به گزارش همشهری آنلاین، صندلی الکتریکی زمانی سمبل اعدام و مرگ دردناک محسوب میشد و خشنترین شیوه اعدام بعد از گیوتین بود؛ یک شیوه بیرحمانه که با کوچکترین اشتباهی دردناکتر هم میشد. این شیوه که در آمریکا برای اعدام مورد استفاده قرار میگرفت، حالا جایش را به تزریق مواد مرگبار داده و در آخرین مورد استفاده از این صندلی، یک محکوم به مرگ در ایالت ویرجینیا، خودش این روش را برای مرگ انتخاب کرده.
راستش در نگاه اول، صندلی الکتریکی هیچ فرقی با صندلیهای دیگر ندارد. البته نباید گول ظاهر معصومانه این صندلی را خورد؛ این صندلی به ابزاری مجهز است که بیهیچ سر و صدایی میتواند دخل آدم را بیاورد؛ جریان برق! جریان الکتریسیته یکی از اختراعاتی است که خیلی زود استفاده از آن عمومی شد. همه میدانند که عبور جریان برق از بدن انسان میتواند باعث مرگ شود - درست مثل برخورد یک گلوله- اما کسی نمیداند این اتفاق چطور میافتد. به هر حال این خاصیت جریان الکتریسیته باعث استفاده از آن به عنوان وسیلهای برای مجازات محکومین به مرگ شد.
صندلی الکتریکی یکی از روشهای غیرانسانی و دردناک اعدام بوده که خوشبختانه کمکم از دور خارج شده ولی در طول سالها، الهام بخش بسیاری از هنرمندان و فیلمسازان بوده است. در این روش، محکوم به مرگ را روی صندلی مینشانند، بعد دستها و پایش را محکم با بندهایی که رسانای الکتریسته هستند میبندند. البته برای اینکه جریان سریعتر عمل کند، سر محکوم بخت برگشته را هم به جریان الکتریسیته متصل میکنند. همه این اتصالات باید به وسیله آب خیس شوند تا بهتر جریان را به بدن فرد منتقل کنند. به این ترتیب با فشرده شدن یک دکمه، جریان برق کار خودش را انجام داده و محکوم به اعدام راهی دیار باقی میشود.
خیلی خطرناکه!
جریان برق از سیستم عصبی بدن ما عبور میکند. حساسترین نقاط بدن ما مغز، ریه و قلب هستند. عبور جریان برق از هرکدام از این اعضا میتواند به سرعت باعث مرگ شود. عبور جریان برق از نیمه چپ بدن، یکی از خطرناکترین برق گرفتگیهاست چون جریان از دست چپ، ریه چپ و قلب عبور میکند.
جریان برق به سرعت میتواند باعث از کار افتادن قلب و مرگ شود. همینطور ریهها نیز به این جریان حساس هستند و به سرعت از کار میافتند. اما عبور جریان برق از مغز میتواند باعث از کار افتادن تمامی اعمال حیاتی شده و به مرگ آنی منجر شود. به همین دلیل در صندلی الکتریکی از همه این موارد به صورت همزمان استفاده شده تا مرگ متهم را حتمی کند. البته جریان الکتریسیته به همه بندهای رسانایی که به بدن فرد بسته شده متصل نمیشود.
بالاخره برای بهتر عمل کردن، جریان برق باید از یک طرف وارد شده و از طرف دیگر خارج شود. به همین دلیل در این صندلیها جریان از طریق دستها و سر وارد شده و از طریق اتصال پاها به زمین خارج میشود. البته با این همه، در مواردی فرد بیچاره از زیر همه این تدابیر فرار کرده و زنده میماند؛ مثلا مجرمی در آمریکا به مرگ با صندلی الکتریکی محکوم شد.
بعد از اجرای حکم، جسد او را از صندلی پایین آوردند اما وقتی او را برای صدور گواهی فوت به پزشکی قانونی بردند، بعد از یک ساعت به هوش آمد. البته صندلی الکتریکی در ابتدا برای رنج و زجر بیشتر محکومان هنگام مرگ ساخته نشد؛ درست بر عکس، سازندگان آن فکر میکردند که از طریق ساختن آن میتوانند به مرگ سریع و راحت محکومان کمک کنند اما عملا این اتفاق نیفتاد و این صندلی الکتریکی تبدیل به وسیلهای برای رنج و زجر بیشتر محکومان شد. به همین دلیل در آمریکا فقط ایالت نبراسکا از این روش اعدام استفاده میکند. در بیشتر ایالتها اعدام با این روش ممنوع است و در چند جای دیگر، فقط در صورت درخواست متهم او را با صندلی الکتریکی اعدام میکنند.
جریان چیه؟
در برقگرفتگی و مرگ بر اثر جریان برق، عوامل بسیاری موثر هستند. یکی از مهمترین این عوامل نوع جریان برق و ولتاژ آن است. اگر این ولتاژ از یک اندازه خاص پایینتر باشد، خطری برای انسان ندارد. ولتاژ متناوب تا ۳۰ ولت بیخطر است و ولتاژ ۵۰ ولت به بالا خطرناک. طبق استانداردهای بین المللی فشار الکتریکی بر حسب مقدار به دستههای ضعیف، متوسط، قوی و خیلی قوی تقسیمبندی میشود. که ولتاژهای ۱۱۰، ۲۲۰ و ۳۲۰ ولت و کمتر از آن جزءدسته اول یعنی فشار ضعیف هستند.
البته به جز ولتاژ، بدن انسان با یک دشمن دیگر هم سر و کار دارد؛ آن هم میزان شدت جریان است. به طور طبیعی میزان شدت جریان مجاز برای بدن ما ۲۰ میلی آمپر است. جالب اینجاست که شدت جریان برقی که داخل پریز برق خانه ماست، ۲۰ تا ۲۵ آمپر است؛ یعنی چیزی بیشتر از هزار برابر جریان مجاز.
تا سالهای قبل، برای اعدام محکومین به مرگ با صندلی الکتریکی، فرد را به مدت هشت ثانیه تحت تاثیر ولتاژ ۲۴۵۰ ولت قرار میدادند، بعد به او یک ثانیه استراحت داده و دوباره به مدت ۲۲ ثانیه جریان ۴۸۰ ولت را به بدن او وصل میکردند اما در سال ۲۰۰۴ این قانون تغییر کرد.
به موجب این قانون جدید، فرد مجرم فقط به مدت ۱۵ ثانیه با ولتاژ ۲۴۵۰ ولت داغ میشد، بعد ماموری علائم حیاتی را چک میکرد و اگر شخص هنوز زنده بود دوباره اعدام را تکرار میکردند. البته عمر این قانون هم فقط سه سال بود تا سال ۲۰۰۷ که قانون جدیدی برای آن وضع شد. به همین دلیل، حالا کسی که روی این صندلی مینشیند، باید ۲۰ ثانیه جریان ۲۴۵۰ ولت را تحمل کند و احتمال زنده ماندنش نزدیک به صفر است. البته با ممنوعیت استفاده از این روش، صندلی الکتریکی کم کم میرود که به تاریخ بپیوندد.
یکی از جنجالیترین اعدامها با صندلی الکتریکی به خاطر مسائل نظامی اتفاق افتاده
جاسوسها روی صندلی!
در مورد صندلی الکتریکی یکی از جنجالیترین حکمها به خاطر یک اتهام جاسوسی بریده شد. ۵۶سال پیش در سال ۱۹۵۳ میلادی جولیوس روزنبرگ و همسرش اتل در آمریکا با صندلی الکتریکی اعدام شدند.
آنها هنگام مرگ، دو فرزند ده و ششساله داشتند. آن دو که از اعضای حزب کمونیست آمریکا بودند، دو سال قبل از این تاریخ به اتهام جاسوسی در مسائل نظامی مربوط به بمب اتم و تحویل اسرار بمب اتم به کنسول شوروی در نیویورک در یک دادگاه به مجازات مرگ محکوم شده بودند.
اینکه آنها چطور توانسته بودند به این اسرار دست پیدا کنند نیز جالب است. دیوید گرین گلاس برادر اتل یک کمونیست بود و در ارتش در لسآلاموس نیومکزیکو خدمت میکرد. لسآلاموس همان جایی است که اولین آزمایش بمب اتمی در آن اتفاق افتاد. دیوید با همکاری همسرش اسناد بمب اتم را جمعآوری میکرد و این اطلاعات را در اختیار جولیوس روزنبرگ، شوهر خواهرش قرار میداد. سالها بخشی از افکار عمومی اعتقاد داشتند آنها بیگناه به مرگ محکوم شدند.
در همان زمان نویسنده لوموند دیپلماتیک نوشت: «روزنبرگها بیگناه بودند و با آنها مثل گوشت قربانی برخورد شده است» اما در سالهای دهه ۹۰ میلادی پس از فروپاشی شوروی و باز شدن بایگانیهای محرمانه آمریکاییها و روسها تردیدی در مورد گناهکار بودن آنها باقی نماند. جولیوس و اتل تحت نامهای رمزی لیبرال و آنتن از سال ۱۹۴۲ میلادی برای شوروی جاسوسی میکردند. اعدام آنها یکی از جنجالیترین احکام اعدام با صندلی الکتریکی بوده است.
صندلی الکتریکی اتفاقی اختراع شد و برای آزمایش آن حیوانات بیگناه زیادی کشته شدند
رد پای ادیسون
از ابتدای وضع قانون، سنگینترین مجازات برای مجرمان، اعدام بود. در همین دوران متداولترین روش اعدام در اروپا اعدام با گیوتین و در آمریکا اعدام با چوبه دار بود. اما صحنه جان دادن فرد معدوم با گیوتین بسیار ناگوار و دلخراش بود؛ به همین دلیل عدهای به دنبال راهی انسان دوستانهتر برای اعدام میگشتند.
دکتر «آلبرت ساوت ویک» دندانپزشک و مهندس سابق کشتی بخار اولین کسی بود که به فکر ساختن صندلی الکتریکی افتاد. او یک روز خیلی اتفاقی دید که یک فرد مست در اثر لمس کردن یک ژنراتور برق بدون درد و سریع کشته شد. با این حال، توماس ادیسون اولین کسی بود که صندلی الکتریکی را تاسیس و راههای توسعه آن را پیگیری کرد.
به همین دلیل خیلیها او را مخترع صندلی الکتریکی میخوانند؛ چیزی که ابدا درست نیست. «هارولد بروان» و دستیارش «فرد پترسون» اولین کسانی بودند که اعدام به وسیله جریان برق را پیگیری کردند. آنها برای آزمایشهایشان در کمتر از یک ماه ۲۴ سگ را به وسیله جریان برق به کشتن دادند.
آنها همچنین دو گوساله و ۱۲۳۰ اسب را با جریان برق کشتند اما اولین کسی که به وسیله صندلی الکتریکی کشته شد فردی بی سواد و الکلی بود که سال ۱۸۹۰ نامزدش را به وسیله تبر در نیویورک کشته بود. البته مرد دیگری نیز در همین سال به خاطر مسموم کردن گاو همسایهاش به مرگ با صندلی الکتریکی محکوم شد که بعدها حکم او به حبس ابد تغییر کرد. به این ترتیب صندلی الکتریکی به عنوان یک وسیله اعدام جدید وارد زندانها شد اما حالا روزگار استفاده از این وسیله گذشته است و در بیشتر جاها آن را از زندانها بیرون کردهاند!