به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز دولت پکن این هفته اعلام کرد که چندین درمان باروری از جمله آیویاف (لقاح آزمایشگاهی)، انتقال رویان و انجماد و ذخیره اسپرم را تحت پوشش بیمه پایه در نظام مراقبت بهداشتی این شهر قرار میدهد.
این اعلام در هنگامی انجام میشود که چین که مدتها پرجمعیتترین کشور جهان بود با نخستین کاهش جمعیتش در طول ۶۰ سال مواجهه شده است. بر اساس گزارشها، شمار تولدها در سال ۲۰۲۲ به میزان بیسابقه ۶/۷۷ تولد در ۱۰۰۰ نفر در سال سقوط کرد و انتظار میرود در سال ۲۰۲۳ کاهش بیشتری پیدا کند. این کاهش جمعیت میتواند به معنای آن باشد که هند به زودی جای چین را به عنوان پرجمعیتترین کشور جهان خواهد گرفت، اگر از قبل به این مقام نرسیده باشد.
کمیسیون ملی چین سال پیش دستورالعملی را برای ایالتهای این کشور برای اصلاح سیاستها در جهت حمایت از میزانهای باروری در این کشور صادر کرد.
بیشتر بخوانید:
بر اساس گزارش سازمان ملل، میزان جمعیت در چین در سال ۲۰۲۲ به میزان حداکثر ۱/۴۲۶ میلیارد نفر رسید و کارشناسان پیشبینی میکنند که جمعیت کشور تا سال ۲۱۰۰ ممکن است به زیر یک میلیارد نفر کاهش یابد. کاهش جمعیت چین میتواند پیامدهای شدیدی برای سلامت اقتصادی آینده این کشور داشته باشد.
پکن تنها شهری در چین نیست که تغییرات گسترده در پوشش درمانهای باروری را اعلام میکند. برخی از شهرهای دیگر نیز محدودیتها برای افرادی را که میتوانند به درمان باروری دسترسی داشته باشند، کاهش میدهند.
ایالت لیائونینگ در شمال شرق چین نیز در ماه مه (اردیبهشت) اعلام کرد که فناوریهای کمک به باروری را از اول ژوئیه تحت پوشش بیمه پایه قرار خواهد داد.
قبلا سیاست ملی در این باره در چین زنان را موظف میکرد برای ثبت نام کودکان و دسترسی به درمانهایی مانند آیویاف و انجماد تخمک ازدواج کرده باشند. اما اکنون گزارش میشود که مشاوران دولت در ابتدای امسال پیشنهاد کردهاند که زنان مجرد نیز باید اجازه دسترسی به درمانهای باروری را داشته باشند، هر چند که رهبران اصلی چین هنوز در این مورد به طور علنی اظهار نظر نکردهاند.
کشور هنوز منتظر حکم دادگاه در پرونده شاخص «ترزا شو» زن ۳۵ ساله ازدواجنکرده چینی است که در سال ۲۰۱۹ از بیمارستانی در پکن شکایت کرده است که از دادن اجازه به او برای منجمد کردن تخمکهایش با توجه به وضع ازدواجیاش خودداری کرد.
در همین حال، درمانگاههای خصوصی در ایالت سیچوآن در ایالت جنوب غربی چین از قبل به زنان ازدواجنکرده اجازه دسترسی به درمانهای باروری مانند آیویف را دادهاند.
آزادسازی درمانهای باروری در سراسر چین میتواند به ایجاد تقاضای بیشتر برای این خدمات بینجامد که هم اکنون بزرگترین بازار جهان از این لحاظ را دارد و بر سرویسهای باروری در این کشور که هم اکنون نیز دچار محدودیت هستند، فشار بیاورد.