!
راه‌حل؛ وقتی این نوع از گریه کردن را می‌بینید سعی کنید فرزندتان را از سروصدا، حرکت، یا محرک چشمی که دیگر او را خسته کرده و خلاصه هر چیزی که باعث شده این چنین استرس داشته باشد و بیش از این طاقت آن را ندارد دور کنید. در چنین شرایطی یک محیط آرام‌تر یا استفاده از صدای سفید (صداهای ممتد یا یکنواخت) مانند صدای فن یا جاروبرقی، همچنین پخش کردن یک صدای طبیعی مانند امواج دریا می‌تواند به آرام کردن او کمک کند.
۴. حوصله‌ام سرفته؛ این گریه با صدایی شبیه زمزمه کردن آغاز می‌شود؛ درواقع در این مرحله نوزاد در تلاش برای برقراری یک تعامل مثبت است. بعد گریه شبیه داد و فریاد می‌شود؛ یعنی درست زمانی که نوزاد توجهی را که انتظار داشته جلب کند کافی نمی‌بیند! در مرحله بعد گریه‌های انفجاری ناشی از عصبانیت داد و فریاد را می‌گیرد؛ درواقع نوزاد با این گریه انفجاری به شما می‌گوید چرا مرا نادیده می‌گیرید!؟ و این روند با غرولند متناوب نوزاد ادامه پیدا می‌کند که به زبان او یعنی «دیگر باید چه کار کنم که حواس‌تان به من جمع شود!؟»
راه‌حل؛ در این حالت نوزاد را بغل کنید یا با او بازی کنید. مسئله مهم این است که کاری کنید تا خوشحال شده و گریه‌اش بلافاصله متوقف شود.
۵. من کولیک دارم؛ ضجه‌ها یا جیغ‌های شدید که با حرکت‌های ناشی از بیقراری نوزاد همراه شده نشانی از کولیک نوزاد است که او را آزار می‌دهد. کولیک بیشتر در اواخر عصر یا شب اتفاق می‌افتد و خب ممکن است برای چند ساعتی هم طول بکشد. این مشکل معمولا شش هفته بعد از تولد بروز می‌کند و به مرور زمان و در سه تا چهار ماهگی نوزاد رفع می‌شود.
راه‌حل؛ درحالی‌که آرام کردن نوزاد مبتلا به کولیک کار دشواری است اما می‌توانید حالت قرار گرفتن او را طوری تغییر بدهید که احساس راحتی کند. مثلا می‌توانید او را در حالت دمر روی دست یا پای خود قرار بدهید و درحالی‌که مراقب سرش هستید، خیلی آرام پشتش را بمالید. همچنین می‌توانید او را در تختش به پشت بگذارید و برای مدت ۱۰ ثانیه زانوهایش را خیلی آرام داخل شکمش جمع کرده و نگه دارید، بعد زانو را آزاد کنید و کمی بعد مجددا این حرکت را تکرار کنید؛ این کار کمک می‌کند که گاز از معده نوزاد خارج شود.
۶. من مریض هستم؛ غرولندهای آرام که با صداهای ضعیفی از بینی همراه می‌شوند، با گام صدایی پایین‌تر از گریه‌های هنگام درد یا خستگی بیش از حد نوزاد می‌تواند نشانی از بیمار شدن او باشد، چراکه انرژی کافی تولید صدا با حجم بالا را ندارد. اگر این نوع گریه را در نوزاد خود مشاهده کرده و فکر کردید احتمال دارد بیمار شده باشد به نشانه‌های دیگر هم دقت کنید که به شما هشدار می‌دهند با پزشک او تماس بگیرید. این نشانه‌ها می‌توانند شامل تب، اسهال، یبوست، استفراغ، قرمزی و خشکی روی پوست و دیگر موارد مشابه شوند. هیچ‌کدام از انواع گریه‌های نوزاد برای والدین او ناراحت‌کننده‌تر از گریه‌های ناشی از بیماری نیستند هرچند مراجعه سریع به پزشک کمک می‌کند تا مشکل سریع حل شود.
راه‌حل؛ طبیعی است که بچه‌ها گاهی بیمار می‌شوند و البته گاهی این بیماری‌ها اصلا جدی نیستند. با این حال همچنان مهم است که شما به غرایز خود اعتماد کنید. اگر نگران هستید، برای تماس گرفتن با پزشک تردید نکنید.
چرا شما دلیل گریه نوزاد را متوجه نمی‌شوید؟
گریه بعضی از نوزادانی که تازه متولد شده‌اند به‌طور کلی ارتباطی با نیازهای اولیه آن‌ها ندارد. درواقع ۸۰ تا ۹۰ درصد نوزادان دفعات گریه ۱۵ دقیقه تا یک‌ساعتی دارند که هیچ توضیحی برایش وجود ندارد و به بیان ساده‌تر دلیلی برای آن پیدا نمی‌شود.
این نوع از گریه‌ها معمولا شب هنگام اتفاق می‌افتند. یعنی دقیقا گیج‌کننده‌ترین زمان ممکن برای گریه کردن در خانه؛ همه خسته و گرسنه‌اند و شیر مادر به کمترین مقدار خود در طول شبانه‌روز رسیده است و خلاصه همه مشغول استراحت هستند!
در عین حال ممکن است بعد از یک روز شلوغ که کودک در آن صداها، صحنه‌ها و عوامل محیطی را گرفته و پردازش کرده حالا فقط با یک گریه خوب، درست و حسابی خودش را خالی کند!
در عین حال گریه کردن چند دقیقه‌ای می‌تواند کمکی باشد برای این‌که کودک راحت‌تر به خواب برود.
یاد بگیرید گریه بچه‌ها را درک کنید!
شاید به نظر برسد درک گریه نوزاد به محاسبات بسیاری نیاز دارد اما به محض این‌که فرزندتان بتواند ارتباط موثرتری برقرار کند و به محض این‌که شما در درک گریه او مهارت بیشتری پیدا کنید، آن وقت است که تعداد دفعات گریه کردن‌های نوزاد کم و کمتر می‌شود و البته مدت آن‌ها هم به همین نسبت کوتاه‌تر می‌شود. با این اوصاف وقتی به مهارت کافی رسیده باشید دیگر در زمان گریه‌های او دستپاچه نمی‌شوید، چون حالا می‌توانید خیلی سریع دلیل گریه‌اش را شناسایی کرده و برای رفع مشکل اقدام کنید.
در عین حال بهره‌مندی از یک روند روتین و تکراری در این زمینه به شما کمک می‌کند. اگر برنامه روزانه نوزاد شما براساس الگوی زمان غذا خوردن، وقت بازی کردن و بالاخره زمان خواب تنظیم شود و شما بدانید که حالا دقیقا در کدام قسمت زمانی این چرخه هستید آن وقت به‌خوبی می‌توانید دلیل گریه او را شناسایی کنید و مشکلش را برطرف کنید. مثلا اگر سیر است و پوشکش تازه عوض شده پس حتما برای یک خواب نیمروزی گریه می‌کند، یا شاید هم می‌خواهد اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش را به او بدهید!
بنابراین فقط کمی حواس جمع کافی است تا شما و نوزادتان خیلی سریع به یک تعامل به معنای واقعی کلمه برسید جایی که خیلی راحت گریه گرسنگی او را از گریه کلافگی‌اش تشخیص می‌دهید و در نتیجه خیلی سریع نیازش را برآورده می‌کنید.