همشهری آنلاین- بهاره خسروی : «کیومرث ادیبی»، «مهدی سرشکی»، «ولی ادیبی»، « ابوالفضل رستمی»، « مجتبی رضوانیان» و «محمد چراغعلی» همگی بچههای محله هفتچنار بودند. قدیمها پا به پای هم از سر صبح حتی تا پاسی از شب در کوچه پا به توپ بودند و کلی فوتبال، هفتسنگ و... بازی کردند و در کنار هم قد کشیدند تا اینکه به روزگار جنگ تحمیلی رسیدند. وقت رزم و دفاع از آبوخاک، یکییکی دست به شناسنامهها بردند و راهی میدان جنگ شدند.اما دوستیها و رفاقت بچه محلهای هفت چنار همچنان ادامه داشت.
خواندنیهای بیشتر را اینجا دنبال کنید
روزهای پایانی سال 98 بود که دوباره کشور ما مانند همه کشورهای دنیا با بحرانی بزرگ روبرو شد، اما این بار جنس آن متفاوت بود. شیوع بیماری «کووید - ١٩ » مردم و مسئولان همه دنیا را مستاصل و درمانده کرده بود و همین بهانهای شد تا بچههای محله هفت چنار که از سالهای دور هیئت « محبانالحسن کریم» را راه انداخته بودند جهادیتر از همیشه وارد صحنه شوند. روزهای سختی بود ترس و اضطراب از بیماری ناشناخته از یک طرف و بیکاری و مشکلات اقتصادی از سوی دیگر مردم را کلافه کرده بود و آنها باید کاری می کردند و این شروع جدیدی از ماجرای این جمع دوستانه بود......
چهارشنبههای امید و مهربانی
تا قبل از شکلگیری مرکز نیکوکاری حضرت نجمه خاتون(س) این گروه بهصورت انفرادی و گروهی در دورهمیها و مراسم هفتگی هیئت محبانالحسن کریم، کارهای نیکوکارانه را جسته و گریخته انجام میدادند. «کیومرث ادیبی» با اشاره به این موضوع سر صحبت را باز میکند و میگوید : «روزهای اول شیوع بیماری کرونا همه درمانده بودند که برای مقابله با این بیماری چه باید کرد. از طرفی کسی زمان پایان این اپیدمی را نمیتوانست پیشبینی کند. در همان گیر و دار بود که رهبرمعظم انقلاب از مردم خواست پای کار بیایند و کمک کنند. و ما به صورت خودجوش دست به کار شدیم و با تشکیل گروههای مختلف نسبت به شناسایی نیازمندان محله و منطقه ١٠ اقدام کردیم و کار با تهیه و توزیع دارو و اقلام بهداشتی و همچنین اقلام معیشتی شامل برنج، روغن، ماکارونی و رب در میان نیازمندان و گروههای محروم شروع شد. بعد از مدتی مرکز نیکوکاری حضرت نجمه خاتون را تشکیل دادیم. قبل از این هم در زمینه تهیه داروهای گرانقیمت و وارد کردن به داخل کشور و توزیع رایگان آن میان نیازمندان کارهایی را انجام میدادیم. یا تهیه وسایل بهداشتی برای سالمندان بیبضاعت از برنامههای معمول ما بود. »
بعد از تشکیل این مرکز، ماهیت فعالیت بچههای محله هفت چنار حسابی تغییر کرد و بیشتر شد. یکی از این کارها جمعآوری کمکهای مردمی و اقلام مورد نیاز خانوادههای مبتلا به کرونا بود. کاری که روزهای چهارشنبه هر هفته با رعایت پروتکلهای بهداشتی انجام میدادند. ادیبی در این باره توضیح میدهد: « اول از خودمان شروع کردیم و هر کسی در حد توانش مبلغی را برای خرید و تهیه اقلام مورد نیاز خانوادههایی که یکی از اعضای آن درگیر بیماری شدند کمک میکرد بعد هم نوبت به کمکهای مردمی نقدی و غیر نقدی رسید. همه این کمکها که از هفتهای ١٠ میلیون تومان شروع و بعد بهمرور زمان بیشتر هم شد.»
به گفته ادیبی، گروه جهادی شهید یزدان پناه از دیگر گروههای اثرگذار در زمینه توزیع اقلام بهداشتی و معیشتی بودند که به جمع اعضای مرکز نیکو کاری اضافه شدند تا در روزهای کرونایی اقلام معیشتی بیشتری بهدست نیازمندان برسد.
راه اندازی حسینیه بیتالحسن کریم
فعالیتهای اعضای گروه روزبهروز گستردهتر میشد و برای جمعآوری و مراجعه کمکهای مردمی باید به جا و مکان مشخصی فکر می کردند که موضوع خرید مکانی برای تبدیل آن به حسینیه مطرح شد. ادیبی ماجرای خرید و راهاندازی بیتالحسن کریم در خیابان گلستانی را چنین تعریف میکند: « تلاش همه اعضای گروه تشکیل یک زنجیره محلی برای حل مشکلات و نیازهای محله است. این نیازها مادی یا معنوی فرقی برای ما ندارد. برای مثال خرید مکان فعلی بیتالحسن یا حسینیه هم ماجرای حل یک اختلاف خانوادگی بود. این ملک ورثهای بود و سالها به دلیل اختلافات ورثه گوشهای رها شده بود. در خود ملک حتی آتشسوزی هم رخ داده بود و در مجموع برای اهالی به دلیل مخروبه شدن دردسرآفرین شده بود. همراه اعضای گروه تصمیم به خرید ملک گرفتیم. مبلغ ملک ٣۱۰میلیون بود و پولمان به خریدش نمیرسید اما خوشبختانه پول جور شد. حتی برای بازسازی ملک مجبور شدم خانه ارثیه پدریام را بفروشم.»
حسینیه بیتالحسن کریم این روزها، خانه امید همه اهالی شده است و هرکسی که به آن مراجعه میکند دست خالی و ناامید از در آن بیرون نمیرود. ادیبی با یادآوری این موضوع درباره برنامههای دورهمی در این حسینیه میگوید: « خوشبختانه با فروکش کردن تبوتاب بیماری کرونا، فعالیتهای فرهنگی اعضا هم از سر گرفته شده است. دوشنبهها هیئت هفتگی داریم. هر هفته ١٠٠٠ پرس غذای گرم طبخ و میان نیازمندان و چند مرکز نگهداری کودکان بیسرپرست توزیع میشود.»
حمایت از افراد جویای کار
حمایت از افراد جویای کار و معرفی آنها به صاحبان مشاغل از دیگر فعالیتهای اعضای گروه خیریه برای اهالی است. ادیبی با تاکید بر این موضوع ادامه می دهد : « بدون تردید تولید کار برای جوانان و افراد و جویای کار در کاهش آسیبهای اجتماعی تاثیر دارد. وقتی جوانی کار داشته باشد کمتر سراغ ناهنجاری و آسیبهای اجتماعی حتی اعتیاد و مواردی از این دست میرود. به طبع این ماجرا برای زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست هم صدق میکند. ما اینجا امکان کارآفرینی در داخل حسینیه را نداریم. اما از طریق دوستان و آشنایانی که داریم سعی میکنیم حلقه وصل و اتصالی برای این افراد فراهم کنیم.گاهی نیاز به ضمانت و معرفی دارند. برای مثال به مسئولان تولیدی آشنا که نیاز به نیروی کار دارند همین بچههای محله را معرفی میکنیم. این همراهی برای کسانی که اعتیاد را ترک کردهاند و دنبال کار هستند هم صدق میکند و ما این کار را برای آنها انجام میدهیم.»
فعالیتهای فرامنطقهای
در دل فعالیتهای حسینیه بیتالحسن گروه خیریه و جهادی نجمه خاتون اقدامات فرامنطقهای و حتی شهری هم برای رفع نابرابری انجام میشود. فعالیتهایی مانند تهیه غذای گرم برای بچههای کورهپزخانه، تهیه لباس و لوازم التحریر برای کودکان کار، تهیه اقلام مورد نیاز برای بچههای محروم استان سیستانوبلوچستان و روستاهای دور افتاده استان خراسان، تهیه اقلام دارویی حیاتی و... از جمله کارهای مهمی است که کیومرث ادیبی به آن اشاره میکند.
یک مرکز نیکوکاری گرهگشا
ادیبی یک کیسه پر از قبضها و فیشهایی را که در طول این سالها برای امور خیریه از سوی اعضای گروه و سایر خیران هزینه شده است ادامه نشان میدهد و میگوید : « وصیت کردهام زمان مرگ این کیسه را کنار جسدم دفن کنند؛ چرا که معتقدم از اعمالی که در این دنیا انجام دادم همین کیسه و دعای خیر باقی میماند. البته این دیدگاه همه اعضای گروه است با همین نیت دست به کار گرهگشایی از کار خلق خدا در محلههای دور نزدیک شدیم. هر کار خیری از دستمان بر بیایید از تهیه دارو و واکسنهای نایاب، پول پیش خانه، تامین هزینههای درمانی، آشتی و واسطهگیری بین زوجین و اهالی، جمعآوری دیه برای زندانیان غیرعمد، پاک کردن حساب دفتری نیازمندان، کمک گرفتن از معتمدان برای شناسایی نیازمندان و گرفتن رضایت از خانوادههایی که در درگیری به قتل رسیدهاند و قاتل پیشمان است تا واسطهگری برای ازدواج و.... همه را با جان دل انجام میدهیم. چرا که دنبال بهرهمندی خوب از روزهای بازنشستگیمان هستیم. به همین واسطه گروه خیریه ما خوشبختانه تقدیرنامههای فراوانی از کمیته امداد امام خمینی و مراکزی از این دست گرفته است. هر چند لبخند رضایت مردم بهترین مزد ماست.»
خبر عدد
١٠ میلیون تومان اولین سرمایه اعضای گروه برای کمک به نیازمندان بود
٣٠٠ بسته اقلام معیشتی شامل برنج، رب و ماکارونی ماهانه تهیه و میان نیازمندان تحت پوشش توزیع میشود
١٠٠٠ پرس غذای گرم هر هفته طبغ و درمیان مراکز نگهداری کودکان بیسرپرست و بدسرپرست و خانوادهایهای نیازمند پخش میشود