این تیم در آخرین بازی‌اش هم نکته به نتیجه‌ای بهتر از مساوی دست نیافت. در واقع باز هم نکته چشمگیری از پرسپولیس دیده نشد. این تیم مقابل برق هم نتوانست به پیروزی برسد.
در حالی که برق در چهار مسابقه قبل از رویارویی با پرسپولیس به حریفانش باخته بود. البته نمی‌شود از وینگادا ایراد گرفت؛ اینکه چرا پرسپولیس با او هم نمی‌تواند نتیجه بگیرد یا... . زیرا بر این باورم که این مربی پیش از حضور در ایران سابقه درخشانی داشته. این را می‌شود از نتایجی که در گذشته به دست آورده، فهمید و البته در تیم‌هایی که مربیگری کرده. همین که یک مربی از کشور پرتغال است، باید قبول کرد از جایی آمده که می‌توان امیدوار بود در ایران هم موفق خواهد بود. اما در این شرایط نمی‌شود روی وینگادا حساب کرد. متاسفانه ساختار تیمی پرسپولیس در این فصل به شکلی بسته شده که از دست هیچکس کاری ساخته نیست. به نظر من، نه کاری از قطبی برمی‌آمد، نه از پیروانی و نه از وینگادا که در حال حاضر سرمربی پرسپولیس است.
حتی اگر این مربی هم از کادر فنی جدا شود و مربی دیگری جایگزین شود، باز هم نمی‌توان درصدی برای موفقیت پرسپولیس قائل شد. اما چرا نمی‌شود به موفقیت این تیم در لیگ امسال امیدوار بود؟پاسخ بسیار ساده است. وقتی می‌گویم از دست هیچ مربی کاری برنمی‌آید، در واقع بر این باورم که مشکلات پرسپولیس به مربیانش برنمی‌گردد. همه این مشکلات به مهره‌های این فصل پرسپولیس مربوط است. متاسفانه تجمع یکسری از بازیکنان در کنار هم و در یک پست که دارای یک فاکتور و ویژگی هستند، کار را خراب کرده. جالب اینکه نقطه ضعف‌های مشترکی هم دارند. تفاوتی هم ندارد و تقریبا در هر پستی بازیکنانی با خصوصیاتی شبیه به هم دیده می‌شود. اما چگونه می‌شود پرسپولیس را از این بحران خارج کرد؟
متاسفانه در شرایط فعلی تقریبا هیچ کاری نمی‌شود برای بهترشدن پرسپولیس انجام داد. به نظر من، نفرات جدیدی باید به پرسپولیس تزریق شوند که در این شرایط فکر می‌کنم امکان‌پذیر نیست. برای همین وینگادا باید تا آخر فصل و شروع فصل نقل‌وانتقالات برای فصل آینده، صبر کند. بعد می‌تواند تیمش را خودش ببندد که به نظرم در این هنگام توانایی‌های وینگادا بیشتر به چشم خواهد آمد.