و این سهام به سازمان‌های مرتبط واگذار شود و... و چند اما و اگر دیگر، آنگاه بازنشستگان می‌توانند امیدوار باشند که مطالبات‌شان را دریافت خواهند کرد.
به همین سادگی و به همین پیچیدگی، گروهی از بازنشستگان که پیش از سال 1379 بازنشسته شدند، برای دریافت پاداش پایان خدمت‌شان زمان زیادی تلاش کردند تا بالاخره رای دیوان عدالت اداری به نفع‌شان صادر شد و دولت به هر حال پذیرفت که این گروه نیز حقی دارند، پس باید به آنها حق داد، اما دور جدیدی از انتظار شروع شد. تفاوت انتظار این دوره و دوره پیشین در این است که این بار بازنشستگان امیدوار بودند که زمان انتظارشان کوتاه‌تر باشد که البته انگار نشد که نشد.
گروهی دیگر نیز در پی اجرای قانون خدمات کشوری باید مبلغی پول از دولت دریافت می‌کردند، پیش‌بینی دولت برای این گروه تا پایان امسال(1387) بود.
حالا معاون فنی سازمان بازنشستگی اعلام کرده که پرداخت معوقه‌های بازنشستگان منتظر اقدام سازمان خصوصی‌سازی است.
ایراندخت عطاریان گفته که سازمان خصوصی‌سازی باید برای قیمت‌گذاری سهامی به میزان یک هزار میلیارد تومان که دولت در اختیار سازمان بازنشستگی گذاشته اقدام کند تا پس از آن سازمان بازنشستگی کشوری برای پرداخت مطالبات دستش باز باشد.
تکرار تکرار
واقعا این مسئله بازنشستگان است که منتظر بمانند تا سازمان خصوصی‌سازی سهام را ارزش گذاری کند و آنگاه هزار میلیارد از سهام برسد به سازمان و بعد سازمان این سهام را (حالا سهام یا پول نقد) به بازنشستگان بدهد؟ واقعا قرار است بازنشستگان بنشینند و غصه این را بخورند که چقدر زمان برای قیمت گذاری و واگذاری و... لازم است؟
یا اینکه دولت انتظار دارد که بازنشستگان عزیز درک کنند که این پروسه طولانی است و نیاز به زمان دارد و آنگاه انتظار برای‌شان بهتر معنا شود؟ یا زمان راحت‌تر سپری شود؟ شاید هم انتظار می‌رود که بازنشستگان از مسئولان سازمان خصوصی‌سازی درخواست کنند که انجام قیمت‌گذاری سهام را از جمله مهم‌ترین کارهای سازمانش قرار دهد؟ نکند دولت می‌‌خواهد که با بازگویی این واقعیت‌ها بازنشستگان را به ناامیدی برساند؟
توپ در زمین حریف
سازمان بازنشستگی توپ را به زمین سازمان خصوصی‌سازی انداخته تا رفع مسئولیت کند؟ اگر هدف رفع مسئولیت است که چندان هم پذیرفتنی نیست، با این روش ممکن و میسر نخواهد شد، اما اگر مسئولان سازمان بازنشستگی می‌خواهند مظلوم‌نمایی کنند هم به‌نظر راه به جایی نبرده‌اند.
دولت چه از طریق سازمان بازنشستگی چه از سوی سازمان خصوصی‌سازی و چه از طریق لایحه بودجه یا از مازاد درآمد نفتی یا هر راه دیگری، ناچار است حق و حقوق بازنشستگان را بپردازد، حالا چه سودی در این خواهد بود که مدام توپ را به زمین دیگری بیندازیم؟این بار قرعه به نام سازمان خصوصی‌سازی افتاده است.
افزایش حقوق بازنشستگان
افزایش حقوق بازنشستگان نیز در سال آینده منوط به واگذاری سهام بنگاه‌های دولتی شد. محمد مهدی مفتح، مخبرکمیسیون تلفیق مجلس از افزایش حقوق بازنشستگان در سال 88 خبر داده است.
به گفته او، 5700 میلیارد تومان برای افزایش واگذاری سهام دولت از بنگاه‌های دولتی در نظر گرفته شده که 2هزار میلیارد تومان آن برای تأدیه مطالبات دولت و 2500 میلیارد تومان برای افزایش حقوق بازنشستگان در نظر گرفته شده است.فکر نمی‌کنید این تصمیم دولت کار سازمان خصوصی‌سازی را بیشتر و بیشتر می‌کند؟